Τελικά ήρθε και η ώρα της Θεσσαλονίκης για το μουσικό υπερθέαμα Ace Of Heart Tour. Διαπίστωσα από κοντά πως ό,τι και να είχα διαβάσει για το show ήταν πραγματικά πολύ λίγο. Το γεγονός ότι, πρώτη φορά παρακολούθησα το Σάκη Ρουβά ζωντανά on stage, έπαιξε σίγουρα ρόλο.
Από το απόγευμα ο κόσμος είχε μαζευτεί έξω από το κλειστό γήπεδο του ΠΑΟΚ και παντού έβλεπες μόνο όμορφες και χαρούμενες φατσούλες που δεν ήταν όλες τους μόνο «Ρουβίτσες» αλλά είχε και πολλές «Oniramίτσες» που η διαφορά τους είναι στην υστερία. Νομίζω όμως πως πλέον το τσιριχτό «Σάκηηηη» μετά από τόσα χρόνια επιτυχίας έχει γίνει τόσο αυθόρμητο που ο ίδιος ο πρωθυπουργός αν συναντούσε το Ρουβά στο δρόμο θα του φώναζε «Σάκηηη…»! Εντυπωσιακό ήταν επίσης το γεγονός ότι οι Ρουβίτσες του τότε, παραμένουν Ρουβίτσες και σήμερα και είναι μαμάδες της νέας γενιάς των Ρουβίτσων. Το σίγουρο είναι ότι ο Σάκης Ρουβάς δεν βρίσκεται τυχαία εκεί που είναι σήμερα, δεν του χαρίστηκε τίποτα και ο τίτλος του Σταρ, του ανήκει δικαιωματικά.
Ας πάμε όμως στην συναυλία:
Από νωρίς φάνηκε ότι η βραδιά θα εξελισσόταν σε ένα τεράστιο πάρτυ αφού η DJ Xenia Ghali φρόντισε και έδωσε δυναμικά το ρυθμό με τη sexy εμφάνιση και τις μουσικές επιλογές της. Αμέσως μετά ανέβηκαν στη σκηνή οι Boys And Noise και ακούστηκαν οι πρώτες κραυγές θαυμασμού, αφού αυτό το νέο boys-band έχει σημειώσει μεγάλη επιτυχία στα μικρά κοριτσάκια. Ήταν αρκετά καλοί και προσωπικά μου φάνηκε σα να έβλεπα τις μικρογραφίες του Ρουβά-Μαραντίνη και Κοργιαλά, οι οποίοι κάπως έτσι θα ήταν αν πήγαιναν ακόμα σχολείο και αποφάσιζαν να κάνουν μαζί ένα συγκρότημα.
Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήρε η Ελένη Φουρέΐρα και κάπου εκεί άρχισε να παίρνει φωτιά το γήπεδο του ΠΑΟΚ. Η εμφάνισή της ήταν άκρως εντυπωσιακή και πάρα, μα πάρα πολύ sexy (αν κάπνιζα θα άναβα τσιγάρο)!
Τα αίματα είχαν ανάψει, όλη η αρένα ήταν μέσα στο χορό και τη διασκέδαση και έφτασε η ώρα των Onirama να ανέβουν στη σκηνή. Ο Θοδωρής Μαραντίνης και η παρέα του είναι δικά μας παιδιά, απ’ τη Θεσσαλονίκη και παίζανε στην έδρα τους. Δεν χορταίνεις να τους ακούς ποτέ και φέτος οι εμφανίσεις τους στο Limani είχαν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά μεγάλη επιτυχία.
Όσο οι Onirama ήταν πάνω στη σκηνή και έδιναν το ρυθμό, το γήπεδο δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να τραγουδάει και να χορεύει. Η επικοινωνία του Θοδωρή Μαραντίνη με τον κόσμο ήταν μοναδική. Προσωπικά τους ευχαριστήθηκα πάρα πολύ, διότι ανέκαθεν με άρεσαν σαν συγκρότημα και τους έχω δει πολλές φορές live. Όμως την ποιότητα και την αξία τους ως band την καταλαβαίνεις καλύτερα όταν τους βλέπεις σε τεράστιους χώρους και γήπεδα όπως το κλειστό του ΠΑΟΚ. Το είχα γράψει στο παρελθόν και το γράφω ξανά: Ο Μαραντίνης δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα από έναν Robbie Williams.
Οι Οnirama μας αποχαιρέτησαν -αφού είχαν προθερμάνει το έδαφος- και η ώρα του Σάκη έφτασε! Το μόνο που άκουγες ήταν…
Σχόλια για αυτό το άρθρο