Το 1972 η σπίθα μιας πολιτιστικής επανάστασης ανάβει στην Αμερική με τον πιο απίθανο τρόπο: μια δυστυχισμένη νεαρή γυναίκα ανακαλύπτει ότι η κλειτορίδα της βρίσκεται στο λαιμό της. Αυτή η αστεία επιφοίτηση αναστάτωσε το σινεμά με τον τίτλό Το Βαθύ Λαρύγγι και έγινε η πρώτη ευρέως εμπορική πορνογραφική ταινία. Το είδος που παραδοσιακά είχε συνδεθεί με φθηνιάρικες τσόντες απογειώθηκε εισπρακτικά με την ταινία αυτή, που ξεπέρασε ταινίες όπως το Καμπαρέ στον κατάλογο με τα 10 εμπορικότερα φιλμ της χρονιάς και άνοιξε το δρόμο σε άλλες παραγωγές όπως Ο Διάβολος Μέσα στη Μις Τζόουνς. Η πρωταγωνίστρια της ταινίας Λίντα Λάβλεϊς ήταν το απελευθερωμένο κορίτσι της διπλανής πόρτας που το κοινό είτε λάτρευε είτε μισούσε. Το 1980 επιστρέφει με την αυτοβιογραφία της, Δοκιμασία, στην οποία περιγράφει το σκοτάδι πίσω από τη μετεωρική της άνοδο. Η σεξουαλική της επανάσταση δεν ήταν κάτι άλλο εκτός από προπέτασμα που έκρυβε μια καθημερινότητα βιασμών και πορνείας στην οποία την έσπρωχνε ο Τσακ Τρέινορ με μεγάλο οικονομικό όφελος. Παρ’ όλο που την υποστήριξαν διάσημες φεμινίστριες όπως η Γκλόρια Στάινεμ, οι κατηγορίες αυτές είχαν απέναντι ένα φιλύποπτα αρνητικό κοινό. Οι κριτικοί είπαν ότι στις ταινίες της φαινόταν να ευχαριστιέται και να προσκαλεί τον τρόπο με τον οποίο την χρησιμοποίησαν.
Η ταινία βασισμένη σε αυτή τη διαμάχη, όπου η Αμάντα Σάιφρεντ υποδύεται τη Λίντα, απέναντι στον Πήτερ Σάρσγκααρντ που παίζει τον Τσακ δυστυχώς επικεντρώνεται στη ζωή της Λάβλεϊς μέσα στο πορνογραφικό κύκλωμα και όχι στους αγώνες της. Στο πανί ο χαρακτήρας της υπάρχει μόνο ετερόφωτα, είναι μια αθώα που παρασύρεται από το φαινομενικά φιλικό Τσακ του Σάρσγκααρντ που ξεγελά ακόμη και τους αυστηρούς γονείς της και την παρασύρει σε ένα κόσμο επικίνδυνων πάρτυ και σεξουαλικού σαδισμού, απ’ όπου κανείς, ούτε φίλοι, ούτε οικογένεια, ούτε οι πολλοί διάσημοι που γνώρισε μετά την επιτυχία της ταινίας, δεν μπόρεσε να την τραβήξει.Στο φιλμ η βία που ασκεί ο Τρέινορ φαίνεται σαν μια αναποδιά σε μια – κατά τα’ άλλα – ανέμελη ζωή και η Λάβλεϊς παρουσιάζεται σαν αρκετά τυχερή που τράβηξε το βλέμμα του παραγωγού του Λαρυγγιού, Τόνυ Ρομάνο ( τον παίζει ο Κρις Νορθ), ο οποίος τη βοηθά τελικά για να τον εγκαταλείψει. Ξαναπαντρεύεται και το φιλμ τελειώνει πριν εκδοθεί η Δοκιμασία. Ο Τσακ πέθανε τελικά τρεις μήνες μετά τη Λίντα. Είχε την τελευταία λέξη.
Η ζωή της ήταν στην πραγματικότητα ένας μεγάλος αγώνας για να βρει την ασφάλεια. Θυματοποιήθηκε πολλαπλά, σαν παιδί, σαν σύζυγος, σαν πορνο-σταρ, αλλά και σαν ακτιβίστρια κατά της πορνογραφίας..
Το 1969 ανάρρωνε στη Φλόριντα μετά από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα όταν την πρόσεξε ο Τρέινορ και η βία άρχισε πριν ακόμη παντρευτούν. Ο ομαδικός βιασμός που, στο φιλμ φαίνεται ότι τελειώνει το γάμο τους, είναι ουσιαστικά η αρχή του. Το κορμί της ήταν χρυσωρυχείο για τον άντρα της. Πιστεύεται ότι την ‘παραχώρησε’ ακόμη και στον πλαστικό χειρουργό στον οποίο την έστειλε για να αυξήσει το στήθος της και να γίνει το εργαλείο στα χέρια του. Το επόμενο βήμα ήταν οι τσόντες που αποκορυφώθηκε όταν οι συμπρωταγωνιστές ήταν σκυλιά. Το Βαθύ Λαρύγγι με την προσοχή που τράβηξε επάνω της ουσιαστικά ήταν μια βελτίωση καθώς ο σύζυγος της δεν μπορούσε να την εκμεταλλεύεται τόσο αισχρά. Ακόμη τη χτυπούσε – οι μελανιές της είναι εμφανείς και στο φιλμ – αλλά η ίδια χαλάρωσε, χαμογέλασε και έγινε η Λίντα που το ευρύ κοινό πάντα πίστευε ότι ευχαριστιόταν κάθε στιγμή μπροστά από την κάμερα.
Όταν το 1980 επανεμφανίστηκε με την αυτοβιογραφία της, οι σκοτεινές αναμνήσεις της αντιμετωπίστηκαν με δυσπιστία. «Γιατί δεν μιλήσατε στην αστυνομία; Γιατί ο σύζυγος σας δεν είναι στη φυλακή τώρα;» ήταν οι συνήθεις ερωτήσεις. Άλλοι δημοσιογράφοι επικεντρώθηκαν στον τρόπο με τον οποίο μεγάλωσε. «Για να υπνωτιστεί κάποιος πρέπει να είναι πρόθυμος», είπε κάποιος από το κοινό, υπονοώντας ότι αν γίνεται κάποιος θύμα είναι γιατί το θέλει. Σε ένα άρθρο με τον τίτλο «Λίντα, πες μας τι είναι αυτό στο παρελθόν σου που σε οδήγησε με τη θέληση σου σε αυτήν την κόλαση», η σύμμαχος της για μια περίοδο φεμινίστρια Γκλόρια Στάινεμ δίνει τον τόνο της κριτικής που δέχτηκε. Για λίγο έγινε ακτιβίστρια κατά της πορνογραφίας με ομιλίες σε όλη τη χώρα. Αλλά αργότερα θα πει ότι ακόμη και αυτές οι διάσημες γυναίκες τη χρησιμοποίησαν ως έκθεμα και κέρδισαν από αυτό ενώ η ίδια πάλευε να πληρώσει ιατρικούς λογαριασμούς (έκανε διπλή μαστεκτομή για να διορθώσει τα ελαττωματικά εμφυτεύματα για τα οποία επέμενε ο άντρας της και έπαιρνε πανάκριβα φάρμακα για το συκώτι της, λόγω του αίματος που της μετάγγισαν μετά το ατύχημα της που ήταν μολυσμένο με ηπατίτιδα).
Με τη φήμη της ήταν δύσκολο να κάτσει σε μια δουλειά και κατά καιρούς προώθησε εσώρουχα ή έβγαλε αναμνηστικά από την ταινία που την έκανε διάσημη για να επιβιώσει. Η επιστροφή στο θέμα της πορνογραφίας ήταν αυτό που έκανε εντονότερες τις υποψίες ότι αυτά που έλεγε ήταν ψέματα. «Είναι καιρός να βγάλω κι εγώ λεφτά από τη βία και την εκμετάλλευση που υπέστην», λέει στο ντοκυμαντέρ Μέσα στο Βαθύ Λαρύγγι. Από την άλλη, ο Τρέινορ και οι συνεργάτες του πάντα διέψευδαν τις κατηγορίες της και την περιέγραφανε σαν πρόθυμη συνεργάτη. Ακόμα και όταν πέρασε από ανιχνευτή ψεύδους με επιτυχία για να υποστηρίξει τα λεγόμενα της, κανείς δεν την πίστεψε. Πέθανε το 2002, σε ηλικία 53 ετών, μετά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Θα παραμείνει για πάντα μια γυναίκα που μέσα από δυσκολίρε και εκμετάλλευση, έγινε σύμβολο μιας επανάστασης για τα γυναικεία δικαιώματα, ψάχνοντας πάντα αυτό που ψάχνουν οι περισσότεροι: την ασφάλεια.
Σχόλια για αυτό το άρθρο