Aδημοσίευτη Φωτογραφία Από Την Πορνογραφία Πριν 33 Χρόνια!

Τo 1982, η Πορνογραφία ήταν το φαινόμενο της θεατρικής χρονιάς: το έργο με τη μακρύτερη προϊστορία και το συντομότερο βίο επί σκηνής. Θεωρήθηκε επιθεώρηση κι όμως δεν ήταν. Σχολιάστηκε σε βαθμό καταστροφικό. Συνεργάστηκαν γι’ αυτό μεγάλα ονόματα της καλλιτεχνικής ζωής και ονόματα εντελώς άγνωστα. Δημιουργήθηκε σε μια ατμόσφαιρα “ενθουσιώδους συνεργασίας”. Και οδήγησε τελικά αυτούς τους ίδιους συνεργάτες στα δικαστήρια.
Η “Πορνογραφία”, το πολυσυζητημένο δημιούργημα του Μάνου Χατζιδάκι απέτυχε, αφήνοντας τότε χρέος 6 εκατομμυρίων δραχμών στον εμπνευστή του. Ήταν, σαν θέαμα, τόσο κακό που ν’ αξίζει τέτοια τύχη; Ήταν τόσο καλό που ν’ ανάψει ζήλιες και μίση; Κανείς δε μπορεί να πει. Το γεγονός είναι ότι η “Πορνογραφία” γεννήθηκε σ’ ένα κλίμα άκρατης προσμονής, μεγάλωσε μέσα στην περιπέτεια και πέθανε λίγο μετά την πρεμιέρα της.
Κάποια επεισόδια δημιουργήθηκαν στην πρώτη παράσταση, στις 10 Οκτωβρίου 1982. Μερικοί από τους θεατές φώναξαν “αίσχος” στο νούμερο “Προυστ και 17%” – το νούμερο που έφερε και το περισσότερο γέλιο και θεωρήθηκε σαν το καλύτερο – όπου η Σαπφώ Νοταρά (στη φωτο επάνω με το Σπύρο Μπιμπίλα) φλερτάρει το νεαρό της ΚΝΕ που πουλάει συνδρομές. Οι εφημερίδες οργίασαν με κάθε είδους σχόλια “…να ταλαιπωρείς επί τέσσερεις ή πέντε μήνες το πανελλήνιο με τις ωδίνες του καλλιτεχνικού τοκετού σου και στο τέλος να γεννάς ένα αυγό κλούβιο!“. Και: “Η Πορνογραφία συγκροτήθηκε από κείμενα που αν δεν ήταν γραμμένα στο γόνατο μαρτυρούσαν απειρία γραφής… Η μουσική δεν μας έπεισε ότι δε γράφτηκε την τελευταία στιγμή“.
Ως το Νοέμβριο που έγινε η επίσημη πρεμιέρα, μερικά νούμερα κόπηκαν, τα κείμενα σφίχτηκαν, η παράσταση – που αρχικά διαρκούσε τρεις ολόκληρες ώρες – μαζεύτηκε και τελειοποιήθηκε.Η κριτική συνεχίστηκε. Στις επόμενες παραστάσεις, και έως τις 28 Νοεμβρίου, ο θίασος έπαιζε τις καθημερινές μπροστά σε 40 με 50, κατά μέσον όρο, θεατές, τις Κυριακές 250. Ο επιχειρηματίας όταν είδε ότι δεν θα κέρδιζε, όπως είχε φανταστεί, δεν άναβε πια τη θέρμανση κι οι θεατές παρακολουθούσαν την παράσταση φορώντας τα παλτά τους. Οι ηθοποιοί, ημίγυμνοι επί σκηνής, τρέμανε. Η ζωντανή μουσική ήταν πια μια πολυέξοδη πολυτέλεια, έφυγαν οι εκτελεστές και η μουσική του έργου παιζόταν σε play-back. Οι ηλεκτρολόγοι, κατ’ εντολή των επιχειρηματιών, αποχωρούσαν στη μέση της παράστασης και αυτή συνεχιζόταν μόνο με τα φώτα της πλατείας.”Τέτοιος γκανγκστερισμός δεν ξέρω αν υπάρχει στο Λας Βέγκας” είχε πει ο Μάνος Χατζιδάκις σε συνέντευξή του. “Ήταν μια κατάσταση τρομακτική, άγγιζε τα όρια του γκραν γκινιόλ“. Επίσης τότε, ο Μάνος Χατζιδάκις είχε αναλύσει και τις αιτίες αποτυχίας της παράστασης. Ανάμεσα σε άλλα, είχε πει: Η ‘Πορνογραφία’ απέτυχε γιατί δεν έλαβε υπόψη της πως δεν υπάρχει σήμερα στην Αθήνα γνήσιος αστικός πληθυσμός για να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια, το ήθος και το επίπεδο μέσα στο οποίο κινήθηκε αυτό το θεατρικό εγχείρημα. Κι ακόμα, απέτυχε διότι θέλησε να παίξει με ευγένεια, τη στιγμή που τα μόνα παιχνίδια που ισχύουν στην πόλη αυτή, στα σπίτια και στις προσωπικές μας σχέσεις, είναι το φτύσιμο, η ύβρις και η βία. Έτσι, η ‘Πορνογραφία’ ανέβηκε στις 10 Οκτωβρίου και κατέβηκε στις 29 Νοεμβρίου του 1982. Εξακολουθώ πάντως να πιστεύω πως η “Πορνογραφία” υπήρξε μια πολύ άξια εργασία κι είχε συνειδητά σημαντικότερους στόχους απ’ την ‘Οδό Ονείρων.

ΣχετικάΆρθρα

Το Cosmopoliti σήμερα έχει αποκλειστική φωτογραφία που βλέπει για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας. Ο Μάνος Χατζιδάκις στο σκηνικό της Πορνογραφίας, λίγο πριν ανοίξει η αυλαία. Δίπλα του ο Σπύρος Μπιμπίλας, που συμμετείχε στην παράσταση (ο νεαρός κύριος δίπλα του είναι ο Γιώργος, ο φωτογράφος που έβγαλε τη φωτο). Έτος: 1982