Κριτική: “Ρίτα & Ντύλαν & Φαίδρος & Φάμκε” ή ο έρωτας στα χρόνια της γκαρσονιέρας

O TAZ ως υποψήφιος τρόφιμος ασύλου, είδε μια από τις απολαυστικές παραστάσεις της χρονιάς.

ΣχετικάΆρθρα

Ο Γρηγόρης Χατζάκης, σε ένα ακόμα διάλειμμα εξόδου του από το ψυχιατρείο, επιτίθεται ξανά στην αθηναϊκή θεατρική σκηνή διασκευάζοντας ένα ανέκδοτο έργο του αγαπημένου Αύγουστου Κορτώ και φυσικά όλοι όσοι είμαστε υποψήφιοι τρόφιμοι ασύλου τρέξαμε να το απολαύσουμε. Ευτυχώς ή δυστυχώς, η νέα ιατρική αγωγή του σκηνοθέτη είχε παρενέργειας ηπιότητας ως προς το ξέφρενο σύμπαν του και περίσσιας αλλά όχι γλυκανάλατης συναισθηματικότητας. Κάτι σαν ωρίμανση δηλαδή, που τον καθιστά προσιτό σε μεγαλύτερο κοινό αλλά εύχομαι γρήγορα μετά από ένα ηλεκτροσόκ να του φύγει. Η αλήθεια πέρα από την πλάκα, είναι πως το συγκεκριμένο έργο, για να αναδείξει την εξωστρεφή εσωτερικότητα του και το κωμικοδραματικό του στοιχείο, ήθελε αυτό το χαμήλωμα ταχυτήτων σε αντίστιξη με την υπερταχεία της διαδικτυακής και διαπροσωπικής επικοινωνίας που διαπραγματεύεται. Ο έρωτας στα χρόνια της γκαρσονιέρας, διαδικτυωμένος και πεινασμένος αναζητά λάθος γκουρμέ τροφή την ώρα που μια πίτσα είναι αρκετή για να ζεστάνει καρδιές.

Σαρκασμός, παιχνίδι, επανεφεύρεση εννοιών, αβίαστη κι όχι καραμελωμένη τρυφεράδα, σε ένα σκηνικό αχανές όπως τα βοσκοτόπια των κουρασμένων μας αναζητήσεων, με τους ηθοποιούς μέσα και έξω από το κείμενο, να προσπαθούν να οριοθετήσουν τα συναισθήμάτά τους ατσούμπαλα σαν ένα στρώμα σε μια γκαρσιονέρα στη μέση της σκηνής. Τέσσερις άνθρωποι στο πουθενά του μέσα τους, να προσπαθούν να το προσδιορίσουν με άλλοθι αποφυγής της πραγματικότητας. Αυτή την αποφυγή και το εσωτερικό χάος τονίζει ο Χατζάκης στη χρήση της σκηνής που διαθέτει, αλλά και των ηθοποιών του που καθοδηγούνται με ένα ρομποτικό στιλιζάρισμα μέσα από το οποίο παλεύει να βγει προς τα έξω η ανθρώπινη φύση τους. Παλεύει με το δράμα και την κωμωδία, την κοινοτοπία και την μετατροπή της σε εφευρετικότητα, την πίτσα εναντίον του κομ ιλ φο σούσι.

Νεανική ορμή σαστισμένης ερωτικής αφύπνισης και χαρμολύπης ο Χρήστος Καπένης και η Στεφανία Κριεζί σε ντουέτο και σολάρισμα καρτούν που δραπετεύει σαστισμένο στον κόσμο των ανθρώπων, ανακαλύπτοντας πόσο πιο όμορφο είναι το δέρμα ψημένο από τον αέρα της θάλασσας.

Ίσως η καλύτερη εδώ και καιρό εμφάνιση της Βαλέριας Χριστοδουλίδου, αντανάκλαση του 40άρη μέσα μας που παραμένει πεισματικά παιδί μπλοκάροντας την εξέλιξη και την αντίληψη και παίζει σαν να βρίσκεται σε μιούζικαλ στα Μάταλα χωρίς να είναι το έργο μιούζικαλ με δομημένο αυθορμητισμό.

Και φυσικά ο Χάρης Ασημακόπουλος, μια φασματική ύπαρξη από κωμειδύλλιο του Κιούμπρικ, με μπουρδοφιλοσοφικές ανησυχίες που αντανακλώνται στην εξαιρετική του κινησιολογική καθοδήγηση και την πλαστικοποίηση των χαρακτηριστικών του και ακόμα περισσότερο του τόνου της φωνής του, η οποία «σπάει» από πολιτισμικό σοκ όταν αποδεχτεί πως εκεί έξω υπάρχει μια αλήθεια χωρίς νόρμες συμπεριφοράς και εύκολα τσιτάτα σαν τον Πινόκιο που σταματάει να είναι ξύλινος.

Ο Γρηγόρης Χατζάκης, μαζί με το κείμενο του Κορτώ, στακάτο και χωρίς κανένα θεατράλε ναρκισσισμό, λίγο πριν ξαναμπεί στο άσυλο, έστησε δύο άσυλα επί σκηνής. Αυτό ενός πλασματικού ψυχιατρείου ανιάτων στο οποίο όλοι οι ασθενείς αισθάνονται πως είναι υγιείς, κι αυτό ενός πραγματικού ασύλου αποτοξίνωσης, προστασίας και ενδυνάμωσης των πολύτιμων μας, χωρίς κανένα μελόδραμα (κι αυτό είναι το μεγάλο του κατόρθωμα) αλλά με άφθονο γέλιο παιδικής χαράς προβληματικών αιώνιων εφήβων.

Συντελεστές:
Κείμενο: Αύγουστος Κορτώ
Διασκευή: Γρηγόρης Χατζάκης, Χρήστος Καπενής, Στεφανία Κριεζή
Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Χατζάκης
Σκηνικά: Ζωή Αρβανίτη
Κοστούμια: Μαρία Κοντοδήμα
Επιμέλεια κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκα
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Μουσική/sound design: Βύρων Κατρίτσης
Μουσική επιμέλεια: Γρηγόρης Χατζάκης
Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης
Επιμέλεια μαλλιών: Κομμωτήριο Beautique Ηair Hilton
Μακιγιάζ: Χαρά Λώλη
Βοηθός σκηνοθέτη: Άννα Κολιοφώτη
Βοηθός παραγωγής: Μαρία Φραγκούλη
Παραγωγή: Σύγχρονο Θέατρο
Διανομή
Φαίδρος: Χάρης Ασημακόπουλος
Ντύλαν: Χρήστος Καπενής
Ρίτα: Στεφανία Κριεζή
Φάμκε: Βαλέρια Χριστοδουλίδου
Τελευταία Παράσταση: 28 Μαΐου 2017
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη στις 19.30
Παρασκευή στις 21.00
Σάββατο στις 21.00
Κυριακή στις 19.30

Τιμές εισιτηρίων:
Παρασκευή και Σάββατο: Κανονικό: 16 ευρώ
Φοιτητικό/Άνω των 65: 12 ευρώ
Ανέργων/ΑΜΕΑ: 10 ευρώ
Πέμπτη και Κυριακή: Γενική είσοδος: 12 ευρώ
Ανέργων/ΑΜΕΑ: 10 ευρώ
Προπώληση εισιτηρίων από 5 Μαρτίου μέχρι την παραμονή της πρεμιέρας: 10 ευρώ.
Αγορά εισιτηρίων από την https://www.ticketservices.gr/, από το εκδοτήριο της ticket services στην Πανεπιστημίου 39 (εντός της στοάς Πεσμαζόγλου), από τα καταστήματα public και από το ταμείο του θεάτρου.
Τηλέφωνο ταμείου Σύγχρονου Θεάτρου: 2103464380
Διεύθυνση: Ευμολπιδών 45, Γκάζι
Στάση Μετρό: Κεραμεικός
Site: http://sixronotheatro.gr/