ΤΩΡΑ |
Για το «ευχάριστο διάλειμμα» – και σαφώς επιτυχημένο – ύστερα από πολλά χρόνια δύσκολων και απαιτητικών ρόλων ρεπερτορίου, μας μιλά αποκλειστικά o καταξιωμένος ηθοποιός Σταύρος Ζαλμάς, ενώ παράλληλα αποκαλύπτει και τα καλοκαιρινά του σχέδια. Πρόκειται για το «ντεμπούτο» του σε μουσική κωμωδία, και συγκεκριμένα στο δημοφιλές musical «Sweet Charity», που σκηνοθέτησε και χορογράφησε αριστοτεχνικά ο Chett Walker, όπου υποδύεται έναν Ιταλό μαφιόζο και εκτός των άλλων μας εκπλήσσει ευχάριστα, γιατί τραγουδά υπέροχα στο solo του στο μουσικό μέρος του ρόλου του.
– Πώς αισθάνθηκες που έκανες το «ντεμπούτο» σου σε μουσική κωμωδία και συγκεκριμένα στο musical «Sweet Charity», ύστερα από τόσα χρόνια δύσκολων και απαιτητικών ρόλων;
Πολύ χαρούμενος, δεδομένου ότι ήθελα, εδώ και πολλά χρόνια, να κάνω κάτι που να είχε το κωμικό στοιχείο. Κανείς δεν μου το εμπιστευόταν, όμως. Δούλεψα με τον σκηνοθέτη πάρα πολύ καλά και είμαι πολύ χαρούμενος, όπως σου είπα προηγουμένως. Έχω την χαρά του πρωτάρη. Λέω και ένα τραγούδι, το οποίο είναι δύσκολο και απαιτητικό, αλλά βλέποντας τις αντιδράσεις του κοινού και ιδιαίτερα των συναδέλφων μου να είναι πολύ θετικές, αυτό με κάνει να αισθάνομαι θαυμάσια.
– Ο ηθοποιός πρέπει (ή μπορεί) να παίξει όλα τα είδη του θεάτρου;
Τα είδη του θεάτρου πρέπει να μπορεί να τα παίξει, αλλά, όμως, να μην μπορεί να παίζει όλους του ρόλους. Πρέπει να έχει τα είδη θεάτρου στην παιδεία του, άσχετα αν σταδιοδρομήσει σε ένα είδος καλύτερα από κάποιο άλλο, υποχρεούται να τα παίξει όλα! Στο εξωτερικό βλέπουμε πολλούς καταξιωμένους ηθοποιούς να μεταπηδούν από το ένα είδος θεάτρου στο άλλο.
– Θεωρείς το musical ένα από τα πιο δύσκολα και απαιτητικά θεατρικά είδη; Ίσως το δυσκολότερο;
Είναι ένα είδος θεάτρου που συνδυάζει πολλές Τέχνες μαζί, και υποκριτική και χορό και μουσική. Αυτό, όμως, δεν το κάνει πιο δύσκολο από ότι είναι τα άλλα είδη θεάτρου, αν λάβουμε υπ’ όψη μας ότι ο κάθε ηθοποιός πρέπει να κάνει πολύ καλά τη δουλειά του. Αν, λοιπόν, σε ένα μιούζικαλ βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση και οι κατάλληλοι συντελεστές, τότε και το μιούζικαλ παύει να είναι δύσκολο και απαιτητικό.
– Δούλεψες με τον Chett Walker, ένα διάσημο ξένο σκηνοθέτη. Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στους Έλληνες και ξένους σκηνοθέτες στον τρόπο που δουλεύουν και καθοδηγούν τους ηθοποιούς;
Δεν νομίζω ότι είναι θέμα εθνικότητας. Είναι τρόπου δουλειάς που έχει επιλέξει ο κάθε σκηνοθέτης να δουλεύει. Στην Τέχνη δεν υπάρχουν στεγανά, ούτε νόμοι. Οποιοσδήποτε καλλιτέχνης έχει τον προσωπικό του τρόπο με τον οποίο δουλεύει. Με όσους ξένους σκηνοθέτες έχω συνεργαστεί, κατά τη διάρκεια της δουλειάς, υπάρχει ένας έντονος επαγγελματισμός που δημιουργεί στεγανά. Δεν υπεισέρχονται οι προσωπικές στιγμές, παραμένουν στο περιθώριο. Οι σχέσεις είναι περισσότερο επαγγελματικές παρά κοινωνικές. Φροντίζουν, πάντα, το κοινωνικό κομμάτι να είναι ατροφικό σε σχέση με το επαγγελματικό. Είναι πιο «καθαρές», γι’ αυτό και η δουλειά γίνεται πιο σωστά…
– Τι θα κάνεις το καλοκαίρι;
Το καλοκαιρινό μου σχέδιο είναι η επανάληψη της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη με την οποία θα κάνουμε μια μικρή περιοδεία σε όσες πόλεις δεν μπορέσαμε να πάμε πέρυσι λόγω capital controls και της έντονης κρίσης. Όσον αφορά τα χειμωνιάτικά μου σχέδια βρίσκομαι σε συζητήσεις, αλλά προς το παρόν δεν μπορώ να σου ανακοινώσω κάτι ακόμη.
Σχόλια για αυτό το άρθρο