ΤΩΡΑ |
Δίπλα στα ”κορίτσια” που μεγάλωσαν τους έφηβους στη δεκαετία του ’70, τα περιοδικά Μανίνα και Κατερίνα, υπήρχε ακόμη ένα, που όμως δεν ήταν τόσο αγαπημένο, αν και δεν υστερούσε σε τίποτα. Το όνομά του ήταν ”Μαρί-Λένα”. Ανάμεσα στις σελίδες του, ήταν και μία, όπου ηθοποιοί ή τραγουδιστές, έγραφαν οι ίδιοι για τα όνειρά τους. Τον Ιανουάριο του 1976, η Άννα Βίσσυ ( με υ στο τέλος, όπως το έγραφε τα πρώτα χρόνια που είχε έρθει από την Κύπρο), έγραψε για τα δικά της όνειρα, που ξεκινούσαν από την επιθυμία της να γίνει αεροσυνοδός, για να γνωρίσε ιόλο τον κόσμο, και κατέληγαν στην Αθήνα, όπου τα πράγματα ”δεν ήταν καθόλου ρομαντικά”.
Όπως έγραφε η ίδια: ”Τα όνειρά μου ως τραγουδίστρια περιορίζονται στον Ελληνικό χώρο. Έχω πίστη ότι θα καλυτερεύω, άλλωστε είμαι σε μια ηλικία που διαμορφώνεται μέρα με τη μέρα ο εαυτός μου. Θέλω να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στις αντιδράσεις της προσωπικής και της επαγγελματικής μου ζωής”. Και τελειώνει την προσωπική της εξομολόγηση λέγοντας ” Όνειρό μου είναι να γίνω μια καλή τραγουδίστρια κι ένας σωστός άνθρωπος”. Τα κατάφερε και τα δύο!
Σχόλια για αυτό το άρθρο