Η Νίνα Λοτσάρη είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχει αυτή η χώρα να αναδείξει. Είναι ο τύπος του καλλιτέχνη που έχει “καλλιεργήσει” όσο τίποτα το ταλέντο της με πλήθος σπουδών στη μουσική και το θέατρο. Μας μίλησε αποκλειστικά και αποκάλυψε πολλά.
1. Μίλησέ μου λίγο για τις σπουδές σου.
Οι σπουδές μου ξεκίνησαν από πολύ μικρή ηλικία και όχι μετά τα 18 όπως κάνουν οι περισσότεροι. Κι αυτό γιατί όλα αυτά που κάνω σαν δουλειά, το θέατρο, η μουσική, ο χορός, τα ξεκίνησα από πολύ μικρή στην Πάτρα και μόλις τελείωσα το σχολείο και ανέβηκα στην Αθήνα, συνέχισα τις “σπουδές” μου στις σχολές εδώ. Τελείωσα την όπερα, το κλασικό τραγούδι, μελοδραματική, τελείωσα τη δραματική σχολή και συνέχισα το χορό εστιάζοντας στο φλαμένγκο. Αν βέβαια τα είχα κάνει όλα αυτά στο εξωτερικό θα μπορούσα να ήμουν σε ένα κονσερβατόριο γιατί έτσι και αλλιώς έτρεχα από το πρωί μέχρι το βράδυ από σχολή σε σχολή, πράγμα που μου χρησίμευσε αργότερα.
2. Πώς έμεινες στην Ελλάδα και δεν έφυγες στο εξωτερικό;
Ήταν οι συγκυρίες κυρίως, έτυχε. Δεν είχα βλέψεις προς το εξωτερικό. Ανέβηκα από την Πάτρα στην Αθήνα και μου φάνηκε πως ήταν η Νέα Υόρκη, οπότε δεν αισθάνθηκα την ανάγκη να κυνηγήσω μία καριέρα στο εξωτερικό.
Με το Μπάμπη Τσέρτο από τη βραδιά – αφιέρωμα στο Μιχάλη Σουγιούλ στο μέγαρο Μουσικής σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαλισσόβα. (Φωτογραφία: Δαυίδ Ναχμίας)
3. Πως καταφέρνεις να συνδυάσεις τη μητρότητα με την καριέρα;
Αρχικά δεν θεωρώ πως είναι κάτι πρωτότυπο. Δεν είμαι η μόνη γυναίκα που το κάνει αυτό. Δε νιώθω πως είμαι ξεχωριστή σε αυτό το θέμα. Παράλληλα μπορώ να πω ότι υπάρχουν γυναίκες που η πραγματικότητα είναι πιο σκληρή μαζί τους από ότι μαζί μου. Εγώ έχω το προνόμιο να μη δουλέψω τρεις μήνες και να είμαι συνέχεια δίπλα στα παιδιά μου. Οπότε δεν θεωρώ πως είναι τόσο βαρύ γι εμένα αυτό το πράγμα. Σαφώς υπάρχουν εποχές δύσκολες λόγω προβών αλλά υπάρχουν και εποχές σαν το παράδειγμα που σας ανέφερα πιο πάνω. Δεν παραπονιέμαι λοιπόν, παρά είμαι ευγνώμων.
4. Θεωρείς πως όλοι μπορούν να είναι το ίδιο καλοί σε όλα; Βλέπουμε αρκετούς κλάδους να ανταλλάσσουν το δυναμικό τους (θέατρο, μουσική, τηλεόραση)
Όχι και το θεωρώ ανωριμότητα αν δεν έχεις την υποδομή γιατί όλα από αυτό ξεκινάνε. Δεν πιστεύω πως ο καθένας ό,τι έχει στο μυαλό του πρέπει να το κάνει πράξη εφόσον δεν έχει τα προσόντα να το κάνει. Απλά παρασύρονται λόγω πολλών αυλικών που έχουν οι περισσότεροι γύρω τους που τους προτρέπουν σε οτιδήποτε χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν και κάποιες φορές γελοιοποιούνται. Συμβαίνει αυτό και το βλέπουμε γύρω μας.
5. Αν θα έπρεπε αναγκαστικά να επιλέξεις μεταξύ υποκριτικής και μουσικής, ποια θα ήταν η επιλογή;
Κοίταξε εγώ είμαι performer, ένας τύπος καλλιτέχνη που είναι πάρα πολύ διαδεδομένος στο εξωτερικό. Τραγουδάμε, χορεύουμε, παίζουμε πάνω στη σκηνή και είναι αυτονόητο ως performer αυτά να τα κάνω ισάξια. Οπότε δεν υπάρχει λόγος να επιλέξω κάποιο από αυτά εφόσον η δουλειά μου είναι ο συνδυασμός όλων αυτών. Αν και κάνω κάποιες δουλειές ξεχωριστά όπως θέατρο, συναυλίες, τηλεόραση αυτό δεν είναι προτεραιότητά μου. Και το performing θα το κάνω μέχρι τότε που θα αντέχω να το κάνω γιατί θέλει και μία φυσική κατάσταση αυτό το πράγμα και είναι πάρα πολύ δύσκολο.
6. Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου επαγγελματικά σε 15-20 χρόνια από τώρα;
Ελπίζω να αντέχω και να είμαι σαν τη Λάιζα Μινέλι (γέλια), να είμαι στα καλά μου και να συνεχίζω να κάνω αυτό που κάνω. Όχι βέβαια όπως το κάνω τώρα, θα το έχω ρίξει στο κάθομαι στο σκαμπώ και σας λέω ωραία τραγούδια (γέλια) ή θα παίζω κλασικούς ρόλους της γιαγιάς στο θέατρο. Όλα έχουν την ώρα τους και εμένα δεν μου αρέσει να παλιμπαιδίζω, θέλω να πηγαίνω σύμφωνα με την ηλικία μου γιατί ό,τι σου δίνει ο χρόνος πρέπει να το αποδέχεσαι και να συμβιβάζεσαι.
7. Έχεις αποκτήσει άμυνες σε χτυπήματα είτε του τύπου είτε μέσα από τη δουλειά σου και αν ναι ποιες είναι αυτές;
Επειδή είναι πάρα πολύ συγκεκριμένα τα χτυπήματα τα οποία έχω δεχτεί και για πολύ συγκεκριμένους λόγους από 2-3 πρόσωπα γεμάτα εμπάθεια και κατευθυνόμενα προσπαθώ να μην ασχολούμαι χωρίς βέβαια να το αφήνω να πέφτει κάτω γιατί αν δεν αντιδράς θεωρούν πως αποδέχεσαι τα πάντα. Το θέμα μου είναι να μη μου προσβάλλεις τη νοημοσύνη, αν συμβεί αυτό και μου φερθείς σαν τέρας μπορώ να κάνω κι εγώ το ίδιο. Επίσης έχουν υπάρξει φορές που έχω κινηθεί νομικά για κάτι που έχει ακουστεί για το άτομό μου.
8. Πως είναι να συνεργάζεσαι με τον Τάκη Ζαχαράτο;
Ο Τάκης είναι αυτό που λέμε καλλιτέχνης φαινόμενο. Αυτά που κάνει ο Τάκης πάνω στη σκηνή δεν υπάρχει άλλο πλάσμα, άλλη οντότητα στον πλανήτη που θα μπορούσε να τα κάνει. Είναι πολύ δύσκολο να μιμηθείς ακριβώς τη φωνάρα του Στράτου Διονυσίου και ο Τάκης το κάνει αυτό. Αυτό που κάνει είναι για guiness, δεν είναι τόσο απλό. Όλο αυτό έχει να κάνει με τη φυσιολογία των χορδών, πως να το πω, δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό το πράγμα, κι όμως είναι πραγματικότητα. Είναι ένα ταλέντο που δεν πρέπει να το αφήσουμε έτσι ως Έλληνες.
9. Υπάρχει κάτι νέο που ετοιμάζεις;
Ετοίμασα ένα cd για το εξωτερικό και θεατρικά, βρίσκομαι στο Αμιράλ, στην παράσταση “Η μαμά είπε μη”. Το έργο είναι του Γιώργου Βάλαρη σε σκηνοθεσία του Στέλιου Παπαδόπουλου. Μαζί μου είναι η Μάρθα Καραγιάννη, η Μίνα Ορφανού, η Λίλη Τσεσματζόγλου και ο Αιμίλιος Ράπτης. Πρόκειται για μια σουρεαλιστική μουσική κωμωδία, σπονδυλωτή και σας περιμένουμε κάθε Τετάρτη με Κυριακή να γελάσετε καιπεράσετε όμορφα.
Σχόλια για αυτό το άρθρο