Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλούν τα αποτελέσματα των ερευνών σχετικά με τα αίτια της αυξημένης λεβεντιάς που συναντάται στο νησί της Κρήτης. Σύμφωνα με όσα μεταφέρουν επιστήμονες οι οποίοι έκαναν εξειδικευμένους γενετικούς ελέγχους σε εκατοντάδες Κρητικούς μέσα στο 2013, στους κατοίκους του όμορφου νησιού συναντάται ένα επιπλέον γονίδιο το οποίο δεν διαθέτουν οι υπόλοιποι Έλληνες. Η συνταρακτική αυτή ανακάλυψη επιβεβαιώθηκε έπειτα από πειράματα που πραγματοποιήθηκαν τόσο σε ανθρώπους όσο και σε ποντίκια που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στην Κρήτη, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν τάσεις προς υπερβολική λεβεντιά.
Από τα πειράματα αυτά, αποδείχθηκε πως η δράση του γονιδίου αυτού το οποίο οι επιστήμονες αποκαλούν προσωρινά «γονίδιο-σήφη», προκαλεί άνοδο των παλμών της καρδιάς των Κρητικών, όχι μεν σε ανησυχητικά επίπεδα αλλά αρκετά υψηλά δε ώστε να απαιτείται η κατανάλωση αλκοόλ δίχως την ύπαρξη άλλου, εμφανή λόγου. Το συγκεκριμένο γονίδιο μάλιστα, φαίνεται να ευθύνεται και για την έντονη τριχοφυΐα στο πρόσωπο των Κρητικών οδηγώντας τους στην καλλιέργεια του παραδοσιακού -όπως λανθασμένα πιστεύαμε μέχρι σήμερα- μουστακιού.
Παράλληλα, στα κρητικά ποντίκια χορηγήθηκε μια ειδική ουσία η οποία έχει τη δυνατότητα να μετριάζει τη δράση του γονιδίου «σήφη» με τα αποτελέσματα να είναι και σε αυτή την περίπτωση θεαματικά. Χαρακτηριστικά, στο 98% των περιπτώσεων τα υπόλοιπα ποντίκια περιθωριοποιούσαν το ποντίκι που είχε υποστεί την παραπάνω γενετική παρέμβαση και συγκεντρώνονταν μακριά του αγνοώντας το εμφατικά, πιθανώς διότι θεωρούσαν ότι δεν κατάγεται από την Κρήτη. Επιπλέον, τα εν λόγω ποντίκια εμφάνισαν μικρή αποστροφή προς το αλκοόλ αλλά και δυσανεξία στο σουβλάκι με γιαούρτι.
«Είχα συναδέλφους από την Κρήτη οι οποίοι διαρκώς μας έλεγαν πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα στην πατρίδα τους. Στα διαλείμματα μάλιστα έπιναν στα κλεφτά τσικουδιά και μιλούσαν υψηλόφωνα σαν να τσακώνονταν, ιδιαίτερα για το ποια πόλη της Κρήτης είναι η πιο όμορφη. Δεν διαμαρτυρόμουν ποτέ γιατί φοβόμουν, ενώ δεν καταλάβαινα πάντα όσα έλεγαν. Όταν όμως αντιλαμβάνονταν τη δυσαρέσκεια μου, χαμογελούσαν μεταξύ τους και μου έλεγαν “τι ξέρεις εσύ για τους Κρητικούς;’. Τώρα λοιπόν ξέρω από που προκύπτει αυτή η ιδιαιτερότητα αφού η επιστήμη έδωσε την απάντηση» τονίζει στο «Κουλούρι» ο Κ., εργαζόμενος σε εταιρεία της Θεσσαλίας ο οποίος για προφανείς λόγους θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του.
Τα νέα επιστημονικά πορίσματα τέλος δικαιώνουν τους Κρητικούς σε όλη την χώρα, οι οποίοι σε ανακοίνωση τους τονίζουν πως μπορούν πλέον και με τη βούλα της επιστήμης να αισθάνονται ως οι πιο λεβέντες άνδρες της Ελλάδας, αφήνοντας όπως λένε πολύ πίσω τους ανταγωνιστές τους Μανιάτες. «Αποδείχτηκε πως η Κρήτη είναι στην κυριολεξία λεβεντογέννα» κατέληγε η ανακοίνωση η οποία ήταν γραμμένη με αίμα και είχε -για άγνωστο λόγο- αρκετές τρύπες στο σχήμα σφαιρών.
Πηγή: tokoulouri.gr – ένα πρωτοποριακό troll σάιτ!!
Στις παρακάτω φωτογραφίες ο λεβέντης παππούς μου Αλέκος Καραβίτης..για να μην κάνουμε μόνο πλάκες..
“Πέντε είναι οι λεβέντες που έβγαλε η Kρήτη, Ψύλλο, Λαγό και Pοδινό, Mπαξέ και Kαραβίτη”.
O Aλέκος Kαραβίτης γεννήθηκε το 1904 (Υδροχόος) στο γραφικό και ορεινό χωριό Aκτούντα Aγίου Bασιλείου του νομού Pεθύμνου. Ήταν το τρίτο παιδί μιας πολυμελούς οικογένειας (οκτώ αδέρφια) και ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση ασχολήθηκε από πολύ μικρός με τη μουσική. Δική του λύρα απέκτησε σε ηλικία 15 χρονών.
Ο Kαραβίτης έρχεται για πρώτη φορά στην Aθήνα το 1921. Yπηρετεί τη θητεία του, σαν εθελοντής στη Xωροφυλακή μέχρι το 1925. Tον επόμενο χρόνο εγκαθίσταται μόνιμα στην Aθήνα, με μοναδικά εφόδια τη λύρα και το όνομά του που ήταν ήδη γνωστό στο κοινό της Kρήτης.
Στη δισκογραφία ο Aλέκος εμφανίζεται για πρώτη φορά ένα χρόνο μετά και ηχογραφεί τα τραγούδια: “Aγιοβασιλειώτικος συρτός” και την περίφημη “Pεθυμνιώτικη σούστα” που έγιναν επιτυχίες την εποχή εκείνη.
Στη συνέχεια μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του 1940 ο Aλέκος Kαραβίτης ηχογραφεί αρκετούς δίσκους με χορούς και τραγούδια απ ‘ όλη την γκάμα της Kρητικής μουσικής, αλλά και νησιώτικα, με συνεργάτες του στο λαούτο και στο τραγούδι τον Mπαξεβάνη, τον Nίκο Tζουγάνο (Mαστρόκαλο) και το Στάυρο Mαυροδημητράκη.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο από την επαγγελματική σταδιοδρομία του Aλέκου Kαραβίτη είναι το γεγονός ότι αν και σε ηλικία 40 χρονών είχε αποκατασταθεί επαγγελματικά και δεν είχε πια οικονομικό πρόβλημα (είχε πάρει την αποκλειστική διανομή πάγου σε όλη την Aττική από τον κουμπάρο του Aντώνη ΦIΞ. Mεγάλη δουλειά για την εποχή εκείνη…), δεν διανοήθηκε ούτε μια στιγμή να παρατήσει τη λύρα του…
O Aλέκος Kαραβίτης απέκτησε από το γάμο του 3 παιδιά ένα γιο το Γιώργο και δυο κόρες τη Μαρία και την Υακίνθη, οι οποίες μάλιστα σε ορισμένες ηχογραφήσεις τον συνόδεψαν στο τραγούδι. Ήταν από τους λίγους Kρητικούς καλλιτέχνες που πέθανε ευκατάστατος (εξ αιτίας των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του) και είχε κάνει πολλές δωρεές, ανάμεσα στις οποίες και ένα σημαντικό ακίνητο στο Πανεπιστήμιο της Kρήτης.
Έφυγε για πάντα το 1975 σε ηλικία 71 ετών.
Σχόλια για αυτό το άρθρο