Όταν ρίχναμε ιδέες για το που θα αποδράσουμε την Πρωτοχρονιά, με ένα στόμα μια φωνή συμφωνήσαμε για την Κωνσταντινούπολη. Δεν μας έφτανε η περσινή απόδραση και είπαμε να το επαναλάβουμε με κάποιες παραλλαγές στην παρέα. Άλλωστε την Πόλη δεν την χορταίνεις όσες φορές και να την επισκεφτείς.
Κωνσταντινούπολη, Επτάλοφος, Πόλη, Ανθούσα, όπως και να την αποκαλέσεις, σου έρχονται στο μυαλό σου σκηνές από την Πολίτικη Κουζίνα και μυρωδιές από κανέλλα και μπαχάρι. Δεσπόζει αγέρωχη και είναι πάντα έτοιμη να σε υποδεχτεί και να σε αγκαλιάσει, όπως μας υποδέχτηκε και εμάς. Όσο κρύο και βροχή να είχε, η ζεστασιά των ανθρώπων της σε κάνουν να τα ξεχνάς.
Με ζεστασιά λοιπόν μας υποδέχτηκε και το Pera Palace, πρώτος σταθμός για γλυκό και κρασί για να χαλαρώσουμε. Έχει μπει στη λίστα ως ένα από τα χίλια πράγματα που πρέπει να δει ένας άνθρωπος σ΄αυτή τη ζωή. Από εδώ πέρασαν η Τζάκι Κέννεντυ, ο Άλφρεντ Χιτσκοκ, η Γκρέτα Γκάρμπο, η Σάρα Μπερνάρντ, ο Πιέρ Λοτύ, ο Έρνστ Χέμινγουεϊ και φυσικά η αγαπημένη μου Αγκάθα Κρίστι. Χτίστηκε το 1892 με σκοπό να εξυπηρετεί του επιβάτες του Orient Express και πήρε την ονομασία του από την περιοχή που βρίσκεται.
Αγαπημένα μου μπαχάρια και δεν θα μπορούσαμε να μην επισκεφτούμε την Αιγυπτιακή Αγορά, που και να μην ξέρεις που βρίσκεται θα σε τραβήξουν τα αρώματά της. Κανέλλα, και γλυκιά και πικρή. Μαχλέπι, πιπέρια όλων των ειδών, μπαχάρι, κουρκούμι, αρωματικά τσάγια και πολλά μα πολλά σιροπιαστά και λουκούμια. Πιστέψτε όσες φορές λέω πως δεν θέλω να πάρω άλλα, όλο και κάτι παίρνω.. Δεν μπορείς να αντισταθείς. Δίπλα του το Γενί τζαμί δεσπόζει με τους μεγαλοπρεπείς μιναρέδες του. Μπορείς να το επισκεφτείς, όχι όμως σε ώρες προσευχής.
Όπωσδήποτε πρέπει να επισκεφτεί κάποιος το Μεγάλο Παζάρι. Κιλίμια, μαξιλάρια, παραδοσιακά φλιτζάνια και ναργιλέδες και όλων των ειδών δερμάτινα θα τα βρείτε εδώ. Όπως το λέει και η ονομασία του θα πρέπει να κάνετε μεγάλο παζάρι και να διαπραγματεύεστε πολύ σκληρά ότι θέλετε να αγοράσετε. Δύο στάσεις πιο κάτω με το τραμ σταματήσαμε στην Αγία Σοφία και στο Μπλε Τζαμί. Νενίκηκα σε Σολωμόντα αναφώνησε ο Ιουστινιανός και με το δίκιο του. Η μεγαλοπρέπεια της Αγίας Σοφίας σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Δεν ξέρεις τι να πρώτοθαυμάσεις. Απο τους τρούλους μέχρι τα χρυσοποίκιλτα ψηφιδωτά.
Πρωτοχρονιά κάναμε σε παραδοσιακό ταβερνείο με ζωντανή μουσική, που σταματάει για λίγο και μπαίνει dj. Μόνο όμως που πρωτοχρονιά δεν το λες το πως το γιορτάζουν. Καπελίνα πολύχρωμα και μια δόση Τσικνοπέμπτης. Με την αλλαγή χορέψαμε από Τσικουλάτα μέχρι Δέσποινα Βανδή, λες και ήσουν σε κλαμπ του 2004 ένα πράγμα! Έχει όμως απίστευτη πλάκα.
Βόλτα στην όχθη του Βοσπόρου και ξεκινήσαμε από το Ντολμά Μπαχτσέ. Παρά το γεγονός πως χτίστηκε κατα την διάρκεια της παρακμής της Βυζαντινής Αυτοκρατορία τίποτα δεν προδίδει στο εσωτερικό του την κατάσταση αυτή. Ευρωπαίοι διακοσμητές ανέλαβαν τη διακόσμηση του και αυτό είναι εμφανές τόσο στους πίνακες όσο και στον κρυστάλλινο διάκοσμο. Δίπλα στο παλιό, δεσπόζουν και τα σύγχρονα παλάτια. Four Seasons Bosphorus και Ciragan Palace. Τα επισκεφτήκαμε και τα δύο. Έχουν όμορφα καφέ με απίστευτη θέα στο Βόσπορο και την Ασιατική ακτή. Τα γλυκά και ο τούρκικος καφές είναι κάτι το οποίο δεν σταματήσαμε να πίνουμε.
Για τη τελευταία μέρα κρατήσαμε το χαμάμ στην περιοχή της Αγίας Σοφίας. Έπρεπε να φύγουμε από την Πόλη όσο πιο χαλαροί μπορούμε γιατί οι εργασίες μας δεν μας επιτρέπουν να είμαστε όσο χαλαροί θέλουμε. Είναι απίστευτη η αίσθηση να σε καθαρίζουν με τον τρόπο που μόνο αυτοί ξέρουν και να σου κάνουν μασάζ με αιθέρια έλαια. Λιώνεις και δεν θες να πας πουθενά.
Με την επιστροφή στο Ελευθέριος Βενιζέλος, είχα την αίσθηση ότι έφαγα χαστούκι και ξύπνησα απότομα από ένα βαθύ ύπνο! Now it’s time to be back to reality…. Happy New Year!
Υ/Γ. Το ότι δεν έχω κάνει αναφορά στα φαγητά είναι γιατί η ζυγαριά μου με έβρισε όταν ανέβηκα. Πλάκα κάνω. Δεν μπορείς να κάνεις αναφορά στα αμέτρητα ταβερνεία που υπάρχουν στην Πόλη και που όλη μέρα με το που βγαίναμε από κάπου, μπαίναμε σε ταβερνείο να φάμε!
την
Σχόλια για αυτό το άρθρο