Η καλλιτεχνική ομάδα Άλμπατρος μετά το «Γιαλήτες ή αλλιώς αλήτες του γιαλού» (2019, Θέατρο Φούρνος) επέστρεψε με ένα έργο που εμπνέεται από τις κακουχίες που βίωσε η ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα οι καλλιτέχνες στον καιρό της πανδημίας. Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, το νέο έργο του Γιάννη Κόκα «Στέλιο Ξύπνα!», στελεχωμένο με ηθοποιούς των Σεμιναρίων Υποκριτικής Άλμπατρος, έχει ως επίκεντρο την ιστορία αγάπης δύο καλλιτεχνών που άνθισε στην Αθήνα του εγκλεισμού και της πανδημίας. Για να ξυπνήσει ο Στέλιος – και μαζί του η ελπίδα για ζωή και τέχνη – η Αριάδνη φτιάχνει μια παράσταση μέσα στην παράσταση, γεμάτη από αναμνήσεις κι έρωτα. Πρωταγωνιστές οι ταλαντούχοι ανερχόμενοι ηθοποιοί Σταύρος Καραμπάτσος και Ντορίτα Μπακατσέλου. Για να τον γνωρίσουμε καλύτερα, ο νέος ηθοποιός Σταύρος Καραμπάτσος σε αποκλειστική συνέντευξη από το Α ως το Ω!
Άλμπατρος: Τα σεμινάρια της ομάδας Άλμπατρος (και κατ’ επέκταση οι μάσκες που φοράμε στην παράσταση) έχουν πάρει το όνομά τους από αυτά τα πολύ όμορφα λευκά πουλιά που ταξιδεύουν έναν ολόκληρο χρόνο, έχουν σταθερά ταίρια και μεγαλώνουν τα μικρά τους μαζί.
Βία: Ό,τι μας κάνει να νιώθουμε λίγο ακόμα χειρότερα με τον εαυτό μας, με το τι είμαστε και τι κάνουμε, ό,τι μας κάνει να νιώθουμε μικρούς. Δεν θέλω να μιλάω άλλο για τη βία, είναι κουραστικό και μπανάλ, θα ήθελα κάτι να κάνουμε για αυτήν (βλ. αντιβία).
Γενναιόδωρος: Προσπαθώ να είμαι με όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως και όπως μπορώ να είμαι. Νομίζω αν μπορώ να δώσω κάτι πιο εύκολα σε κάποιον είναι ένα αυτί να τον ακούσει, έναν ώμο να κλάψει, να κρατηθεί.
Διάβασμα: Αν και έχω διαβάσει αρκετά στη ζωή μου λόγω σπουδών, είναι δυστυχώς μια συνήθεια που δεν μας την μαθαίνουν να την αγαπάμε. Κάθε άλλο μας κάνουν να νιώθουμε ότι είναι δουλειά που πρέπει να κάνουμε και όχι μια απόλαυση, κάτι που θέλουμε να κάνουμε. Προσπαθώ να ακούω πιο πολύ τις επιθυμίες μου τα τελευταία χρόνια και όχι αυτά που είναι υποχρεώσεις. Παρόλα αυτά μου λείπει το διάβασμα (γιατί διαβάζω πολύ λίγο) αλλά νομίζω στον χρόνο του θα έρθει κι αυτό. Νομίζω μου είναι πιο εύκολο και ευχάριστο σ’ αυτή τη φάση να ακούω κάτι (μια συνέντευξη, ένα πόντκαστ).
Ελλάδα: Μου είναι δύσκολη αυτή η λέξη. Αν πιστεύω σε κάτι σχετικό είναι η κουλτούρα και ο πολιτισμός που ίσως συμβατικά μπορώ να ονομάσω ελληνικός γιατί φέρει άλλους τόσους μέσα του (όπως κάθε πολιτισμός) και με τη σειρά του αυτοί άλλους τόσους. Δεν αντιλαμβάνομαι κάποια ακέραια ταυτότητα του πολιτισμού αυτού. Από την άλλη αυτή τη στιγμή ακούω Πουλόπουλο. Είμαι κι εγώ λίγο ό,τι να ‘ναι.
Ζωή: Πολύ μεγαλύτερη από όλους μας. Σαν κοινωνία νομίζω είμαστε μακριά από το να το δούμε έτσι. Θα είναι αργά όταν το καταλάβουμε. Γιούπιιι!
Ηθοποιός σημαίνει…: Everything starts with a story που λέει και ο Joseph Campbell, ε κάποιος πρέπει να την πει.
Θέατρο: Κάποτε ήμασταν σε σπηλιές και μια μέρα ένας homo sapiens sapiens (μπορεί και παλαιότερα είδη μη με κρίνετε) γύρισε από το κυνήγι και αναπαρέστησε την ιστορία του πώς έπιασε ένα βουβάλι, έβαλε και κάποιον να κάνει το βουβάλι, φαινόντουσαν με τη φωτιά και οι σκιές τους στον τοίχο πίσω, παράλληλα κάποιοι το ζωγράφιζαν και οι άλλοι καθόντουσαν και ακούγανε. Και κάπως έτσι εγώ τώρα βλέπω τους Avengers να πηγαίνουν σε παράλληλα σύμπαντα και να ρίχνουν ξύλο.
Ικανότητες: Πρόσφατα συζητούσα με μια φίλη μου ότι στην οικογένειά της δεν άκουγαν πολλή μουσική και δεν έχει πολλές βασικές μουσικές γνώσεις που έχει ο περισσότερος κόσμος. Σκέφτηκα τότε ότι όσο εμείς ας πούμε στην οικογένειά μου ακούγαμε πολλή μουσική αυτή έκανε κάτι άλλο. Και ενώ μπορεί να νιώθει ότι υστερεί σε κάτι, ενδεχομένως να έχει προβάδισμα κάπου αλλού. Τέλος πάντων, κάτι άλλο έμαθε αυτή και κάποια άλλη ικανότητα (ορίστε το ‘χωσα) απέκτησε από τις εμπειρίες και τις προσλαμβάνουσές της. Μήπως οι ικανότητες μας δεν είναι το πώς καταφέρνουμε να επιβιώνουμε στον κόσμο αυτό;
Κερδίζω όταν: Κερδίζω πάντα. Εδώ εγώ σκέφτομαι ότι παρά το τοξικό κλίμα και τις κακοποιητικές συμπεριφορές που βίωσα στη δραματική (και όχι μόνο) μέσα από αυτά κέρδισα και έμαθα πράγματα. Και το πιο σημαντικό να μην ξαναεπιτρέψω να υπάρξω σε τέτοια περιβάλλοντα. Ίσως το δύσκολο είναι να κερδίσεις περισσότερα ή ίσης αξίας με αυτά που έχασες
Λάθη: Προσπαθώ να μην σκέφτομαι τον κόσμο με όρους σωστού-λάθους. Ο κόσμος είναι πολύ πιο περίπλοκος και σύνθετος. Παρόλα αυτά μεγαλωμένος σε έναν κόσμο που σε μαθαίνει να βλέπεις τις συμπεριφορές σου ως σωστές ή λανθασμένες, είναι δύσκολο να ξεφύγεις από αυτόν. Προσπαθώ να εστιάζω όσο περισσότερο στα σωστά και να μου λέω “μπράβο” και όταν δεν μπορώ να μου λέω εύκολα “δεν πειράζει”. Η αυτολύπηση δεν έκανε ποτέ καλό σε κανέναν.
Μαθαίνω: Από τα πάντα και συνέχεια. Συνειδητά ή μη. Παρόλα αυτά είναι κι αυτή μια διαδικασία που δεν κινείται γραμμικά. Περισσότερο την αντιλαμβάνομαι σαν ένα πλέγμα με διακλαδώσεις, βάθη και ύψη. Ο καθένας μαθαίνει με τον τρόπο του, το ρυθμό και την ταχύτητά του με βάση τις προσλαμβάνουσες του. Και δεν μαθαίνουν όλοι το ίδιο.
Νέος ηθοποιός στην Ελλάδα του ’23: Αν δεν δουλεύεις στην τηλεόραση, πρέπει να κάνεις κάποια άλλη δουλειά. Λυπάμαι είμαστε πάρα πολλοί. Ευχαριστούμε που μας προτιμήσατε.
Ξυπνάω….: “But stay woke, n***s creeping, they gon’ find you, gon’ catch you sleepin'”, από το Redbone του Donald Glover
Όνειρα: Από μικρά μέχρι μεγάλα όλοι οι άνθρωποι έχουν. Είναι, ίσως, το πως φανταζόμαστε, ελπίζουμε και προσδοκάμε να είναι/γίνει η ζωή μας. Αν και κινητήριες δυνάμεις όμως, ανήκουν σε φαντασιώσεις γι’ αυτό και συχνά ματαιώνονται. Θα έλεγα ότι εφόσον είναι αναπόδραστη η ύπαρξη και δύναμή τους, ας είναι τουλάχιστον συνειδητή η φαντασίωση.
Παιδικό θέατρο: Έχω παίξει σε παιδική παράσταση! Αμισθί κιόλας χουχου. Ό,τι πιο κουραστικό. Δεν το πιστεύω ότι το έκανα αυτό χωρίς φράγκα ακραίο. (Δεν αναφέρομαι καν στη σύγκριση με το υπόλοιπο θέατρο ως προς τη σοβαρότητα και σημασία του ενός και του άλλου, θεωρώ τη κουβέντα αυτή ξεπερασμένη και μπανάλ)
Ροή: όταν και οι εγκοπές είναι οργανικές
Στέλιο Ξύπνα!: Κ4 Κυριακή Δευτέρα Τρίτη 21:00 για όλο τον Ιούνιο. Shameless self promo
Τηλεόραση: Άλλη μια απόδειξη πως η ανθρωπότητα χρησιμοποίησε την τεχνολογία για λανθασμένους σκοπούς (γιατί στην πραγματικότητα η τηλεόραση τα σπάει αλλά θέλω να πω σε όλους να την πετάξουν από το μπαλκόνι τους)
Υποφέρω όταν…: Ανοίγω τα μάτια μου κάθε πρωί.
Φως: Το μόνο κεφάλαιο στη φυσική που μπόρεσα να καταλάβω. Δεν ξέρω γιατί. Τις τελευταίες μέρες στην Αθήνα έχει ένα περίεργο λευκό μουντό φως. Σαν άρρωστο. Είναι περίεργο όταν κάτι με τόσα θετικά σημαίνοντα λαμβάνει μια άλλη μορφή, στρεβλή, σάπια, διεστραμμένη, δεν ξέρω πως να την ονοματίσω.
Χιούμορ: Όταν είναι καλό, είναι ό,τι καλύτερο. Όταν είναι κακό, νομίζω προσπαθώ να το αποενοχοποιήσω για να μη βγάλω τα μάτια μου να τα φάω. Σχετικό-άσχετο : I’m cringe but I’m free.
Ψάχνω να βρω…: Ειλικρινά δεν ξέρω. Και ποιος ξέρει δηλαδή. Κι αυτοί που ξέρουν, ξέρουν όντως;
Ωραία παράσταση: Είχα μια σχετική συζήτηση με έναν φίλο τις προάλλες. Αυτή που σε αναγκάζει να γίνεις θεατής, που δεν έχεις άλλη επιλογή από το να γίνεις κοινό και να σταματήσεις για λίγο να σκέφτεσαι. Είναι ψιλοβελονιά η σύνθεση και η δημιουργία, είναι και πιο sophisticated από αυτό που νιώθω ότι βλέπω πολλές φορές αλλά ταυτόχρονα θέλει ίσως και μια απλότητα; Να μην πάρεις πολύ στα σοβαρά τον εαυτό σου; Δεν ξέρω ρε παιδιά, ένας ηθοποιός είμαι, τώρα τελείωσα τη σχολή.
Στέλιο Ξύπνα!
Περίληψη έργου
Ο Στέλιος νόσησε βαριά από κορονοϊό. Εδώ και δύο εβδομάδες βρίσκεται σε κώμα στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Για τρίτη φορά οι γιατροί θα προσπαθήσουν να τον επαναφέρουν. Η Αριάδνη, το κορίτσι του, περιμένει στο κρεβάτι τους τα νέα από το νοσοκομείο και για να αντέξει «τα χιλιάδες δευτερόλεπτα της ώρας που σφάζουν σα μαχαίρια»… παίζει θέατρο! Αναμνήσεις και φαντασία, άνθρωποι και φαντάσματα γίνονται παράσταση, γίνονται η ιστορία του Στέλιου και της Αριάδνης. Η παράσταση τελειώνει και το τηλέφωνο χτυπά…
Το έργο βασίζεται σε αληθινή ιστορία.
Συντελεστές:
Κείμενο/Σκηνοθεσία: Γιάννης Κόκας
Παίζουν : Σταύρος Καραμπάτσος και Ντορίτα Μπακατσέλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Μπησάρα
Κινησιολογία: Λιλιάνα Κρυσταλλίδου
Χορογραφίες: Ελεάνα Νικολοπούλου
Σκηνική Πάλη: Γιώργος Βόγλης (Royal Academy of Kickboxing & Muay Thai)
Μουσική: Χρήστος Παπαδόπουλος
Φώτα & Ήχος: Κώστας Κουτρούλης
Γραφιστική επιμέλεια: Άγγελος Μπάλας
Εταιρεία Παραγωγής: ΚΑΠΠΑ 4 ΑΜΚΕ
Επικοινωνία- Δημόσιες Σχέσεις: Γιώτα Δημητριάδη
Κάθε Κυριακή, Δευτέρα, Τρίτη 21.00
Για 15 παραστάσεις
Διάρκεια: 75 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 10 ευρώ
Χώρος Κ4
Βεΐκου 28 Κουκάκι (πλησίον μετρό Συγγρού – Φιξ και Ακρόπολη)
2114234814 και 6984051276
Προπώληση μέσω viva.gr
Σχόλια για αυτό το άρθρο