Οι περισσότεροι τον έχουν ταυτίσει με κωμικό ηθοποιό από τις τηλεοπτικές σειρές στις οποίες πρωταγωνιστεί και σημειώνουν μεγάλη επιτυχία! Ο χαρισματικός, όμως, Χρήστος Χατζηπαναγιώτης διαθέτει μεγάλη υποκριτική γκάμα που κατά καιρούς έχει παίξει και αρκετούς δραματικούς ρόλους , δρέποντας δάφνες από κοινό και κριτικούς. Γιατί, αυτός που θέλει να λέγεται καλός ηθοποιός με την πραγματική έννοια του όρου μπορεί- και πρέπει- να παίζει όλα τα είδη του θεάτρου και όχι να τυποποιείται σε ένα είδος που ξέρει να κάνει καλά για να γίνεται αρεστός στο ευρύ κοινό και να αποκτά μεγαλύτερη δημοσιότητα και απολαβές φυσικά…Ο ηθοποιός, για εμένα, που αγαπά το λειτούργημά του -γιατί η υπόδυση δεν είναι επάγγελμα- πρέπει να τολμά, να δοκιμάζεται, να εξελίσσεται, να ανεβάζει τον πήχη ολοένα και πιο πολύ και όχι να επαναπαύεται στις ευκολίες του. Όλα αυτά και ακόμη περισσότερα που αφορούν στο ταλέντο του αλλά και τον χαρακτήρα του, την ευγένεια ψυχής του, τη σεμνότητα και το ήθος του αντικατοπτρίζονται στο πρόσωπο του Χρήστου Χατζηπαναγιώτη, αγαπημένο όλων μας! Το φετινό του καλλιτεχνικό εγχείρημα είναι συγκλονιστικό! Συνεργάστηκε με δύο καταξιωμένους ανθρώπους, τον ποιητή Μάνο Ελευθερίου και τον σκηνοθέτη Θοδωρή Γκόνη με αποτέλεσμα να δίνει ρεσιτάλ ηθοποϊίας κάθε βράδυ στον ‘’ Πατέρα του Άμλετ’’, οι παραστάσεις του οποίου ξεκινούν ανήμερα Χριστούγεννα στο θέατρο Αθήναιον. Μην τον χάσετε! Ωστόσο, χαρείτε τον σε μία συνέντευξη de profundis από το Α έως το Ω!
Αγνωμοσύνη: Υπάρχει χειρότερο πράγμα;
Βλοσυρός: Δεν μου αρέσει, ούτε, όταν τον συναντώ ούτε όταν μου συμβαίνει.
Γενναιότητα: Γενναίος ως Έλλην…. Τι ωραία που ήταν τότε!
Διαίσθηση: Είναι ωραίο που και που να ακούμε τη διαίσθησή μας. Αν έχουμε, αν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να έχει.
Ευχή: Τι ωραίο πράγμα. Κι όταν εύχεσαι με την καρδιά σου, σου γυρίζει εκατονταπλά η ευχή.
Ζωή: Ζήσε τη ζωή τώρα και στον υπερθετικό. Μην χάνεις ευκαιρία. Δεν ξέρεις για πόσο ακόμα θα έχεις αυτό το προνόμιο.
Ηθοποιός: Προσπαθώ να είμαι…
Θοδωρής Γκόνης: Ο σκηνοθέτης μου στον “Πατέρα του Άμλετ”. Τον ευχαριστώ για το σπουδαίο ταξίδι.
Ισότητα: Σε τι; Για ποιο; Γίνεται αυτό; Και τι σημαίνει;
Καινούργια καλλιτεχνικά σχέδια: Να γίνομαι καλύτερος ηθοποιός…
Λογοτεχνία: “Ψεύτικοι δίδυμοι” του Χρήστου Αγγελάκου εκδ. Μεταίχμιο και “Ζωή μεθόρια” του Θοδωρή Γρηγοριάδη εκδ. Πατάκη. (κρατικό βραβείο λογοτεχνίας 2016). Υπέροχα και τα δύο.
Μάνος Ελευθερίου: Μέγας Έλληνας ποιητής. Σπουδαίος άνθρωπος.
Νεοελληνικό θέατρο: Πολλοί σημαντικοί συγγραφείς.
Ξένοι συγγραφείς: Ντοστογιέφσκι, Τσέχωφ, Σαίξπηρ
Ο πατέρας του Άμλετ: Ένα σπουδαίο κείμενο κι ένας ρόλος που αισθάνομαι σχεδόν υπερήφανος που κάνω.
Πρόβα: Ωραία ώρα, ιδιαίτερα αν είναι εποικοδομητική.
Ρόλοι: Οχήματα για να μιλήσουμε για τους εαυτούς. Μόνο τότε έχουν αξία θέασης οι ήρωες των έργων, οι ρόλοι. Όλοι είμαστε όλα.
Σύμπαν: “Που λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο, και βρίσκω ανάπηρο τον κόσμο στα σημεία”
Τιμιότητα: Την εκτιμώ πολύ.
Υποκρισία: Πλανεύτρα που σε οδηγεί μόνο σε προβλήματα.
Φιλανθρωπία: Γίνεσαι πιο άνθρωπος, αλαφραίνεις.
Χρήστος Χατζηπαναγιώτης: Έλα ντε….
Ψυχή: Ανεξερεύνητη….
Ωραίο τέλος: Καλές γιορτές σε όλους και καλή χρονιά. Όλα κατ’ευχήν. Κι όσο πιο αλήθεια τόσο το καλύτερο. Αλλά και κατανόηση. Να κάτι που μπορεί να κερδίσει κάποιος παίζοντας ή βλέποντας θέατρο. Κατανόηση και συμπαράσταση στην ανθρωπινή φύση όταν παρεκτρέπεται ή απλώς δρα διαφορετικά απ ’ ότι εμείς. Τότε μπορεί να ζεστάνει λίγο αυτός ο κόσμος…
Σχόλια για αυτό το άρθρο