Το καλύτερο μήνυμα στο facebook για την ημέρα της γυναίκας ήταν του Aλέξη Καλλίτση : “Xρόνια πολλά στις γυναίκες. Θα αγόραζα τριαντάφυλλα, αλλά έχω δώσει όλα μου τα λεφτά στους ψυχολόγους“.
Όμως και το τραγούδι που έγραψα με τον Αντρέα Λάμπρου και το τραγουδάει ο Στέφανος Κάκκος έχει ένα πολύ ωραίο σλόγκαν “Η γυναίκα της ζωής μου είναι η Άννα, γιατί έτσι λένε τη δική μου μάνα!”
Άρχισα να διαβάζω τα “Αόρατα κορίτσια” της Μανίνας Ζουμπουλάκη και κόλλησα! Τρομερή ιστορία που ξεκινάει το 1922 και φτάνει όχι στις μέρες μας αλλά στο μακρινό μέλλον. Τρεις γενιές γυναικών αφηγούνται τις ιστορίες τους. Το σταμάτησα αναγκαστικά τώρα, για να γράψω αυτό το κείμενο και θα επιστρέψω όσο πιο γρήγορα μπορώ για να διαβάσω τη συνέχεια. Είμαι στο σημείο που μια ηρωίδα για να επιβιώσει ντύνεται άντρας…
Σχόλια για αυτό το άρθρο