H Harriet Tubman, κόρη σκλάβων, γεννήθηκε το 1820 και πέθανε το 1913 και η επιχείρηση που οργάνωσε για να βοηθήσει πάμπολλους άλλους σκλάβους να γλιτώσουν ονομάστηκε Υπόγειος Σιδηρόδρομος. Όταν η ίδια κατάλαβε ότι είχε περάσει τη γραμμή που χώριζε τον αμερικανικό Νότο με τις φυτείες και τη σκλαβιά από τις βόρειες βιομηχανικές και πιο προοδευτικές πολιτείες, είπε: κοίταξα τα χέρια μου για να δω αν είμαι ο ίδιος άνθρωπος. Υπήρχε τέτοια δόξα σε όλα: ο ήλιος έλαμπε χρυσός ανάμεσα στα δέντρα και στα χωράφια. Αισθανόμουν ότι ήμουν στον Παράδεισο.
Όταν έφτασε στη Φιλαδέλφεια άρχισε να προσπαθεί να φέρει τους συγγενείς της και όσους άλλους απευθύνονταν σε αυτή. Παρά την τεράστια αμοιβή για τη σύλληψη της έκανε πολλά και επικίνδυνα ταξίδια πίσω στην ‘κόλαση’ για να βοηθήσει και άλλους.
Στον αμερικανικό Εμφύλιο εργάστηκε ως νοσοκόμα, μαγείρισσα και κατάσκοπος και μετά αποσύρθηκε στη φάρμα που της είχε πουλήσει ένας γερουσιαστής, ο οποίος ήταν υπέρ της κατάργησης της δουλείας. Υιοθέτησε ένα παιδάκι και πέθανε από πνευμονία σε ηλικία 93 ετών, ενώ η κηδεία της συνοδεύονταν από πλήρεις στρατιωτικές τιμές. Πολλά σχολεία στις ΗΠΑ έχουν πάρει το όνομα της και το σπίτι της έγινε μουσείο.
Σχόλια για αυτό το άρθρο