[slideshow]Σε μια ψηλή κληματαριά
σταφύλια ολόγλυκα ένα κι ένα
κάτω απ’ τα φύλλα κρέμονταν
λαχταριστά και γινωμένα
Τα λιγουρεύτηκε η αλεπού
και πάει, πηδά για να τα πιάσει.
Ξαναπηδά, τεντώνεται
μ’ αδύνατο είναι να τα φτάσει.
“Σκασίλα μου” λέει φεύγοντας
“μονάχα ρόδινο έχουν χρώμα,
μα δεν πιστεύω να ‘γιναν.
Άγουρα και ξινά είν’ ακόμα…”
-ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΛΑΤΡΕΜΕΝΕΣ ΘΕΕΣ ΤΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ. ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ, ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ…-
Σχόλια για αυτό το άρθρο