Είναι κάποιοι καλλιτέχνες που αξίζει να τους δεις live και από την άλλη είναι οι καλλιτέχνες που πρέπει να πας να τους δεις live ακόμα κι αν δεν τους φέρνουν στην Ελλάδα. Και θίγω ξανά ένα θέμα διότι δεν φταίνε οι καλλιτέχνες που δεν έρχονται στη χώρα μας αλλά οι διοργανωτές που δεν τους φέρνουν διότι κανείς δεν θέλει στην Ελλάδα να ρισκάρει να φέρει τον Sting και να μην κόψει ούτε 5.000 εισιτήρια. Ντροπή για τη μουσική παιδεία της χώρας μας.
Όμως όπως λέει και ο λαός «όταν ο Μωάμεθ δεν πάει στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ» κι έτσι ο «συναυλιοτουρισμός» του Νίκου Κατανάκη αποφάσισε να οργανώσει μια εκδρομή στη Σόφια για να παρακολουθήσουμε τη συναυλία του Sting, το Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου στα πλαίσια της παγκόσμιας περιοδείας του που γίνεται με αφορμή της κυκλοφορίας του νέου του album “57th & 9th”. Μια περιοδεία που ξεκίνησε το Φεβρουάριο στις ΗΠΑ και θα ολοκληρωθεί στις 17 Οκτωβρίου στη Ρουμανία. Δυστυχώς το ελληνικό κοινό που ήθελε να πάρει μια γεύση από τη συναυλία του Sting έπρεπε να παρακολουθήσει το Survivor όταν οι παίκτες κέρδισαν για έπαθλο εισιτήρια για τη συναυλία του Sting. Κάποιοι όμως που γνωρίζουν την καλλιτεχνική αξία του Sting δεν δίστασαν να κάνουν ένα ταξίδι στο εξωτερικό για να απολαύσουν αυτόν τον τεράστιο καλλιτέχνη. Έτσι κι εγώ πήρα το εισιτήριό μου, φόρεσα ένα μπλουζάκι των POLICE και πήγα να δω μια από τις ομορφότερες συναυλίες ever!
Από νωρίς η Armeec Arena είχε γεμίσει με θαυμαστές του Sting o οποίος ως γνήσιος τυπικός Άγγλος βγήκε στη σκηνή στις 8 ακριβώς, μαζί με τον γιο του Joe Sumner o οποίος κάνει το support. Αφού είπαν το πρώτο τραγούδι στη συνέχεια ο Sting κατέβηκε από τη σκηνή αφήνοντας τον Joe μόνο με την κιθάρα του να μας μαγέψει με τη χαρισματική φωνή του που έχει τη χροιά του πατέρα του. Για ένα μισάωρο, κι αφού μας είχε πείσει για τις φωνητικές αλλά και για τις συνθετικές του ικανότητες , είχε προθερμάνει το κοινό που επιτέλους ήταν έτοιμο να υποδεχτεί τον Sting!
Ειλικρινά αυτός ο άνθρωπος μου έχει αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις και μετά από αυτό το live. τον λάτρεψα λίγο παραπάνω. Διότι ο Sting είναι σαν το παλιό καλό κρασί: όσο πιο παλιό, τόσο πιο καλό. Κι ακριβώς αυτό ήταν που διαπίστωσα: είδα έναν 65άρη πάνω στη σκηνή με κορμί γυμνασμένο και να κρατιέται άψογα! Η φωνή του να βγαίνει και να ακούγεται τόσο καθαρή σαν κρύσταλλο που δεν διέφερε ούτε στο παραμικρό από την ποιότητα όπως τον έχουμε συνηθίσει από τα βινύλια. Και η εμφάνισή απλή και χωρίς πολλά φρου-φρου και αρώματα όπως ακριβώς έχεις συνηθίσει από έναν κατεξοχήν αντι-σταρ: ένα απλό t-shit, jeans και με ένα ξεθωριασμένο μπάσο στο χέρι που ήταν χτυπημένο από όλες τις γωνίες αφού μέχρι σήμερα δεν το έχει αλλάξει στις περιοδείες του. Αυτός είναι ο Sting που αγαπάμε!
Για περίπου δύο ώρες ακούγαμε μια επιτυχία μετά την άλλη που πλέον έχουν γίνει διαχρονικές. Φυσικά, και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, ακούστηκαν και πολλές επιτυχίες των POLICE οι οποίες μας γύρισαν το χρόνο πίσω ίσα-ίσα για να θυμηθούμε τα νιάτα μας. Από τις καλύτερες στιγμές τις βραδιάς ήταν όταν ακούστηκαν τα Englishman In New York, Desert Rose, Every Breath You Take και το Fragile με το οποίο έκλεισε τη συναυλία.
Φοβερή συναυλία από έναν τεράστιο καλλιτέχνη που στην παγκόσμια μουσική ιστορία έχει αφήσει τη δική του σφραγίδα και έχει γράψει τη δική του ιστορία. Είναι προνόμιο και τιμή μας που τέτοιες έντονες προσωπικότητες δίνουν ακόμα συναυλίες και κυκλοφορούν νέες δουλειές. Άλλωστε μια συναυλία του Sting δεν μπορεί να θεωρηθεί απλά ένα live αλλά είναι πραγματικά μια εμπειρία ζωής διότι ήταν, είναι και παραμένει ένας ζωντανός θρύλος. Οπότε αν σας δοθεί η ευκαιρία να τον (ξανα) δείτε live κάντε το με την πρώτη ευκαιρία και θα με θυμηθείτε….
Φωτογραφίες από τη συναυλία:
…και βίντεο:
SETLIST
- Synchronicity (The Police)
- If I Ever Lose My Faith In You
- Spirits In The Material World (The Police)
- Englishman In New York
- Every Little Thing She Does Is Magic (The Police)
- Mad About You
- Fields Of Gold
- Shape Of My Heart
- Petrol Head
- She’s Too Good
- Message In The Bottle (The Police)
- De Do Do Do, De Da Da Da (The Police)
- Ashes To Ashes (Bowie Cover)
- 000
- Walking On The Moon (The Police)
- So Lonely (The Police)
- Desert Rose
- Roxanne (The Police)
- Ain’t No Sunshine (Bill Withers cover)
- Next To You
- Every Breath You Take (The Police)
- Fragile
Σχόλια για αυτό το άρθρο