Είναι πανέμορφη σαν νεράιδα με πρόσωπο ακτινοβόλο, καθάριο και φωτεινό! Είναι σαν μία κούκλα ζωγραφιστή! Κι όμως, αυτό το πανέμορφο κορίτσι που θα μπορούσε να είναι η most wanted ενζενί στη showbiz, προτιμά την ουσία από το να βλέπει το πορτρέτο της κρεμασμένο σε εξώφυλλα περιοδικών στα περίπτερα και να απασχολεί τον κίτρινο τύπο. Η χαρισματική και πολυμαθής Αμαλία Αρσένη, παρότι είναι γόνος καταξιωμένων οικογενειών τόσο του καλλιτεχνικού κόσμου (εγγονή των μύθων Αλέκας και Πέλου Κατσέλη και ανιψιά της Κίττυς Αρσένη και της Νόρας Κατσέλη) όσο και του πολιτικού- κόρη του αείμνηστου Γεράσιμου Αρσένη και της Λούκας Κατσέλη- δεν έγινε ηθοποιός για την αναγνωρισιμότητα και την πρόσκαιρη λάμψη. Στηρίχτηκε στις δικές της δυνάμεις και μόνο, χωρίς δεκανίκια, ενώ θα μπορούσε να έχει τα πάντα από πλευράς δημοσιότητας, και αποφάσισε να κάνει πράξη τα όνειρα και τα ”πιστεύω” της με πολλή δουλειά, αγάπη και χωρίς τη βοήθεια κανενός. Θέλει να υπηρετεί το λειτούργημα της με την πραγματική έννοια της λέξης, να ποιεί, δηλαδή, ήθος και δεν την ενδιαφέρει αν θα την αναγνωρίζουν στο δρόμο. Επίσης, εκείνο που επιθυμεί διακαώς, και το κάνει πράξη, είναι η θεατρική διδασκαλία σε ανθρώπους που δεν πρόκειται να γίνουν ηθοποιοί, προτιμά να κάνει μαθήματα σε μαθητές Λυκείων ή ερασιτέχνες. Οι περγαμηνές και οι σπουδές της είναι τόσο βαρύγδουπες και τόσο πολλές, που αφορούν στην υποκριτική Τέχνη αλλά και τη διδασκαλία που θα μπορούσαν να καλύψουν σελίδες ολόκληρες, αν τις αναφέρω μια προς μια αναλυτικά. Εν συντομία, θα επισημάνω ότι σπούδασε – και έκανε μεταπτυχιακά- στο θέατρο και τον κινηματογράφο στην Αμερική και κλασικό θέατρο στην Αγγλία, ενώ έλαβε τιμητική υποτροφία για μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι. Συνεργάστηκε με το θέατρο του Νέου Κόσμου σε πολλές παραστάσεις, όπου κράτησε τον πρωταγωνιστικό ρόλο με μεγάλη επιτυχία, καθώς και με άλλα θεατρικά σχήματα.
Συμπρωταγωνίστησε και στη βραβευμένη παράσταση” 170 τετραγωνικά” του Γιωργή Τσουρή, σε σκηνοθεσία του άξιου Γιώργου Παλούμπη, που παίχτηκε στο θέατρο Ιλίσια-Βολανάκης. Από το 2009 είναι μέλος της θεατρικής ομάδας Vice Versa, που αποτελείται από Έλληνες και μετανάστες φοιτητές. Τη φετινή σεζόν πρωταγωνιστεί στο δυνατό έργο που συγκλονίζει ”Η χώρα που ποτέ δεν πεθαίνεις” της Ornela Vospri που σκηνοθέτησε για το ζεστό και φιλόξενο χώρο του θεάτρου Σταθμός, ο άξιος Ένκε Φεζολλάρι! Να πάτε, οπωσδήποτε! Μπράβο Αμαλία Αρσένη, έτσι να συνεχίσεις… Χαίρομαι πολύ για εσένα, γιατί ανήκεις στη νέα γενιά των ηθοποιών που σημασία έχει γι’ αυτούς η Τέχνη τους και μόνο. Με τέτοιους άξιους συνεχιστές ηθοποιούς που πραγματικά αγαπούν το λειτούργημά τους, το αυριανό θέατρο θα δει δόξες και θα μεγαλουργήσει. Το φωτογενές πλάσμα με τα ιδεώδη και τα ιδανικά, μακριά από τον υλισμό και τη ματαιοδοξία Αμαλία Αρσένη από το Α ως το Ω!
Αναγνωρισιμότητα: Όχι απαραίτητη.
Βαθυστόχαστος: Αυτός που ξέρει να ακούει.
Γιορτές: Οικογενειακή θαλπωρή!
Δραματουργία αλβανική: Ένα κρυφό διαμαντάκι.
Ένκε Φεζολλάρι: Ένας αγαπημένος σκηνοθέτης και φίλος!
Ζωή: Η οικογένεια και η αγάπη.
Η χώρα που ποτέ δεν πεθαίνεις: Ένα έργο πρόκληση, δώρο, μία γροθιά στο στομάχι.
Θέατρο Σταθμός: Ένα ζεστό αγαπημένο μέρος που αγαπάει τον ηθοποιό.
Ιατρικό εμβόλιο κορωνοϊού: Απαραίτητο!
Καλλιτέχνης και διδάσκαλος: Όμορφος συνδυασμός!
Λαομίσητος: Ο λαϊκιστής.
Μεταμοντέρνο θέατρο ή κλασσικό: Το αληθινό!
Νέο έτος: Χωρίς κορωνοϊό.
Ξένο ή ελληνικό ρεπερτόριο: Ουσιαστικά έργα!
Ornela Vorpsi: Μία συγγραφέας αποκάλυψη!
Πατριαρχία: Το status quo, όχι για πολύ ακόμη.
Ρόλοι: Ευκαιρίες ανακάλυψης κρυμμένων πτυχών του εαυτού μας.
Σύμπαν: Το εδώ και το τώρα.
Ταπείνωση: Μόνο αν της επιτρέψεις.
Υπερπέραν: Τα όρια της φαντασίας!
Φαντασιόπληκτος: Δυστυχισμένη ψυχή.
Χριστούγεννα: Οικογένεια!
Ψυχισμός: Απαραίτητος για να εμπλουτίζεται και να διευρύνεται.
Ωραία χρονιά: Τα παιδικά καλοκαίρια στην Κεφαλλονιά!
Φωτογραφίες:
Παράστασης: Γιώτα Εφρεμίδου
Πορτραίτα: Θεόφιλος Τσιμάς
Σχόλια για αυτό το άρθρο