Το κορίτσι με τα κοτσιδάκια είναι η Τζόυς Ευείδη. Από το ”Καφέ της χαράς” βρίσκεται στη σκηνή, μαζί με τον τηλεοπτικό της σύζυγο Γεράσιμο Σκιαδαρέση, για τη σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Παπαχαραλάμπους.
Ο καλός μας φίλος Παναγιώτης Μουλόπουλος, τους πήρε κοινή συνέντευξη και την παραχώρησε ευγενικά μόνο στο cosmopoliti. Διαβάστε την, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Η «Σταυρούλα» και ο «Φατσέας» ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια του τηλεοπτικού κοινού. Επτά χρόνια μετά, συναντιούνται ξανά για τις ανάγκες της «Σεξουαλικής ζωής του κου και της κας Παπαχαραλάμπους», που φέρει την υπογραφή της Δήμητρας Παπαδοπούλου. Συναντήσαμε τη Τζόυς Ευείδη και τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση στο Θέατρο «Χώρα», λίγο μετά το τέλος της παράστασης και μιλήσαμε για την τηλεόραση επί εποχής του «Καφέ της Χαράς», τα υψηλά κασέ, τη γενικότερη κρίση, αλλά και αν έχουν επισκεφτεί ψυχολόγο. Επιπλέον, με το καυστικό τους χιούμορ δηλώνουν: «Τεχνικοί που ήταν σούπερ stars, τώρα εργάζονται σε γκαράζ, pet shops, πρακτορεία», ενώ «το ένα κανάλι τρέφεται με τις σάρκες του άλλου. Είναι θλιβερή, τόση ένδοια προτάσεων». Στην παράσταση υποδύονται ένα ζευγάρι που είναι 7 χρόνια παντρεμένοι, όπως και τα χρόνια που έχουν περάσει από το «Καφέ της Χαράς». «Μόνο 7 χρόνια;» ρωτάει ο Γεράσιμος, «Άρα δεν είναι τυχαίο που είμαστε 7 χρόνια παντρεμένοι και στην παράσταση.» συμπληρώνει η Τζόυς. Και κάπως έτσι ξεκινά η συζήτηση μας.
- Πώς αισθανθήκατε όταν σας είπε η Δήμητρα Παπαδοπούλου ότι θα είστε ξανά «ζευγάρι»;
Γεράσιμος: Σιγουριά και ασφάλεια.
Τζόϋς: Τρελή χαρά και προπάντων ασφάλεια. Είναι μεγάλη υπόθεση σε ένα τόσο μικρό θίασο να νιώθεις καλά με τους άλλους δύο.
- Τώρα που φτάνετε στο τέλος της σεζόν, κάντε μου έναν απολογισμό.
Τζόϋς: Να σου πω την αλήθεια, στεναχωριέμαι λίγο που τελειώνουμε, γιατί πέρασα πολύ καλά. Αυτή τη σεζόν δεν την πολύ κατάλαβα, γιατί ήταν πολύ μεγάλη και έχω συνηθίσει τα τελευταία χρόνια να παίζω πολλά χρόνια το ίδιο έργο. Μου κακοφαίνεται που τελειώνουμε. Είναι ένα έργο που σου δίνει άλλες ελευθερίες. Ειδικά σε εμένα που είμαι λίγο σπασικλάκι και δεν μου αρέσει να ξεφεύγω πολύ, αυτό μου έλυσε τα χέρια.
Γεράσιμος: Εγώ δεν έχω μπει σε αυτή τη διαδικασία της θλίψης που τελειώνουμε, επειδή έχουμε ακόμα μπροστά μας τη Θεσσαλονίκη και την περιοδεία. Ακόμα το χαίρομαι και λέω ευτυχώς που θα το κάνουμε καλοκαίρι, θα το δοκιμάσουμε σε ανοιχτό χώρο, θα έχουμε και καινούρια πράγματα. Έχω να πάρω ακόμα πράγματα από αυτή τη δουλειά.
- Πώς βλέπετε την τηλεόραση προ εφταετίας που μεταδιδόταν «Το καφέ της Χαράς» με αυτή του 2013;
Τζόϋς: Πλάκα μας κάνεις; (γέλια) Καμία σχέση το ένα με το άλλο. Τώρα δεν υπάρχει μυθοπλασία πέρα από ένα σίριαλ και επαναλήψεις διαφόρων άλλων.
Γεράσιμος: Ούτε έχει σχέση η ζωή μας, η χώρα μας. Ό,τι συμβαίνει τριγύρω, συμβαίνει και με την τηλεόραση. Τα θυμάμαι όλα τελείως διαφορετικά.
Τζόϋς: Ήταν οι εποχές που δούλευες 15 ώρες την ημέρα, ενώ τώρα μόνο 2.
Γεράσιμος: Λέγαμε ψέματα μήπως και γλιτώσουμε καμία δουλειά. Δεν αντέχαμε άλλο να δουλεύουμε. Καμία σχέση με το σήμερα.
- Οπότε σας λείπουν εκείνες οι εποχές;
Τζόϋς: Φυσικά! Το ίδιο είναι να έχεις προτάσεις και το ίδιο είναι να μην έχεις; Δεν προλαβαίναμε τις δουλειές! Θυμάμαι που πηγαίναμε στα θέατρα και κοιμόμασταν μέχρι το τρίτο κουδούνι. Υπήρχε μία δημιουργική φάση, να ονειρευτείς. Το «Καφέ της Χαράς» ήταν ένα πάρα πολύ δύσκολο πρότζεκτ, καθώς ο σκηνοθέτης είχε να κουμαντάρει πολύ κόσμο, όπως και ο Χάρης με την Άννα να γράψουν για τόσο κόσμο. Μεταξύ όλων υπήρχε μία πάρα πολύ καλή σχέση και βοήθησε στο αποτέλεσμα. Τώρα είναι αδιανόητο να γίνει μία δουλειά με τόσα άτομα. Για μένα το «Καφέ» ήταν μία πολύ ρομαντική εποχή.
Γεράσιμος: Συμφωνώ με την Τζόϋς. Επιπλέον ήταν μία εποχή που σκεφτόμασταν πώς να κάνουμε τα πράγματα ακόμη καλύτερα. Ξέρεις, λέγαμε «οκ, κάναμε αυτό. Τώρα πάμε να κάνουμε αυτό ακόμα καλύτερα», «να ρίξουμε περισσότερα λεφτά», «να βγούμε στο εξωτερικό για γύρισμα» κ.ά. Υπήρχε ένας οργασμός και μία διάθεση για όνειρα. Τώρα αυτό μου λείπει πάρα πολύ.
Τζόϋς: Δεν έχεις πια καμία προοπτική, παρά μόνο απογοήτευση.
- Και τα λεφτά που δινόντουσαν τότε; Σας λείπουν;
Γεράσιμος: Να δουλεύεις και να μην πληρώνεσαι είναι χάλια! Από την άλλη μεριά, βγάζαμε αξιοπρεπώς λεφτά, δουλεύοντας 20 ώρες την ημέρα. Δεν θεωρώ σε καμία περίπτωση ότι έπαιρνα λεφτά παραπάνω από αυτά που μου άξιζαν.
Τζόϋς: Έτσι ακριβώς!
Γεράσιμος: Δούλευα σαν σκυλί για αυτά τα χρήματα. Σαφώς υπήρχαν κάποια μεροκάματα πιο ψηλά, τα οποία δεν τα γνώρισα.
Τζόϋς: Το «Καφέ» από τη φύση του δεν μπορούσε να έχει πολύ υψηλά κασέ, γιατί ήταν ένας ολόκληρος κόσμος. Ποιος θα πρώτο πληρωθεί; Και ήταν ηθοποιοί που βρίσκονταν 20 χρόνια στη δουλειά, δεν μπορούσαν να έρθουν με τρεις και εξήντα. Δεν είχε αρχίσει αυτό το σιχαμερό πράγμα που έπαιρνε ο πρωταγωνιστής όλα τα λεφτά και όλοι οι άλλοι τρία εκατοστάρικα. Ήταν μοιρασμένα τα πράγματα. Δεν ήθελες να πας κόντρα στην παραγωγή για τα περισσότερα ενώ μπορούσε να πληρωθεί ένας άξιος συνάδελφος. Ήθελες και ‘συ να είσαι σε ένα καλό cast, έκανες τα σκόντα σου για καλλιτεχνικούς λόγους.
Πολύς κόσμος, ακόμα και τώρα που ηθοποιοί είναι απλήρωτοι, κατηγορούν για υψηλά κασέ.
Γεράσιμος: Τα θεωρώ αστεία πράγματα αυτά. Είναι πολύ λίγοι αυτοί που έπαιρναν τρελά λεφτά. Οι περισσότεροι από αυτούς τα έριξαν πάλι στη δουλειά, πάλι στο θέατρο. Εν ολίγης είναι πολύ λίγοι αυτοί που έβγαλαν λεφτά, τα έκαναν βίλες, τα έβγαλαν στο εξωτερικό. Δεν είχε καμία σχέση αυτό που λέγανε ότι οι ηθοποιοί πληρώθηκαν πολύ. Απλώς υπήρχε δουλειά. Στο «Καφέ της Χαράς» δουλεύανε 200-300 άνθρωποι επί τρία χρόνια. Από αυτή τη δουλειά έζησε ένας σωρός κόσμος. Μας λείπει, γιατί μπορούσαμε να ζούμε.
Τζόϋς: Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχουν τεχνικοί που ήταν σούπερ stars, που γινόντουσαν ανάρπαστοι και τους παρακαλούσανε σε ποια δουλειά θα πάνε. Τώρα δουλεύουν σε pet shop, γκαράζ, πρακτορεία, περίπτερα, όπου βρουν. Είναι ανατριχιαστικό! Ζούσε ολόκληρος κόσμος, ο οποίος απαξιώθηκε πια!
- Θα ενδιέφερε και εσάς η επιστροφή του «Καφέ της Χαράς»;
Τζόϋς: Το επόμενο θα λέγεται «Το Καπή της Χαράς» (γέλια). Ενδιαφερόμαστε σαν τρελοί! Μακάρι, αλλά που; Υπάρχουν λεφτά; Δυστυχώς.
- Τι νοσταλγείτε από εκείνη την εποχή;
Γεράσιμος: Σκεφτόμουν με μία προοπτική μπροστά τόσο για τη δουλειά, όσο και για την οικογένεια μου. Είχες την αίσθηση ότι υπήρχε μάλλον και ότι η αυριανή μέρα θα είναι καλύτερη από τη σημερινή. Τώρα βλέπεις την αυριανή μέρα να είναι χειρότερη από τη χθεσινή. Μου λείπει που δεν έχουμε πιάσει ένα πάτο ώστε να αρχίσουμε να ανεβαίνουμε λίγο.
Τζόϋς: Είχες δικαίωμα στο όνειρο. Και στο προσωπικό και στο επαγγελματικό επίπεδο. Ήταν μία περίοδος που μπορούσες να κάνεις σχέδια, ενώ τώρα δεν ξέρουμε αν θα μπορέσουμε να ζήσουμε μέχρι του χρόνου.
- Κάνετε σχέδια για το μέλλον;
Τζόϋς: Εγώ δεν κάνω κανένα. Τίποτα απολύτως, γιατί δεν μπορώ να κάνω. Δεν ξέρω αν θα υπάρχει δουλειά αύριο.
Γεράσιμος: Και εγώ με την ίδια ανασφάλεια ζω, παρόλο που έχω τρία παιδιά. Τα σχέδια που κάνω είναι πως θα τη βγάλω πιο συντηρητικά ώστε να εξασφαλίσω για άλλη μία χρονιά τα απαραίτητα των παιδιών.
- Είστε αισιόδοξοι ότι θα βγούμε από το τούνελ της κρίσης;
Τζόϋς: Εγώ δεν είμαι, αν και θα ήθελα πολύ. Νομίζω θα γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Δουλεύει ένα πολύ μικρό ποσοστό ηθοποιών μόνο στο θέατρο, χωρίς να πληρώνεται, ενώ τα εισιτήρια έχουν πέσει στα τάρταρα ώστε να έρθει ο κόσμος. Όταν το εισιτήριο είναι στα τάρταρα και ο ηθοποιός δεν αμείβεται καλά.
Γεράσιμος: Ούτε εγώ.
- «Σχέδιο Β» έχετε;
Τζόϋς: Θα πάμε στο Καντμαντού (γέλια)
Γεράσιμος: Μακάρι να είχα, αλλά δεν έχω. Δυστυχώς δεν ήμουν ποτέ ο τύπος των «plan b».
Τζόϋς: Εγώ δεν έχω και οικογενειακή περιουσία για να έχω ένα «plan b». Αν είχα ένα ψιλικατζίδικο θα ήμουν πολύ ευτυχής.
- Η κρίση έχει εισβάλλει για τα καλά στη ζωή του «κου και της κας Παπαχαραλάμπους».
Τζόϋς: Είναι από τη ζωή βγαλμένο ότι η κρίση έχει εισχωρήσει στις προσωπικές μας σχέσεις. Δεν είναι μόνο το σεξ που έχει πληγεί, αλλά όλες οι διαπροσωπικές σχέσεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι με κατάθλιψη, δεν μπορείς ούτε να βγεις να γελάσεις με τους φίλους σου. Αυτή η κατάθλιψη έχει κατσικωθεί σε όλες τις σχέσεις.
Γεράσιμος: Και είναι κάτι που μπήκε πολύ απότομα. Δεν είχαμε το περιθώριο πολυτέλειας να πέσουμε σιγά-σιγά στα μαλακά. Πέσαμε άσχημα. Μέσα από την παράσταση λέω ευτυχώς που είμαι από τους ηθοποιούς που δουλεύουν. Το δεύτερον ευτυχώς που η παράσταση πάει καλά, επομένως και πληρώνομαι και μετά η ευτυχής συγκυρία να βρεθώ με κάποιους ανθρώπους. Για δύο ώρες μέσα από την παράσταση κατεβάζω τον διακόπτη για να ξεχαστώ λιγάκι.
- Έχετε βιώσει την κατάθλιψη; Έχετε χάσει το γέλιο σας;
Τζόϋς: Σε πολύ μεγάλο ποσοστό έχω χάσει το γέλιο μου. Δεν γίνεται αλλιώς να μείνεις ανεπηρέαστος.
Γεράσιμος: Και εγώ το ίδιο!
- Πλέον και η Κύπρος έχει μπει στο «γαϊτανάκι» του ΔΝΤ. Σας προκαλεί περισσότερη ανησυχία;
Τζόϋς: Εννοείται πως μας ανησυχεί.
Γεράσιμος: Και μας φοβίζει για το μέλλον. Το πράγμα δεν έχει τελειώσει και δεν τελειώνει. Τα σχέδια τους είναι πιο μεγάλα από αυτό που ζούμε σήμερα. Για αυτό δυστυχώς είμαστε απαισιόδοξοι. Αν με ρώταγες το ίδιο πράγμα το 2010, θα σου ‘λεγα ότι θα αντέξουμε 1-2 χρόνια. Πλέον, δεν μπορώ να σου πω ούτε κατά διάνοια ότι θα αντέξουμε 1-2 χρόνια. Δεν ξέρω αν θα αντέξουμε και 20 χρόνια που πιθανόν να κρατήσει.
- Η ψυχανάλυση βοηθάει την κρίση στις σχέσεις, όπως το ζευγάρι που υποδύεστε; Έχετε επισκεφτεί ψυχολόγο;
Τζόϋς: Όχι, δεν έχω επισκεφτεί ακόμα. Το θέμα είναι να έχεις την πολυτέλεια να πληρώσεις τον οδοντίατρο (γέλια). Είμαι της άποψης ότι ένας καφές με την κολλητή σου ή ένα ουισκάκι με τον κολλητό σου, μπορείς να λύσεις πολλά προβλήματα. Παρόλα αυτά, μέσα από τη συνεδρία της παράστασης που σχεδίασε η Δήμητρα Παπαδοπούλου έχω ωφεληθεί πάρα πολύ.
Γεράσιμος: Εξαντλώντας πρώτα το καφεδάκι και το ποτάκι με τους κολλητούς που ανέφερε και η Τζόϋς, έχω επισκεφτεί ψυχολόγο. Δεν είμαι κατά των ειδικών. Περιστασιακά έχω επισκεφτεί και έχω βοηθηθεί από ειδικούς και δεν το αντιμετωπίζω σαν ταμπού. Φυσικά και θα το ξανά έκανα. Από την άλλη, η δουλειά που κάνουμε είναι πολύ κοντά με αυτή του ψυχολόγου. Μέσα από ρόλους ψάχνουμε και βρίσκουμε πράγματα. Είμαστε από μόνοι μας λίγο ερασιτέχνες ψυχολόγοι για τον άλλον ή και για τον εαυτό μας.
- Η τηλεόραση έχει διαλύσει την επικοινωνία μεταξύ μας;
Γεράσιμος: Η τηλεόραση παραμένει ένα ισχυρό μέσο. Παρόλο που δεν υπάρχει ελληνικό πρόγραμμα, ο κόσμος παρακολουθεί το ξένο πρόγραμμα όπως τα τούρκικα. Ωστόσο από την τηλεόραση ενημερωνόμαστε για τη κρίση, για το ΔΝΤ, τα σχέδια της τρόϊκας. Έχω βαρεθεί να τους βλέπω να κατεβαίνουν από τα αυτοκίνητα και να μπαίνουν στις πολυκατοικίες κάθε μέρα. Όλος αυτός ο βομβαρδισμός εικόνας και πληροφορίας, εξακολουθεί να είναι ισχυρός. Μην σου πω και πιο ισχυρός, γιατί πλέον ο κόσμος δεν βγαίνει.
Τζόϋς: Η τηλεόραση βέβαια δεν σε κρατάει πια σε τίποτα. Θα είναι το μπαγκάζ της σάχλας ή θα ακούς ειδήσεις. Δεν βλέπω τηλεόραση συχνά, γιατί δεν αντέχω αυτό που γίνεται: Η μία εκπομπή είναι αναπαραγωγή της άλλης. Θέλω να ακούσω και κάτι που να με αφορά, έναν άνθρωπο με ένα ρημάδο- επίπεδο.
- Έχει πέσει το επίπεδο της τηλεόρασης;
Τζόϋς: Πάρα πολύ!
Γεράσιμος: Το γεγονός ότι έχουν αυξηθεί οι εκπομπές που θέμα τους είναι οι άλλες εκπομπές και η τηλεόραση είναι χαρακτηριστικό. Τρώει τις σάρκες της! Το ένα κανάλι τρέφεται με τις σάρκες του άλλου. Είναι θλιβερή, τόση ένδοια προτάσεων.
- Θα αποδεχόσασταν πρόταση για παρουσίαση εκπομπής, θέση σε κριτική επιτροπή ή δηλώνετε εξ’ ολοκλήρου ηθοποιοί;
Τζόϋς: Τώρα πια δεν δηλώνουμε τίποτα (γέλια). Αν θέλει καθαρίστρια το MEGA, το σκέφτομαι σοβαρά. (γέλια) Σε λίγο θα παίζουμε κορίνες στα φανάρια.
Γεράσιμος: Νωρίτερα είπε κάτι για pet shops και άλλα (γέλια)
- Οι δικές σας σχέσεις έχουν επηρεαστεί;
Τζόϋς: Οι φίλοι μου είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους και ο καθένας βράζει στο ζουμί του. Δεν μπορούμε να έχουμε πια την παλιά επικοινωνία. Έχουμε φαρμακωθεί. Υπάρχουν σοβαρά θέματα επιβίωσης, πόσο να το ρίξεις στην τρελή;
Γεράσιμος: Και εμένα το ίδιο.
- Η τρέλα τι ρόλο παίζει στη ζωή σας;
Τζόϋς: Είναι απαραίτητη! Γιατί αν συναισθανθείς όλο αυτό που γίνεται θα κλειστείς στο σπίτι του, θα γίνεις 200 κιλά και θα σε βγάλουν με γερανό.
Γεράσιμος: Συμφωνώ απολύτως. Στη δουλειά μας ήταν πάντα απαραίτητη, αλλά τώρα τη θέλουμε και για τα πιο απλά καθημερινά πράγματα, αλλιώς δεν βγαίνει.
- Έχετε επαγγελματικά σχέδια για του χρόνου;
Τζόϋς: Η απάντηση μας είναι ηχηρά γέλια. Περιμένουμε να κάνει η Καμπίτση, ο Ρώμας, η Χατζησοφιά και άλλοι, σίριαλ μήπως και μας πάρουν.
Γεράσιμος: (γέλια)
«Η σεξουαλική ζωή του κου και της κας Παπαχαραλάμπους» παρουσιάζεται στο Θέατρο Χώρα (Αμοργού 20, Κυψέλη) με τη Τζόϋς Ευείδη και τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση να οδηγούνται στον σεξολόγο, Γιάννη Ζουγανέλη.
Το ραντεβού δίνεται κάθε Τετάρτη-Κυριακή (20.00), Πέμπτη-Παρασκευή (21.15), Σάββατο (18.00, 21.15). Η παράσταση Δευτέρα του Πάσχα θα ταξιδέψει στη Θεσσαλονίκη, ενώ θα ακολουθήσει η καλοκαιρινή περιοδεία του έργου.
Σχόλια για αυτό το άρθρο