Ο Αντώνης Καλογιάννης άφησε την τελευταία του πνοή, σήμερα 11 Φεβρουαρίου 2021. O σπουδαίος τραγουδιστής με την χαρακτηριστική του φωνή άφησε το στίγμα της σε τραγούδια τόσο για τον αγώνα όσο και για τον έρωτα.
Γεννήθηκε στην Καισαριανή, στις 3 Αυγούστου 1940. Η συνάντησή του το 1966 με τον Μίκη Θεοδωράκη άλλαξε την πορεία της ζωής του όταν τον πήρε από το τσαγκάρικο που δούλευε με αποτέλεσμα να βρεθεί στους μεγαλύτερους συναυλιακούς χώρους της τότε Σοβιετικής Ένωσης, της Ευρώπης και της Αμερικής και να ερμηνεύει στίχους του Σικελιανού, του Ρίτσου και του Σεφέρη υπό την καθοδήγηση του Μίκη Θεοδωράκη.
Ερμήνευσε επίσης τραγούδια του Θεοδωράκη, του Μάριου Τόκα, του Τάκη Μουσαφίρη και του Αργύρη Κουνάδη. Συνεργάστηκε με την Βίκυ Μοσχολιού στον δίσκο του Δήμου Μούτση “Συνοικισμός Α”, που κυκλοφόρησε το 1972 και με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη στον δίσκο του Ηλία Ανδριόπουλου “Γράμματα στο Μακρυγιάννη”, που κυκλοφόρησε το 1979.
Κατά τη δικτατορία των συνταγματαρχών του 1967 έφυγε στο εξωτερικό με την Μαρία Φαραντούρη και δημιούργησε λαϊκή ορχήστρα, με την οποία έδωσαν συναυλίες που είχαν καθαρά πολιτικό χαρακτήρα, συμβάλλοντας έτσι στον αγώνα κατά της Χούντας.
Στην εκπομπή Προσωπικά και στην Έλενα Κατρίτση, ο Αντώνης Καλογιάννης είχε κάνει μια εξομολόγηση ψυχής και είχε μιλήσει για τη ζωή του αλλά και για το χαμό του γιου του: “Η απώλεια του γιου μου ήταν καθοριστική για τη ζωή μου. Δεν ήταν μόνο ένας γιος, ήταν ένας φίλος, ένας σύντροφος. Ήμασταν δύο άνδρες που μιλούσαμε ως άνδρας προς άνδρα. Πονάνε όλα αυτά, αλλά δεν φοβάμαι τον πόνο.
Στη διάρκεια της ζωής μου γνώρισα αρκετές γυναίκες. Με άλλες ήταν εφήμερα τα πράγματα . Υπήρξε όμως και μια φορά που έφυγα από το σπίτι μου. Όλα αυτά αντιμετωπίστηκαν από τη γυναίκα μου την Ελένη, με αξιοπρέπεια. Θυμάμαι ένα Πάσχα στην Καισαριανή, όπου στην Ανάσταση άφησα την οικογένεια μου να προχωρήσει μπροστά κι εγώ έφυγα για να πάω στην άλλη γυναίκα. Μια φθορά που δε λέγεται…επιλογή μου όμως. Γύρισε , λοιπόν, η γυναίκα μου και μου είπε ‘’Αντώνη επειδή σε βλέπω και τυραννιέσαι σε παρακαλώ πήγαινε και ζήσε μαζί της. Αν δεις ότι δε μπορείς να ζήσεις μαζί της, εγώ θα είμαι εδώ…’’. Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία . Από αυτή τη γυναίκα την περίμενα αυτή τη στάση. Την εκτιμώ και την αγαπώ απεριόριστα.
Δεν μπορώ να βρω αρμονική σχέση με το θάνατο. Με μισεί και τον μισώ. Γιατί θα μου στερήσει τον ήλιο και τη θάλασσα, τα βουνά, τις ωραίες γυναίκες. Πώς να το πω, δεν τον πάω, δεν τον γουστάρω”
Μερικές από τις μεγάλες διαχρονικές επιτυχίες του: Αννούλα του χιονιά (1984), Αν θες να μάθεις (1974), Do you like the Greece? (1977), Άνοιξε το παράθυρο (1974), Αφήστε με να κοιμηθώ (1974), Βράδια μονότονα (1989), Είσαι Έλληνας (1968), Έχει ο Θεός (1968), Θα ξεχαστούνε όλα αυτά (1980), Και που λες Ευτυχία (1985), Λεπίδες δίκοπες οι αναμνήσεις (1985), Μου `χες τάξει, Άννα (1985), Όμορφή μου Κατερίνα (1981), Όρτσα τα πανιά (1976) κ.α.
Σχόλια για αυτό το άρθρο