Ο ΤΑΖ μετράει τις συναισθηματικές του θερμοκρασίες με παιδήλικο θερμόμετρο.
Είναι πολύ δύσκολο να κάνεις ένα μιούζικαλ για παιδιά που όμως να απευθύνεται ταυτόχρονα σε «διαβασμένους» θεατρικά ενήλικες θεατές. Κι εκεί βγάζω το καπέλο όχι μόνο στην τεράστια παγκόσμια επιτυχία της Matilda αλλά και στην τόλμη που έχει (η ερωτευμένη με το μιούζικαλ και γνώστρια του είδους) Θέμις Μαρσέλλου, να κάνει αυτό το πείραμα, σε μια χώρα που μπερδεύει το μιούζικαλ με τα μπουζούκια και θεωρεί υποτιμητικά «παιδικά» από τα κινούμενα σxέδια μέχρι τον Όλιβερ Τουίστ. Η τόλμη της Μαρσέλλου προκύπτει από το ότι, ενώ πάνω στη σκηνή έχει ένα φορτηγό παιδιά, συντονίζονται μεταξύ τους καλύτερα από επαγγελματίες, τραγουδάνε και χορεύουν με ενθουσιασμό και ενέργεια που σπάνια τη βλέπεις σε Ελληνικό μιούζικαλ με μεγάλους πρωταγωνιστές.
H «Mατίλντα» σαν βιβλίο βασίζεται σε μια νουβέλα του Ρόαλντ Νταλ που αγαπήθηκε αμέσως από τα παιδιά, μιλώντας για το δίκαιο και την ηθική, σε μια σύγχρονη αλλά σχεδόν ντικενσιανή εποχή. Το μιούζικαλ στο εξωτερικό ανέβηκε το 2011, σάρωσε τα βραβεία και συνεχίζει ακάθεκτο μέχρι τώρα. Η Ματίλντα ένα παιδί με σπάνια ευφυία, που λατρεύει το διάβασμα κι έχει μεταφυσικές ικανότητες, έχει τη δυστυχία να γεννηθεί σε μια οικογένεια μπουρτζόβλαχων που την κράζουν ως άχρηστο σκουπίδι επειδή της αρέσει να διαβάζει βιβλία και να πλάθει ιστορίες. Στο σχολείο έχει άλλον μπελά. Την διευθύντρια Αγκάθα Τράνσμπουλ που μοιάζει με μπουλντόγκ μεταμφιεσμένο σε γυναίκα και έχει και κλουβιά τιμωρίας για τα «σιχαμένα» παιδιά. Δε νομίζω πως χρειάζεται να αναφέρω ότι πρόκειται για μία από τις πιο εντυπωσιακές μεταμφιέσεις ο ρόλος που ανήκει στον Βλαδίμηρο Κυριακή ο οποίος με την γκροτέσκα εμφάνιση του, κλέβει όλη την παράσταση.
Στο σχολείο όμως η Ματίλντα θα συναντήσει έναν απρόβλεπτο σύμμαχο. Την μελένια δασκάλα Μις Χάνεϊ που ερμηνεύει η Νάντια Κοντογεώργη με ηχοσυστήματα στη φωνή της που την φέρνουν στις πρώτες επιλογές του μιούζικαλ, από τη Μελωδία της ευτυχίας μέχρι σήμερα. Όλοι οι ήρωες θα αναζητήσουν τον τρόπο απελευθέρωσης και έκφρασης του εαυτού τους παρά τις αντίξοες συνθήκες, κάνοντάς μας όλους παιδιά. Με μια μεγάλη ορχήστρα κάτω από τη σκηνή να εμψυχώνει τους πρωταγωνιστές αλλά να αντιμετωπίζει κι ένα πρόβλημα σε κάποια χορωδιακά που καπελώνονται από τη μουσική και χάνονται οι στίχοι, μειώνοντας εντελώς την προσπάθεια την ώρα που η Μαρσέλλου εκτός από σκηνοθέτης έχει κάνει εξαιρετικά και την Ελληνική τους μετάφραση.
Η σκηνή πάλλεται από τα παιδιά, ο Κώστας Κόκλας και η Μπέτυ Μαγγίρα ως γονείς της Ματίλντα αναδεικνύουν τους χαρακτήρες και το κωμικό στοιχείο ξεπηδά αβίαστα και αν δεις τους μικρούς θεατές με τι χαμόγελο βγαίνουν μετά την παράσταση, χαίρεσαι εφ’ όσον η πιο συνηθισμένη ατάκα παιδιού είναι «θα ξανάρθουμε;» Και τα τρία κοριτσάκια που παίζουν εναλλάξ την Ματίλντα είναι αξιολάτρευτα και σου φέρνουν παιδικές Χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις. Είναι φανερό στο στήσιμο και την πολύ δουλειά της Μαρσέλλου το πόσο έχει αγαπήσει αυτό το μιούζικαλ. Στο σημείωμα της στο πρόγραμμα, γράφει ότι πήγε να το δει με σνομπίστικη αδιαφορία και μετά την πήραν τα κλάματα. Αυτά τα απελευθερωτικά κλάματα χαρμολύπης είναι που μεταφέρει αυτούσια κι εδώ. Η μαγεία δεν είναι θέμα χρημάτων, είναι θέμα γνησιότητας κι αισθητικής. Είναι θέμα παροχής ενέργειας κι αποδοχής. Στη σκηνή του Ακροπόλ εξελίσσεται κάτι μαγικό. Πάντα σηκώνομαι και χορεύω στο φινάλε των μιούζικαλ απλά δεν είχα φανταστεί πως αυτό θα μου το προκαλέσουν 10χρονα. Κάντε ένα δώρο στα παιδιά σας και τους εαυτούς σας. Δείτε το. Είναι απελευθερωτικό, είναι Χριστούγεννα.
Πληροφορίες και κρατήσεις εδώ
Σχόλια για αυτό το άρθρο