ΤΩΡΑ |
Το πως βρέθηκα εδώ ήταν μία απόφαση στιγμής. Το πόσο χάρηκα είναι διαρκείας. Σε χρόνο ντε τε και με εισιτήριο ανταγωνιστικότατο με αυτό της Αθήνας-Μυκόνου βρέθηκα στην Provence της Νοτίου Γαλλίας. Συγκεκριμένα στο Roquebrune-sur-Argens περίφημο για τις φυσικέs αλλά και τεχνητές του λίμνες και το θαλάσσιο σκι. Οι φίλοι μου έχουν ένα σπίτι σαν αυτό που φιλοξένησε τη Χιονάτη με κανονικότατα κρεβάτια όμως και όλα τα κονφόρ. Ολα αυτά μέσα σε μία άκρως προστατευμένη φύση. Πως θα μπορούσε να ήταν η Ελλάδα μας? Πανέμορφη και συμμαζεμένη αν…όπως φροντίζουν και προστατεύουν όλα τους τα μέρη εδώ οι γάλλοι. Το χωριό είναι 1000 ετών και η λίμνη 2000 ετών με τον ροζ βράχο που αλλάζει χρώματα να δεσπόζει παντού. Χθες περπατήσαμε μία ώρα, χαζέψαμε τα ωραία σπίτια που δεν είναι εντυπωσιακές βιλλάρες αλλά γλυκύτατα και ατμοσφαιρικά, κάναμε ανηφόρες και κατηφόρες και τελικά ότι κάψαμε το πήραμε πίσω στο μαγικό εστιατόριο πάνω στη λίμνη Restaurant du Lac. Δε θα σχολιάσω το προφιτερόλ που ήρθε στο τέλος, ούτε την ποιότητα του φαγητού ακόμα και στο σούπερμαρκετ ούτε τα μαρτύρια που θα υποστώ. Προς το παρόν πάω να κάνω κανό στο ποτάμι γιατί μετά θα ξεκινήσει οδοιπορικό στην Provence και στην Cote d’Azur και πρέπει να έχω δυνάμεις!
Υγ: Εδώ είναι ο παράδεισος του ροζέ κρασιού- και το φυσικό χρώμα είναι πορτοκαλιζέ όχι το ροζ με τα χρώματα που βάφουν κανονικότατα τα δικά μας τα υποτιθέμενα ροζέ..
Σχόλια για αυτό το άρθρο