H YΡΩ ΜΑΝΕ έρχεται με τη φόρα και τη δυναμική απο τον ”ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟ” για να γίνει η ιδανική ”ΦΩΤΕΙΝΗ” στο καινούριο έργο του ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΤΣΙΚΟΝΟΥΡΗ ,”ΠΗΡΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ” που συνεχίζει για δεύτερη σεζόν. Θα μπορούσε να είναι και ένας σπαρακτικός μονόλογος από την ”Φωτεινή” , η οποία παίρνει την παράσταση στα χέρια της. Δεν λέω ”κλέβει την παράσταση”, γιατί το συνολικό αποτέλεσμα και οι ερμηνείες των ηθοποιών συντελούν, ώστε το έργο να αποτελεί επιτυχία όλων. Απλά, η ηρωίδα που ερμηνεύει η ΥΡΩ ΜΑΝΕ, μπορεί να αγγίξει τον καθένα και να μας ”ταξιδέψει” με το δικό της πλοίο, όπως συμβαίνει και με την πορεία της ηθοποιού στο θέατρο. Είναι από εκείνες τις θεατρίνες που σέβονται το κοινό που την ακολουθεί πιστά σε κάθε της προσπάθεια. Για μένα, είναι πάντα μέσα στις θεατρικές μου επιλογές, από την πρώτη στιγμή που την είδα στο.. θέατρο Τέχνης, στην ”ΥΒΟΝΗ, ΠΡΙΓΚΗΠΙΣΣΑ ΤΗΣ ΒΟΥΡΓΟΥΝΔΙΑΣ” χωρίς να μου δοθεί η ευκαιρία να τη γνωρίσω προσωπικά. Προχθές στο καμαρίνι της, κατάφερα να της εκφράσω τον θαυμασμό μου για όλες τις θεατρικές στιγμές που έχω περάσει μαζί της, εκείνη πάνω στη σκηνή και εγώ στους θεατές. Διαπίστωσα πόσο ανθρώπινη και πόσο μέσα στην σύγχρονη πραγματικότητα είναι, με τις αγωνίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι. Αλλά με διέξοδο το θέατρο, που έχουμε κάποιοι. Κι όταν αυτό συμβαίνει με καλές παραστάσεις, τότε μιλάμε για λύτρωση. Διότι πρόκειται για μια καλή παράσταση, το ”ΠΗΡΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ”. Βλέπεις πώς τρεις άνθρωποι θέλουν να πάρει η ”Φωτεινή” τη ζωή της στα χέρια της, αλλά με διαφορετικό τρόπο ο καθένας. Ενώ εκείνη ξέρει ότι ”Καμιά φορά το τί θα γινότανε, έχει μεγαλύτερη σημασία από αυτό που έγινε τελικά”. Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΤΣΙΚΟΝΟΥΡΗΣ κλείνει μια τριλογία που ξεκίνησε από ”ΤΟ ΓΑΛΑ” και συνεχίστηκε με τους ”ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ – ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΖΩΗ”. Τριλογία των Ανυπεράσπιστων, όπως την ονομάζει ο ίδιος. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΛΟΥΜΠΗΣ έχει εκμεταλλευτεί όλες τις δυνατότητες του ”ΥΛΙΚΟΥ” που έχει στα χέρια του. Δυναμική εμφάνιση για τον ΚΡΑΤΕΡΟ ΚΑΤΣΟΥΛΗ και το ΝΙΚΟ ΑΡΒΑΝΙΤΗ, ενώ η ΜΑΡΙΑ ΣΟΛΩΜΟΥ θυμίζει Βιρτζίνια Γουλφ σε πιο μοντέρνα εκδοχή. Και οι τρεις καταφέρνουν να κρατήσουν το ενδιαφέρον για την πλοκή του έργου, ειδικά στη μεγάλη σκηνή του δείπνου, με τις απρόοπτες συνέπειες. Τα σκηνικά και ο χώρος γενικά, είναι μια ευχάριστη έκπληξη, όπως και η μουσική του ΣΤΑΜΑΤΗ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗ. Η παράσταση έχει πολλά επίπεδα. Αν αφεθείς στην ιστορία της, θα μπορέσεις να ”δεις” τα περισσότερα. Αν και ”όποιος προσπαθήσει να περάσει μέσα απ’ αυτό το τζάμι, θα κοπεί και θα ματώσει απ’ τα γυαλιά τα σπασμένα”. Θα έχει όμως απολαύσει μια εκπληκτική ερμηνεία από την ΥΡΩ ΜΑΝΕ και ένα έργο που ”πατάει” πάνω σε σπασμένα γυαλιά!!
Υ.Γ. ευχαριστώ τον Παναγιώτη Μουλόπουλο που μου οδήγησε σ ‘αυτή τη θεατρική εμπειρία.
Β.Ν
Σχόλια για αυτό το άρθρο