Ροδούλα Χαμηλοθώρη: «Ήθελα να γίνω ηθοποιός από παιδί»

ΣχετικάΆρθρα

Από τις πιο ταλαντούχες ηθοποιούς της γενιάς της, τάχιστα ανερχόμενη κυρίως στις θεατρικές παραστάσεις που συμπρωταγωνιστεί. Η Ροδούλα Χαμηλοθώρη, με το φετινό της ρόλο ως 17χρονη Άνια στο «Βυσσινόκηπο» του Τσέχοφ, στο Διάχρονο Θέατρο με ένα θίασο εξαίρετων ηθοποιών, με προεξέχουσα τη Μαίρη Βιδάλη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόρτζου, έχει προκαλέσει πολύ θετικά σχόλια για την ερμηνεία της και ξεχωρίζει σκηνικά. Με πολύ εκφραστικό, όμορφο πρόσωπό είναι παράλληλα επιτυχημένο φωτομοντέλο, με πολλές και βραβευμένες φωτογραφήσεις στο ενεργητικό της, με τις φωτογραφίες της να έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά. Επίσης έχει εμφανισθεί σε δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές, όπου αφήνει τη σφραγίδα της με τη χαρισματική της παρουσία. Μιλώντας μαζί της αντιλαμβάνεσαι αμέσως την αισιόδοξη ματιά της, την πάντα θετική της διάθεση, τον ενθουσιασμό που αγκαλιάζει ό,τι κάνει, την αστείρευτη αγάπη της για τη δουλειά της. Τελικά η Ροδούλα είναι η ίδια, δύναμη της ζωής.

Προλαβαίνετε για τέσσερις ακόμα παραστάσεις, να δείτε το “Βυσσινόκηπο”, μια εξαιρετική δουλειά με σεβασμό στο κείμενο και τη διαχρονικότητά του. Με αφορμή την εμφάνισή της στο «Βυσσινόκηπο», κάναμε μια ωραία κουβέντα με την Ροδούλα Χαμηλοθώρη, για την ηθοποιία, το modeling, τις προσδοκίες της και τον ελεύθερο χρόνο της. Απολαύστε την!

-Γνώριζες από νωρίς ότι θα γίνεις ηθοποιός;

Από παιδί ήθελα να γίνω ηθοποιός. Θυμάμαι από πολύ μικρή μου άρεσε να αυτοσχεδιάζω παίζοντας και τραγουδώντας, είτε στο σπίτι, είτε στο σχολείο, ακόμα και στο αυτοκίνητο. Λάτρευα το θέατρο, τις ταινίες, τη μουσική, τις φωτογραφίσεις και το χορό. Έπαιζα στη θεατρική ομάδα της Κάρμεν Ρουγγέρη και ένιωθα υπέροχα. Ένας λόγος που επέλεξα το επάγγελμα της ηθοποιού και του μοντέλου, είναι επειδή τα θεωρώ από τα πιο δύσκολα επαγγέλματα, που προσφέρουν ελευθερία έκφρασης και ψυχική ανάταση.

-Θέατρο, τηλεόραση, σινεμά. Τι είναι πιο αγαπημένο σου και γιατί;

Όλα τα αγαπώ και όλα ολοκληρώνουν τον ηθοποιό. Η ποιότητα είναι σημαντική στο θέατρο, μπορεί να υπάρχει σαφώς και στην τηλεόραση που εξασφαλίζει περισσότερη δημοφιλία, ενώ στο σινεμά τα μεγέθη μπορεί να μεγαλώσουν ακόμα περισσότερο και να φέρουν ακόμα και διασημότητα. Πιστεύω πως το θέατρο είναι τόσο απαραίτητο, όχι μόνο για τον ηθοποιό αλλά και για τον κάθε άνθρωπο, όσο το καθαρό νερό. Εάν έπρεπε να επιλέξω μόνο ένα, θα ήταν εκείνη η πρόταση που θα είχε το πιο αξιόλογο αποτέλεσμα.

-Είσαι παράλληλα ηθοποιός και μοντέλο σε φωτογραφήσεις. Τι είναι η κάθε μια από αυτές τις ιδιότητες για σένα; Μήπως διαφορετικοί τρόποι έκφρασης που συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον;

Ως ηθοποιός και μοντέλο εκφράζω ιδέες και απεικονίζω χαρακτήρες. Είναι δύο επαγγέλματα που χρειάζεται να τα αγαπάς, να τους δίνεσαι ολόψυχα, εξαντλώντας όλη τη δημιουργικότητά σου, να αναδεικνύεις μεγάλη επιμονή, υπομονή και σωματική αντοχή. Απαιτούν αυτοπεποίθηση, φαντασία και ευελιξία. Για μένα είναι σαν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

-Παίζεις την Άνια στο “Βυσσινόκηπο” του Τσέχοφ, ένα 17χρονο κορίτσι στην αρχή του προηγούμενου αιώνα, ένας ρόλος σε έργο εποχής. Για να την προσεγγίσεις, χρειάστηκε να ενημερωθείς για την εποχή και τη θέση της γυναίκας τότε;

Το κάνω πάντα σε όλες μου τις θεατρικές παραστάσεις και φωτογραφίσεις. Για να προσεγγίσω το σπουδαίο ρόλο της Άνια, διάβασα βιβλία για την εποχή εκείνη, είδα το «Βυσσινόκηπο» του Μιχάλη Κακογιάννη, βρήκα άλλες θεατρικές παραστάσεις στο διαδίκτυο και πήγα στο θέατρο, όπου παιζόταν σε άλλη θεατρική εκδοχή, για να δω πως την έχουν προσεγγίσει οι άλλοι σκηνοθέτες και ηθοποιοί και πως την αντιμετωπίζουν οι γύρω της χαρακτήρες.

-Πόσο δύσκολο είναι σήμερα να αναδειχθεί μια νέα ηθοποιός;

Θα πρέπει να έχει μεγάλη επιμονή και πίστη και να γνωρίζει πως σε αυτό το επάγγελμα υπάρχουν ελάχιστες θέσεις εργασίας και χιλιάδες ηθοποιοί που περιμένουν να τις κατακτήσουν. Γι’ αυτό δεν θα πρέπει να φοβάται την απόρριψη και να υπενθυμίζει καθημερινά στον εαυτό της, πως δεν αντικατοπτρίζει την αξία της ως άτομο. Πρώτα απ’ όλα, να χτίσει μια ισχυρή βάση και πάνω σε αυτήν να πορευτεί με δύναμη, σθένος, αγάπη για τη δουλειά της.

-Ποιους ηθοποιούς εκτιμάς;

Εκείνους που δουλεύουν πολύ για την εξέλιξή τους, που αγαπάνε τη δουλειά τους και δείχνουν πως θέλουν να κάνουν αυτό το επάγγελμα για όλη τους τη ζωή. Το ίδιο ισχύει και για τα φωτομοντέλα.

-Από πού αντλείς δύναμη;

Δύναμη είναι να μπορούμε να προχωράμε και να συνεχίζουμε όταν είμαστε απογοητευμένοι, μόνοι ή κουρασμένοι. Είναι η ικανότητα να συγκεντρώνεις όλη τη δύναμη που σου έχει απομείνει, που θα σε κάνει να προχωρήσεις στη ζωή σου. Όταν νοιώθω αδύναμη τότε κάνω τα αδύνατα δυνατά και βρίσκω τον τρόπο για να ξανανιώσω δυνατή. Αντιλαμβάνομαι το πρόβλημα και με δόση χιούμορ επινοώ τη λύση του.

-Αγαπημένη σου ασχολία;

Αυτό το διάστημα μου αρέσει να ακούω βιβλία, να βλέπω ταινίες, να κάνω yoga ή reformer και να παρακολουθώ τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο της φωτογραφίας για να παίρνω ιδέες.

-Περιέγραψέ μου τον εαυτό σου.

Είμαι πολύ δημιουργική, ευέλικτη, επίμονη, ενθουσιώδης. Όταν βλέπω πως κάτι χρειάζεται βελτίωση, μιλώ και προτείνω τις ιδέες μου. Την περασμένη εβδομάδα συνεργαστήκαμε εξαιρετικά με δύο φωτογράφους οι οποίοι τόνισαν τη συμβολή μου στη δουλειά τους, στο τελικό αποτέλεσμα της συνεργασίας μας, κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα.

-Κάποιες από τις φωτογραφίες σου έχουν βραβευθεί. Τι σημαίνει ένα βραβείο;

Το να αναδειχθείς και να κερδίσεις ένα βραβείο είναι μεγάλη τιμή. Ένα βραβείο σίγουρα ενισχύει τη δέσμευσή σου στο επάγγελμά σου και στους αποδέκτες, θεατές. Σημαίνει πως κινείσαι προς τη σωστή κατεύθυνση και προσωπικά με ενθαρρύνει να συνεχίσω τις επαγγελματικές μου προσπάθειες.

-Σου έχουν ζητήσει να αλλάξεις το πώς προσεγγίζεις ένα ρόλο;

Ναι έχει συμβεί. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία γιατί σε προκαλεί να σκεφτείς έξω από το κουτί, να γίνεις ακόμα πιο δημιουργική και ευέλικτη. Είναι ένα μάθημα.