Το ελληνικό δημόσιο είναι άδικο, βάναυσο και εξοντωτικό σε όλες τις συναλλαγές του με τους Έλληνες πολίτες. Υπάρχουν άπειρες ιστορίες που επιβεβαιώνουν αυτή τη ετεροβαρή, λεόντειο και άνιση σχέση του κράτους με όλους εμάς.
Πρόσφατο τρανταχτό παράδειγμα ο Λάκης Γαβαλάς- που με μεγάλη χαρά μάθαμε μόλιs πωs αφέθηκε ελεύθεροs!
Φαγωθήκανε να τον χώσουν στη φυλακή κι αυτόν και την αδελφή του. Τους παραχωρεί ακίνητα διπλάσιας αξίας απο το χρέος του και αυτοί, θέλουν να τον εξοντώσουν και να του φάνε και την περιουσία. Είναι απίστευτο το ταξικό μίσος προς έναν άνθρωπο που έκανε το μεγάλο λάθος να επενδύσει τα πάντα σ’ αυτόν τον τόπο. Η προσφορά του στη χώρα μας είναι ανυπολόγιστη. Με τις διεθνείς δημόσιες σχέσεις του συνέβαλε τα μέγιστα στην προβολή της χώρας μας τουριστικά αλλά και εμπορικά.
Μέσα στην επιβληθείσα κρίση και με κάποια ενδεχομένως επιχειρηματικά λάθη η επιχείρησή του πτώχευσε. Και παρ’ όλα αυτά είναι έτοιμος να ξαναρχίσει απο το μηδέν και να την ξανακτίσει. Έχει τις επαφές και τον τρόπο να το κάνει.
“Όχι….., να σαπίσει στη φυλακή”. Οι κομπλεξικοί πολιτικοδημόσιοι υπάλληλοι που τους χρυσοπληρώνουμε για να διαχειρίζονται τη δημόσια περιουσία αποφάσισαν αλλιώς. Χρησιμοποιούν δικονομικά μονοπάτια μιάς απηρχαιομένης πτωχευτικής νομοθεσίας, καταστρέφουν έναν άνθρωπο και στερούν τη χώρα απο ένα παθιασμένο εραστή της πρόθυμο να προσφέρει ξανά. Έτσι κρύβονται απο την ηλιθιότητά τους και αυτοδικαιώνονται για την ανικανότητά τους. Κατάφεραν να ποινικοποιήσουν την επιχειρηματικότητα και περιμένουν επενδύσεις και ανάπτυξη. Τώρα, όσοι μπορούν να λειτουργήσουν απο κάποια άλλη χώρα, φεύγουν για να γλυτώσουν. Τα χρήματα υπήρχαν αλλά η διαφθορά κανόνισε την αναδιανομή του πλούτου κατευθύνοντάς τον προς τις τσέπες των διαπλεκομένων, αφαιρώντας τον απο την παραγωγή.
Πόσες εταιρίες και επαγγελματίες που προμηθεύουν τον τεράστιο Δημόσιο τομέα, χρεωκοπούν διότι ενώ δεν πληρώνονται αυτά που τους οφείλει το Δημόσιο, είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν τον ΦΠΑ των τιμολογίων τους και να φορολογηθούν για τα κέρδη απο τα χρήματα που δεν έλαβαν ποτέ.
Μέχρι προ τινος, αν χρωστούσες στο δημόσιο, σου χρέωνε αυτό υπερβολικούς τόκους υπερημερίας ενώ αν σου χρωστούσε αυτό δεν μπορούσες να απαιτήσεις τόκους. Βλέπετε λοιπόν τα δύο μέτρα και σταθμά με τα οποία μεταχειρίζεται το δημόσιο ποιούς; τους εργοδότες του ουσιαστικά. Όλοι αυτοί οι μανδαρίνοι υποτίθεται οτι βρίσκονται εκεί για να μας υπηρετούν και να διευκολύνουν τη ζωή μας, γι’ αυτό και πληρώνονται απο όλους εμάς. Αλλιώς ποιός είναι ο λόγος της ύπαρξής τους;
Public servants ονομάζονται στη Βρετανία, δηλαδή δημόσιοι υπηρέτες. Για τολμήστε να αποκαλέσετε έναν διευθυντή δημόσιας υπηρεσίας δημόσιο υπηρέτη.
Όμως η ζωή λειτουργεί με τους φυσικούς της νόμους και κάθε δράση δημιουργεί και την αντίδρασή της. Έτσι, η απαράδεχτη αυτή συμπεριφορά τους, συντείνει στην συντήρηση μιας μη ευνομούμενης χώρας ενώ προκαλεί αυτούς που υφίστανται τις αδικίες τους με αποστροφή και με απρόβλεπτες και οδυνηρές για όλους μας συνέπειες.
Καιρός είναι λοιπόν να αρχίσουν οι πολιτικοδημόσιοι υπηρέτες μας να φέρονται με περισσότερο σεβασμό και να μην καταρακώνουν τις ανθρώπινες αξιοπρέπειες με τόση ευκολία. Είτε το θέλουν είτε όχι, ένας άλλος νόμος της φύσης λέει οτι όλα εδώ πληρώνονται. Βλέπε Άκη και κομπανία.
Μόλις διάβασα οτι ο πρώην βουλευτής Π. Μαντούβαλος καταδικάστηκε στο εφετείο, σε επτά χρόνια φυλακή, με αναστολή, για τη συμμετοχή του στο παραδικαστικό κύκλωμα. Με αναστολή… γιατί με αναστολή για καταδίκη επτά ετών; Κατ ́αυτή την έννοια κάποιος μπορεί να καταδικαστεί ισόβια με αναστολή; ή σταματάει το δικαίωμα αναστολής σε κάποια χρόνια ή δεκαετίες ποινής;
Περίεργα πράγματα για τον κοινό νού που σίγουρα δεν προσφέρουν στο αίσθημα της ισότητας, και της τυφλής απονομής της δικαιοσύνης στη χώρα μας. Όμως κάθε χώρα, στηρίζεται για την ύπαρξή της στη γλώσσα της, την ή τις θρησκείες της και τη δικαιοσύνη. Όταν κάποιο ή κάποια απο αυτά υπολειτουργούν τότε η χώρα υποφέρει και η ύπαρξή της κινδυνεύει.
Άς ελπίσουμε οτι η πολιτεία θα διορθώσει σύντομα όλα αυτά τα ατοπήματα.
Σχόλια για αυτό το άρθρο