Αφορμή για την de profundis εξομολόγησή του, στάθηκε ο “έρωτας”, αφού ύστερα από 12 χρόνια αποφάσισε να μεταφέρει στον κινηματογράφο το θεατρικό του έργο “Από έρωτα” που “έσπασε” τότε “ταμεία”. Ο χαρισματικός ηθοποιός Θοδωρής Αθερίδης εξηγεί τους λόγους που αποφάσισε να κάνει ταινία το συγκεκριμένο έργο- άλλωστε με ό,τι καταπιάνεται γίνεται “χρυσός”: τα θεατρικά του έργα παίζονται για δύο τουλάχιστον σεζόν, οι ταινίες του κόβουν χιλιάδες εισιτήρια, ενώ οι τηλεοπτικές σειρές στις οποίες πρωταγωνιστεί “χτυπούν κόκκινο” στην τηλεθέαση.
-Γιατί επέλεξες να κάνεις ταινία το θεατρικό σου έργο “Από έρωτα”, το οποίο έγραψες πριν από 12 χρόνια;
Στο σινεμά δεν έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε ό, τι μας κατέβει. Στο θέατρο όμως, μπορούμε, γιατί το έργο αφορά την τρέχουσα σεζόν και αν αποτύχουμε θα υπάρξουν και άλλες με καινούργια έργα. Στο σινεμα όσα κάνεις καταγράφονται και μένουν μέσα στον χρόνο, γι’ αυτό και οφείλεις να είσαι πιο προσεκτικός, γιατί εκτίθεσαι διαχρονικά. Επίσης, γνωρίζω ότι δεν θα μπορέσω να κάνω τόσες ταινίες όσα θεατρικά έργα έχω γράψει, οπότε όφειλα, αν είναι να κάνω στο σύνολο τρεις ταινίες, να κάνω την κωμωδία, όπως ήταν η “Μέλισσα”, την καινούργια ταινία το “Από έρωτα”, που είναι ένα αισθηματικό συγκινησιακό δράμα, και αν γίνει και τρίτη, θα είναι κάτι διαφορετικό από τις δύο προηγούμενες. Το “Από έρωτα” εξ’ αρχής ήταν μια συγκινητική ιστορία και ήθελα να το γυρίσω ταινία από τότε που γράφτηκε το θεατρικό, αλλά προτίμησα να προηγηθεί η κωμωδία ή “Μέλισσα” για να εμφανιστώ στο κοινό και στον κινηματογράφο με την ιδιότητα που με ξέρει καλύτερα, αυτή της κωμωδίας.
-Έχω την εντύπωση ότι οι ήρωες σου δεν είναι τόσο ρεαλιστικοί, αλλά βρίσκονται σε ένα άλλο επίπεδο μεταφυσικό,υπερβατικό .
Οι ήρωές μου είναι πραγματικοί άνθρωποι, απλώς αναμετρούνται με το φαντασιακό τους παράλληλο σύμπαν.
-Τι ρόλο παίζει ο έρωτας στη ζωή μας ;
Νομίζω καθοριστικό, για να μην πω κοντά στο απόλυτο στους περισσότερους ανθρώπους, την πλειονότητα. Και έχει να κάνει με την φροϋδική αρχή αυτό, το ότι θα αποζητούμε ματαίως σε όλη μας τη ζωή την αγκαλιά της μάνας μας…
-Έχεις ζήσει θυελλώδεις έρωτες;
Ναι. Δεν χρειάστηκε παρ’ όλα αυτά ούτε να σκοτώσω ούτε να σκοτωθώ. Στο βαθμό όμως, που “σήκωνε το μπόι μου” δοκιμάστηκαν τα όριά μου.
-Έχεις ισοπεδωθεί από κάποιον έρωτα;
Τα όριά μου τα είδα και τα κατάλαβα, όταν βρέθηκα στο σταυροδρόμι της αυτοκαταστροφής ή της προόδου και επέλεξα το δεύτερο…
-Κεραυνοβόλος έρωτας υπάρχει;
Μπορεί και να υπάρχει, εγώ δεν τον έχω γνωρίσει ποτέ μου. Ένιωσα κεραυνοβόλα έλξη, αλλά όχι κεραυνοβόλο έρωτα.
-Γιατί το θεατρικό “Πράμματα και θάμματα” “σπάει ταμεία” και συνεχίζεται για δεύτερη σεζόν;
Επειδή είναι μία σπαρταριστή κωμωδία γύρω από αυτό που ζούμε. Είναι ένα πολιτικό θρίλερ σε κωμωδία που μιλά κυρίως για τη σύγχυση που βιώνει ένας πολίτης της παγκοσμιοποιημένης Ελλάδας. Δεν μπορεί να βγάλει ούτε ένα ασφαλές συμπέρασμα για το τί είναι σύστημα, τί είναι επαναστατικό, ποια πληροφορία είναι αληθινή. Γενικότερα, το έργο μιλά για την αναρρίχηση στον πύργο της Βαβέλ που βιώνει ένας μέσος πολίτης.
-Τι καινούργιο ετοιμάζεις;
Προς το παρόν, τίποτα. Επειδή, παίζεται η ταινία αυτή τη στιγμή στους κινηματογράφους, δεν είμαι ψύχραιμος για να κάνω σχέδια. Περιμένω να καταλαγιάσει λίγο, για να αρχίσω σιγά σιγά να κινούμαι.
Σχόλια για αυτό το άρθρο