[toggle title=””]…[/toggle]
Καλά, πέρασα ένα κρύωμα τούρμπο! Ευτυχώς χωρίς πυρετό. Λαιμό, κουφαμάρα, μύτες κλπ. Φυσικά δεν είχα γεύση και έψαχνα τη γεύση τρώγοντας ασταμάτητα – 18 γιουβαρλάκια, άπειρα φουντούκια, μελομακάρονα , ό,τι να΄ναι. Καθόμουν κι έβλεπα ταινίες. Από το Μάγο του Οζ τον καινούργιο με τη θεάρα Rachel Weisz μέχρι τον Iron Man. Εβρεχε κιόλας και μου έκατσε καλά. Με το που έσκασε ο ήλιος ένιωσα καλύτερα. Πήγα να βάλω το τζιν και κολλούσε απάνω μου σαν βδέλλα. Υπάρχει χειρότερο συναίσθημα; Αυτό το τζιν καθορίζει τα πάντα, ποιές ζυγαριές; Κατέβηκα επιτέλους στο Βόλο για μεσημέρι. Πέρασα από το μαγαζί της πεθεράς μου το Beauty Bar και πήρα ένα κατακόκκινο κραγιόν για να ανέβει το ηθικό μου και να θυμηθώ να σταματήσω τη μάσα. Πήρα ένα αρωματικό κεράκι θεσπέσιο και άλλο ένα κόκκινο κραγιόν πιο εξαντρίκ και το πήγα στην Ελένη Ψυχούλη στο “Πιρουνάκι”.
Τι χαρά που άνοιξε αυτό το μέρος στο Βόλο. Και τι ωραίο που είναι το μεσημέρι, με όλο το φως να περνάει μέσα από το τζάμι. Η Ελένη εκεί , αλλάζει στολές υπέροκομψες -σήμερα δεν φορούσε μαύρα αλλά τιγρέ ζακέτα. Εμείς με τη μαμά μου το ντύσιμο του ό,τι να΄ναι κατευθείαν από τη Μακρυνίτσα, crocs-uggs, χρώματα άλλα αντί άλλων κλπ κλπ. Ανέκαθεν είμασταν χίπισες και δεν το καταλαβαίνει πολύς κόσμος. Φάγαμε υπέροχα οι τρεις μας, με την πεθερά μου τη Βούλα Φουρτουλάκη – δεν φταίω εγώ αν έκανε παιδί στα 17 και είναι νεότατη και πανέμορφη – την εκκεντρική μαμά μου και τον Άλεξ που ήταν κύριος και μας φωτογράφισε κιόλας.
Στο Πιρουνάκι νιώθω σαν το σπίτι μου και δεν είναι μόνο η Ελένη αλλά και όλη η οικογένεια Γαλανού – επάνω με το Δημήτρη Γαλανό μας φωτογράφισε ο Αλεξ! που αναλύσαμε τα διάφορα και τα παιδιά που δουλεύουν εκεί κλπ. Επάνω είχε μπαζάρ και πουλούσε και τις περίφημες ποδιές της που θα τις τσιμπίσουμε για το Beauty Bar δεν υπάρχει περίπτωση να γλυτώσουν.
Τέλεια είμαστε στο Βόλο, μου λείπουν κάποια πολύ βασικά άτομα αλλά έχουμε ανακαλύψει μεγάλα αστέρια εδώ. Η Αννα -Βίσση- θα κάνει ρεβεγιόν οικογενειακά και τρώγομαι, γιατί την έχω μεγάλο γούρι κάθε χρόνο. Να δω αν θα αντέξω..
Σχόλια για αυτό το άρθρο