Την παράδοση των σούπερ πριβέ κλαμπς στο Λονδίνο συνεχίζει το 5 Ηertford Street και το Lulus στο Mayfair – ίσως στην καλύτερη βερσιόν που έχει υπάρξει. Τι θεικό κτίριο..τι πάνω μπαρς και εστιατόρια , τι κάτω μπουντουάρ, τι ντίσκο διακοσμημένη από το Rifat Ozbek .. τι και άλλα μπαρς και εστιατόρια, ατμοσφαιρικά, πανέμορφα , luxurius. Μία χλιδάτη καρακαλόγουστη παιδική χαρά της νύχτας – και της ημέρας γιατί επάνω έχει θεικά σαλόνια για τσάι. Μεγάλη χαρά κάνουν οι Ελληνες όταν πέφτει ο ένας πάνω στον άλλον στο περίφημο κλαμπ. Κοινωνική καταξίωση στο peak της για όσους ζουν ακόμα με το μεντάλιτι της δεκαετίας του 80. Η διαφορά είναι πως το 80 στο Tramps καθόσουν δίπλα και σε κανένα Eric Clapton ή Michael Douglas ή Rod Stewart έτσι στο χαλαρό και όχι δίπλα σε μία παρέα Αράβων με τόταλ μπλακ κοστούμια, κάτι κοπέλες με τιράντες σαν πωλήτριες περιωπής και κάτι αγχωμένους μπίζνεσμεν να κλείσουν τα deals. Συνήθως αυτό είναι πια το crowd στα καλά μέρη του Λονδίνου όπου βασιλεύει το eurotrash και οι άγγλοι που έχουν μεγαλώσει μαζί του και δεν μπορούν να το αποχωριστούν. Το Lulus παραμένει το ομορφότερο κλαμπ- κτίριο- project του Mark Birley στον κόσμο. Πρέσβης μας εκεί, το παιδί που αφήσαμε πίσω στην ξενιτιά , ο Βασίλης Καρακουλάκης. Δύο μέτρα άντρας με μπλε μάτι χάντρα ο Βασίλης ακόμα δεν έχει νοικοκυρευτεί ενώ παραμένει τοπ γαμπρός. Βγάζει άκρη κανείς με τα χούγια ενός Ιχθύ θα μου πεις ? Ακλόνητος και αμετακίνητος από τη γειτονιά του στη Fulham Road όταν βγει θα πάει Lulus. Παλιά ήταν το Momos αλλά ξεπεράστηκε. Αφού έκανε το guided tour σε όλους τους Ελληνες της 28ης Οκτωβρίου χθες έβγαλε κι εμένα για ένα εκπληκτικό δείπνο που ξεκίνησε με κάτι θεσπέσιες αγκινάρες και jamon πήγε σε καυτερές γαρίδες με λιωμένο αρακά και τελείωσε με παγωτό καφέ. Μυθικό σέρβις και μουσική ντίσκο. Στο κλαμπ χόρευαν ατσούμπαλα ως επί το πλείστον γκράντε φλώροι. Η ξανθιά dj πολύ «ψαγμένη» με τη ντίσκο έβαζε την ΑΒ – δηλαδή I will survive, Night Fever, You are the one that I want. Σκέψου δηλαδή να είχε και ωραία μουσική και ωραίο κόσμο – καλή ώρα σαν τους πελάτες του Acne τις προάλλες. Επάνω ήταν πιο συμπαθητικό το crowd. Στιβαγμένοι οι καπνιστές σε ένα πάτιο κουβαλούσαν μέχρι και τα σκυλιά τους. Στο μπαράκι δίπλα βρήκαμε φίλους που έκαναν πλάκα στο Βασίλη για το πουκάμισό του με τα λαχούρια.. και τα ντεσιμπέλ των Άγγλων ανέβαιναν – όσο πίνουν τόσο περισσότερο ωρύονται. Κάτι πολύ έλεγκαντ αλλά και συγχρόνως εκνευριστικό για τους εθισμένους στο instagram είναι πως στο Lulus απαγορεύονται οι φωτογραφίες. Εγώ δε μάσησα , αν και δεν έβαλα φλας και ξεκίνησα από τις παραμυθένιες τουαλέτες μπουντουάρ καταλήγοντας σε σκοτεινό αυτοπαπαρατσικό με Βασίλη και κάτι τρελούς στο δρόμο ντυμένους καρναβάλι για το Halloween.. έτσι για την αναμετάδοση ρε γαμττττο!
ΥΓ. Βρε μπας και ανέβει το Hackney?
Σχόλια για αυτό το άρθρο