Με μεγάλη χαρά αγόρασα κι εγώ εγκαίρως δύο υπέροχα μαύρα items των oίκων Gucci και Isabel Marant για τις γιορτές. Είχα κάνει σχέδια που μηδένισε η ιστορία της μετάλλαξης Ο. Θα μπορούσα βέβαια να τα φορέσω, να μακιγιαριστώ από το facetune και να αναπαράγω μία πολύ γκλαμ βραδιά κρατόντας ένα ποτήρι σαμπάνια στο χέρι. Η ζωή είναι πλέον “εικόνα” και έχω φτάσει σε τόσο καλό σημείο να με ωραιοποιώ, που παρατηρώντας τις παλαιότερες μου φωτογραφίες στο Ιnstagram, το πιστεύω κιόλας. Το ό,τι δηλώσεις είσαι έχει αντικατασταθεί πλήρως από το ό,τι διαμορφώσεις είσαι. It is just an illusion..(λίγα χρόνια πριν την δουλειά αυτή έκαναν τα περιοδικά, βλ. επάνω φωτογράφιση για το περιοδικό ΟΚ, με ρούχα ΜIRO)
H δύναμη των social media πρωταγωνιστεί παντού και στις αγαπημένες σειρές όπως το Sex and the City: And Just like That, Succession και Εmily in Paris. Μέσα από τις εικόνες που αναμεταδίδουν “ζούμε” πλέον και εμείς τη μόδα, τα ταξίδια, τα πάρτι, αναπαυτικά με φόρμες στο σαλόνι. Ειδικά με την Emily μαζοχίζομαι πολύ γιατί ενώ δεν με ενδιαφέρουν καθόλου οι faux περιπέτειες της πρωταγωνίστριας με το πιο απωθητικό χτένισμα, τρελαίνομαι με το ψυχεδελικό styling. Ένα κεφάτο ταξίδι μόδας σε δεκαετίες του 80 και 90 πάνω σε τέλεια σώματα με στενές μεσούλες. Η αγαπημένη μου είναι η Κορεάτισσα γιατί φοράει πολύ disco στρας.
©INSTAGRAM
Χαίρομαι να βλέπω και ένα Παρίσι του ονείρου – φαντάζομαι αν αντίστοιχα η Εmily ήταν “in Athens”, θα έπινε ελληνικό καφέ με τις κολλητές της, φορώντας χλαμύδες και χρυσές ζώνες μέσα στον Παρθενώνα. Με μεγάλη περιέργεια παρακολουθώ και τα κορίτσια μου, που ακόμα, μετά από 5 επεισόδια, προσπαθούν να καταλάβουν το 2022 λες και ξύπνησαν από κρυοπηξία, στο Sex and the City.
©JUST LIKE THAT/INSTAGRAM
Εκεί παρότι τις έχουν σχεδιάσει με hip replacements, οριακό αλκολισμό, και επαναλαμβανόμενα σχόλια για την ηλικία, η φάση είναι πιο σοφιστικέ. Ειδικά η εμμονή με το woke gender fluid κύμα και το επαναστατικό ειδύλλιο της Μiranda με την Chaz προξενούν την περιέργεια. Ό,τι και να περνάνε είναι υπέρκομψες, όχι όμως με την ίδια φυσικότητα που αλώνιζαν τους δρόμους της Νέας Υόρκης στα 90ς. Τα ρούχα πια, τις φοράνε, δεν τα φοράνε εκείνες. Γιατί όσο και να προσπαθεί να μας πείσει η Carrie, η εμμονή με τα τακούνια μετά τα 50 δεν ισχύει αφού οι γυναίκες απλοποιούμε τη ζωή μας και θέλουμε να ζούμε γενικά τα πάντα πιο αναπαυτικά. Σαν illusion όμως χαίρομαι να τις βλέπω. Έτσι η προτροπή του fashion director μας Νικόλα Γεωργίου, στο ρεβεγιόν μας στη Μακρινίτσα, όπου άλλαξα τη χρονιά με φόρμες, να ξυπνάω και να ντύνομαι ωραία όπως παλιά γιατί το χρωστάω στον εαυτό μου, με βρήκε την σωστή στιγμή. And just like that, όταν επιστρέψω στην Αθήνα, θα το τολμήσω. (Ίσως όχι και τα τακούνια, γιατί δεν έχω καμία ψευδαίσθηση πως τα πεζοδρόμια της πόλης μας θα μπορέσουν ποτέ να περπατηθούν)
Περισσότερα στη vogue.gr
Σχόλια για αυτό το άρθρο