Η παρουσίαση του βιβλίου Ξέρω κάποια αστέρια…που έγραψε ο Μάκης Δελαπόρτας, έγινε χθες στο κατάμεστο θέατρο Ακροπόλ, σε μια βραδιά με πολύ τραγούδι, χαμόγελα αλλά και συγκίνηση, ιδιαίτερα με τη Μαίρη Χρονοπούλου. Η εμφάνισή της ξύπνησε θεατρικές αναμνήσεις στην ίδια, ειδικά όταν ανέβηκε στη σκηνή του Ακροπόλ αλλά και κινηματογραφικές αναμνήσεις σε όλους μας, όταν τραγούδησε μαζί με τον Τάκη Ζαχαράτο Του αγοριού απέναντι. Δείτε και το βιντεάκι!
Η Μαίρη Χρονοπούλου ζήτησε να ανέβει στη σκηνή για να μιλήσει για το Μάκη Δελαπόρτα. Η στιγμή ήταν πολύ φορτισμένη συναισθηματικά , κάτι που δεν μπορούσε να κρύψει ούτε ο Μάκης, ούτε η Μαίρη.
Διαβάστε -για πρώτη φορά- όσα γράφει ο Μάκης Δελαπόρτας στο βιβλίο του Ξέρω κάποια αστέρια (εκδόσεις Άγκυρα), για τη Μαίρη Χρονοπούλου:
Τραγουδιστικά θα ξεχωρίσω τη Μαίρη Χρονοπούλου που τόσο η φωνή της όσο και η ερμηνευτική της ικανότητα, σε παρέπεμπαν σε επαγγελματία του είδους, που αν δεν έδινε το μεγάλο της βάρος στην υπο κριτική θα μπορούσε άνετα να είχε καθιερωθεί ως μια μεγάλη τραγουδίστρια. Η Μαίρη τραγούδησε στον κινηματογράφο μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια του Πλέσσα. Το 1993, όταν της κυκλοφόρησα το δικό της προσωπικό άλμπουμ με όλες τις σπάνιες και ανέκδοτες δισκογραφικά ηχογραφήσεις της από τις ταινίες, ο δίσκος σημείωσε τρομακτική επιτυχία. Δεν υπήρχε πρόγραμμα, μπαρ ή μοντέρνο κλαμπ, που να μην άκουγες «του αγοριού απέναντι», «Έκλαψα χτες», «Καμαρούλα μια σταλιά» και «Είμαι γυναίκα του γλεντιού». Ακόμη μια γυναίκα που αγά πησα βαθιά και με αγκάλιασε από τα πρώτα μου βήματα. Η Μαίρη είναι ο ορισμός της λέξης «αρχόντισσα». Μεγάλωσε στο Κολωνάκι, από ευ κατάστατη οικογένεια, τέλειωσε το Εθνικό Θέατρο και έπαιξε με όλους τους μεγάλους ηθοποιούς της εποχής. Η υποκριτική της γκάμα δεν είχε όρια. Με την ίδια ευκολία έπαιζε δράμα και μιούζικαλ. Λεβεντογυναίκα, μπεσαλού και πάνω απ’ όλα γενναιόδωρη με τη νέα γενιά. «Τόπο στα νιάτα», έλεγε και λέει ακόμη και σήμερα, αφού παρακολουθεί με πάθος παραστάσεις με τους νέους ταλαντούχους συναδέλφους της.
Είναι ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια της ζωής μου, αφού ακόμη και σήμερα, στα δύσκολα χρόνια της με τα προβλήματα υγείας που αντι μετωπίζει, με έχει συμπεριλάβει στους λιγοστούς ανθρώπους που θέλει να βλέπει και να μιλάει από τον χώρο μας. Αποστασιοποιημένη και απομονωμένη στη βίλα της στην Παιανία, ζει τις μέρες της χωρίς την παραμικρή πικρία για όλα όσα της έχουν συμβεί τελευταία, δεν κουβαλάει απωθημένα, αισθάνεται γεμάτη από τη ζωή που έζησε και είναι πάντα παρούσα στις δικές μου πρεμιέρες και στις παρουσιάσεις των βιβλίων μου. Πάντα θα την αγαπώ και πάντα θα θυμάμαι τη φράση που μου είχε πει όταν με πρωτογνώρισε στο Κηποθέατρο στη Μαυροματαίων, στη μουσική παράσταση «40 χρόνια Τσιτσάνης»: «Εσύ, μικρέ, θα πας μπροστά…να το θυμάσαι, σ’ το λέει η Χρονοπούλου».
Σχόλια για αυτό το άρθρο