ΤΩΡΑ |
Στη Θεσσαλονίκη αν πας έχεις δύο δρόμους να διαλέξεις. ΄Ενας είναι ο εναλλακτικός που σου προτείνει να φας στο Duck και στο Thria και να πιεις ποτό στο Μπορντ-ντε-λό και καφέ στου Toms. O άλλος είναι να ακολουθήσεις τo ινιουέντο που αφήνει με νόημα κλείνοντας το μάτι ο τίτλος Μπορντ-ντε-λό και να χτυπηθείς στα Markiz με τα ελληνικά σουξέ του λεπτού ή να κάνεις μία ωραία βόλτα στη θεϊκή νέα παραλία au bord de l’ eau. Εγώ δεν είχα επιλογές γιατί με παρέλαβε ο φιλόξενος και μέγας οργανωτής Βασίλης Παπαβασιλείου με λιμουζίνα.
Μιλάμε για λιμουζίνα κανονική με μπαρ και αστέρια στην οροφή σαν αυτές που παίρναμε στη Νέα Υόρκη για να πάμε στο Shea Stadium να δούμε τους Rolling Stones. Oι “limousines greece vip services” λοιπόν έδωσαν τη γραμμή του weekend που πρόσταζε ξεφάντωμα (γιατί διεσώθη και η ζωή του Γιώργου Παυριανού που είχε να μπει καμιά σαρανταριά χρόνια στο αεροπλάνο και είχε κάνει ήδη διαθήκη τους στίχους του νέου σουξέ από την αγωνία της πτήσης αλλά γελάστηκε γιατί η Aegean θα μας ταξιδεύει μέχρι τα βαθιά γεράματα). Ετσι alive and kicking μεταφερθήκαμε ως άραβες πρίγκιπες στο συγκλονιστικό ξενοδοχείο The Met, που αυτή τη στιγμή που διαβάζετε αυτά τα κοσμικά παροπλίζεται γιατί περιμένει τον Αλέξη Τσίπρα.
Κάτω το installation για την ασφάλεια και ο Παύρη ως installation – τύφλα να έχουν αυτά της Μαρίνας της Αμπράμοβιτς
.
Το βράδυ πήγαμε στο θαυμάσιο Ράδιο Σίτι για να απολαύσουμε για άλλη μία φορά τους “Γαμπρούς για Πούλημα” που ξεπουλάνε. Οι περιπέτειες του Γκανιμίδη σκίζουν στην συμπρωτεύουσα και ο θίασος το γιορτάζει με εξόδους μέχρι τελικής πτώσεως.
Εμείς διασταυρωθήκαμε με ένα άλλο θίασο που σκίζει στη Μονή Λαζαριστών, στο Ντορέ για φαγητό. Το “Για Όνομα” πάει πατητό αλλά δεν το ξαναείδαμε γιατί μετά την τέταρτη φορά θα παίξω εγώ στο φινάλε τη Φρανσουάζ!
Eνθουσιασμένος ο Φάνης Μουρατίδης με την παρουσίαση του στο cosmopoliti μας κι εμείς επίσης. Όσο και να προσπαθώ να συντονιστώ με την ηλικία μου γενικώς, μετά από μερικές αποτυχημένες προσπάθειες ακολούθησα τη μοίρα μου και αφέθηκα στην κολλητή μου κόρη της Βίκυς Σταυροπούλου, δαιμόνια Δανάη Μπάρκα να με σύρει στο “Μarkiz”. Όχι μόνο εμένα βέβαια, όλους μας πήρε η μπάλα.. και τη μάνα και τον κηδεμόνα Χρήστο Χατζηπαναγιώτη – ο οποίος διεκδικεί το αυτοκίνητο με τα περισσότερα άδεια μπουκάλια νερού στη Βόρειο Ελλάδα. Εγώ με αυτή την παρέα πάω και στην κόλαση και επιτόπου οργανώθηκε η νέα επιδρομή στην Καλαμάτα.
Οι μεσήλικες το τερματίσαμε ως δυναμική παρέα με πολλά σφηνάκια λευκής τεκίλας με ξινά λεμόνια και παρτάραμε μέχρι πρωίας με μία μικρή βοήθεια από το θίασο των γαμπρών αφού οι ανεκτίμητοι γαμπροί Κώστας Κόκλας και Μάνος Ιωάννου νομίζω πως περνούν τη μισή Θεσσαλονικιώτικη ζωή τους εκεί μέσα. Περάσαμε υπέροχα και η Βίκυ Σταυροπούλου είναι κάτι σαν ροκ σταρ στη συμπρωτεύουσα.
Την καρδιά μου έξω από το Markiz έκλεψε η Λίζα..
Το πρωί ξύπνησα με ένα μάτι τούμπανο. Είτε μάτι είτε αλλεργία είτε από τα χθεσινά γέλια με τον Γκαμίδη ξεκίνησα τις κομπρέσες. Η φίλη μου και νέα “μαμά” μου στη Θεσσαλονίκη, Νούλη Χατζηανδρέου μέχρι και αγιασμό μου έφερε στο Christofer όπου η Αλίκη Μπουλούμπα, μία αιγοκερίνα που αγωνίζεται δυναμικά σαν αιγοκερίνα σε όλα τα επίπεδα, μας καταπεριποιήθηκε. Με την οικογένεια Χατζηανδρέου – που είναι ιδιοκτήτες του Ράδιο Σίτι- πέρασε και το μάτι και ένα υπέροχο απόγευμα στην πανέμορφη παραλία της πόλης. Στείλαμε και μηνύματα αγάπης στο Μάρκο Σεφερλή που πετούσε εκείνη τη στιγμή για Στουτγάρδη.
Στο δρόμο πίσω πρόλαβα να φωτογραφίσω στο Makedonia Palace , που επιτέλους ανακαινίζεται, τον Κώστα Κόκλα με μαγιό και να πέσει το διαδίκτυο. Ο Κώστας παίζει να έχει κάνει και τα περισσότερα σέλφις με φανς που έχω δει οπότε με σέλφι κι εγώ ως φαν τον καταχωρώ.
Το βράδυ μαζευτήκαμε με Παύρη και Σάββα Σπαθαρίδη στο δωμάτιο του Met να δούμε Eurovision.
Πιο πριν και αφού επισκέφτηκα το γραφείο του μοναδικού αυτού pr manager του ξενοδοχείου με τα εικονίσματα φετίχ της Βουγιουκλάκη, έτρεξα κάτω στο Νέστορα να μου κάνει μαλλί.
Ευτυχώς φύγαμε πριν τα αποτελέσματα γιατί είχαμε μαζέψει από τα τηγανητά αρκετά τριγλυκερίδια και έτσι διαβάσαμε τα αποτελέσματα στο twitter τρώγοντας ότι είχε απομείνει από πάρτυ στο Mινιόν με θέα το Λευκό Οίκο.
Συγκλονιστικά φωτισμένος ο Λευκός Οίκος, έγινε στούντιο φωτογράφισης για μένα και τον Παύρη και τα θεσσαλονικιώτικα καρτ ποστάλ μας. Μετά μας πήγαν σε ένα μπαρ σε μία ταράτσα που είχε κάτι περίεργα tromp l’ oeuil στους διαδρόμους και ωραία μουσική.
Οι περισσότερες κοπέλες φορούσαν πάρα πολύ οριακά μίνι και είχαν πάρα πολύ μακρυά μαλλιά και πάρα πολύ makeup. Δηλαδή η Αντιγόνη Νάκα και η Νίκη Λάμη – για μένα για πάντα Μπέσσυ Φάκα, που ήρθαν μετά την παράσταση έμοιαζαν άβαφες μπροστά τους. Εκεί ανάμεσα στα κορίτσια των ράπερς με τις παγιέτες κάτσαμε με τον Παύρη και χορέψαμε disco αλλά και εκεί την παράσταση με μοναδικό χορό έκλεψε με ένα ξαφνικό χορό ο Κώστας Ευρυπιώτης.
Το πρωί της Κυριακής μας περίμενε ο Φώτης Ζογλοπίτης στην πισίνα του The Met, που ως εξαιρετικός μπαμπάς ήταν με την κόρη του/κουκλί ζωγραφιστό και καρμπόν και εκείνου και της Πάολας – μη με ρωτάνε πως γίνεται και των δύο δεν μπορώ να εξηγήσω – Παολίνα. Στο τσακ προλάβαμε τον αποδεκατισμό μας – γιατί με τον Φώτη το πρόγραμμα είναι non stop- και φύγαμε το απόγευμα μετά από ένα επικό γεύμα στο “Τσιπουράδικο του Γιάννη” στο Κορδελιό. Εκεί στο Κορδελιό που μας κάλεσε η Ολυμπία Χοψονίδου και είχε ρεμπέτικο μεσημεριανό γλέντι και πάλι καταφάγαμε ενώ παράλληλα παρακολουθούσαμε τους φίλους μας στο instagram να πετάνε με ελικόπτερα και να κοντράρουν τις λιμουζίνες μας. Το τσίπουρο έρευσε άφθονο και ξεκίνησα το φρένο στο φαγητό καθαρίζοντας ψάρι στους φίλους και τα παιδιά τους και ειδικά στον Μάνο Ιωάννου που είναι 4 χρόνια μεγαλύτερος από το γιο μου- και δεν τρώει ψάρι -και μου βγήκε το μητρικό να πάρει την ωμέγα που χρειάζεται.
Για άλλη μία φορά κάναμε μεγάλη και ωραία ζωή στη Θεσσαλονίκη, εκεί που κατοικούν οι πιο φιλόξενοι φίλοι μας. Η πόλη είναι στα πάνω της με τα θέατρα και διάφορες παραστάσεις και με τις συναυλίες που αναμένονται.
Ραντεβού και πάλι στις 10 Ιουνίου για τον Μαζώ.
Σχόλια για αυτό το άρθρο