Αντίο αγαπημένε μας Δάκη….

Ο Δάκης είχε μόνο συμπάθειες, πράγμα σπάνιο για τον καλλιτεχνικό χώρο. Όλοι μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια για τον συνάδελφό τους, τον φίλο τους, τον καλλιτέχνη. Δεν είχε κανένα χόμπι, παρά μόνο το τραγούδι, που δεν το αντιμετώπισε ποτέ σαν χόμπι. Όλη του η ζωή ήταν νότες και μουσική.

Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου τέλειωσε και το γυμνάσιο. Το 1964 ήρθε στην Αθήνα για διακοπές και βρήκε την πρώτη του δουλειά. Αμέσως ήρθε και το πρώτο τραγούδι στην  πίσω όψη σε ένα 45αρι δισκάκι που δεν μπήκε καν το όνομά του. Στη συνέχεια τραγουδάει γαλλικά και ιταλικά σε δισκάκια, συμμετέχει στην Ολυμπιάδα Τραγουδιού με το “Γεια σου σ΄ευχαριστώ” μέχρι να έρθει στη ζωή του -και στη ζωή μας- το ανεπανάληπτο “Τόσα Καλοκαίρια” του Μίμη Πλέσσα σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου. Λίγο αργότερα θα ηχογραφήσει το δίσκο “Ωροσκόπιο της αγάπης” και θα έρθει η καταξίωση με το τραγούδι “Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά”.  Από το 1969 μέχρι το 1975 θα συνεργαστεί με τις Αδελφές Μπρόγιερ, την Μαργαρίτα και την Έρρικα με σόου που θα αφήσουν εποχή. Το 1975 θα παίξει τον Έκτορα στη θεατρική ροκ όπερα “Τρωικός Πόλεμος” η οποία ανέβηκε στο Παλέ Ντε Σπορ, στο πλαίσιο των καλλιτεχνικών εκδηλώσεων της 40^ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Το 1982 τραγούδησε το “Πάρε ένα κοχύλι από το Αιγαίο” στα προκριματικά της Eurovision, βγήκε πρώτο στην ψηφοφορία, αλλά τελικά πήγε το “Ώτο Στοπ” που είχε μία ψήφο παραπάνω στην καταμέτρηση που ξανάγινε.

40 δίσκοι, συναυλίες, συνεργασίες με όλο το μουσικό στερέωμα, τραγούδια και πάλι τραγούδια… Ο Δάκης αγάπησε πολύ το τραγούδι και αφοσιώθηκε ολότελα στην Τέχνη του. Και να σκεφτείς ότι μικρός ήθελε να γίνει ηθοποιός…

Oικογενειακή φωτογραφία με τον Δάκη στην Αλεξάνδρεια

 

Από μικρός, όταν  ζούσα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ήξερα ότι τραγουδούσα καλά αλλά επειδή ντρεπόμουν τραγουδούσα στο μπάνιο και όχι μπροστά στο κοινό . Τότε να φανταστείς στα σχολεία είχαμε και μάθημα Ωδικής και έπαιρνα μηδέν, επειδή με εμπόδιζε η ντροπή μου να τραγουδήσω μπροστά στους συμμαθητές μου. Ένας ξάδερφος μου αγόρασε ένα μαγνητόφωνο , ο οποίος παρεμπιπτόντως ήταν και αυτός τραγουδιστής και  έπαιζε και κιθάρα και εγώ τραγουδούσα και με ηχογραφούσε  στο μαγνητόφωνο. Να φανταστείς  πρώτη φορά που βλέπαμε τέτοιο μηχάνημα εκείνη την εποχή . Κάποια στιγμή άκουσε τη φωνή μου ο μαέστρος του και του ζήτησε να μου πει να φτιάξω ρεπερτόριο για να δουλέψω μαζί τους σε ένα μαγαζί της Αιγύπτου και έτσι και έγινε. Άρχισα να τραγουδώ σε ένα από τα καλύτερα κέντρα της Αλεξάνδρειας που υπήρχαν τότε και εννοείται ότι δεν έπαιρνα χρήματα αλλά η αγάπη μου για το τραγούδι ήταν τόσο μεγάλη που δεν με ένοιαζε. Κάποια στιγμή ήρθε στο κέντρο αυτό η Νάντια Κωνσταντοπούλου- μεγάλη φίρμα την εποχή εκείνη- με άκουσε και μου είπε : ‘’Παιδάκι μου τι κάνεις εδώ, μάζεψέ τα και έλα να τραγουδήσεις στην Αθήνα ‘’, την άκουσα και το 1964 πήγα στην Αθήνα και από εκεί ξεκίνησαν όλα …

Μαθητής στην Αλεξάνδρεια

Έφηβος στην Αλεξάνδρεια

Με το συγκρότημα στην Αίγυπτο, το 1961

Η πρώτη του εμφάνιση στην Αθήνα, το 1964

Το τραγούδι είναι η ζωή μου! Μου έχει δώσει μόνο χαρές και αν κάτι μου πήρε ήταν τα πάρτι στην παιδική μου ηλικία γιατί δεν μπορούσα να πάω επειδή δούλευα. Προτιμούσα να τραγουδώ στα κέντρα τζάμπα παρά να πηγαίνω στα πάρτι..

Με τις αδελφές Μπρόγιερ, στο πρώτο τους νούμερο, το “Βig Spender”

Mαργαρίτα, Δάκης και Έρρικα Μπρόγιερ, μια συνεργασία που κράτησε 6 χρόνια

Από συναδέλφους μου έμαθα πάρα πολλά πράγματα , ιδιαίτερα με τη συνεργασία που είχα την Μαρινέλλα και ακόμη περισσότερα με τη συνεργασία μου με τις αδελφές Μπρόγιερ ! Εκεί έμαθα τι θα πει σεβασμός στο θέατρο και στο κοινό.

Με την Μαρινέλλα

Με την Κατιάνα Μπαλανίκα και την Μπέσσυ Αργυράκη

Στο καμαρίνι του

Θα ήταν ιεροσυλία να μην αναφέρω στις σημαντικές συνεργασίες μου, πρώτον  από όλους τον Μίμη Πλέσσα ,  είναι αυτός που έθεσε τις βάσεις για την καριέρα μου και με ‘’προίκισε’’ με τα τραγούδια του

Ως Έκτορας στη ροκ όπερα “Τρωικός Πόλεμος”

Τρωικός Πόλεμος, 1975

Δεύτερη θεατρική εμφάνιση στην παράσταση για παιδιά “Μια κιβωτός για το διάστημα” το 1980 στο θέατρο Διάνα

Ευτυχώς που σπούδασα μουσική και έμαθα ‘’πέντε νότες’’, όταν ξεκινούσα την καριέρα μου στην Αλεξάνδρεια…

Στο Ελληνογαλλικό Φεστιβάλ στο Καλλιμάρμαρο, μαζί με την Μίλλη Καραλή, την Τάνια Τσανακλίδου και τον Κλέαρχο Κονιτσιώτη

Συναυλία στην Κύπρο το 1987, με τον Νίκο Καρβέλα και την Άννα Βίσση

Mε την Ρούλα Κορομηλά, τον Λευτέρη Πανταζή και την Πωλίνα

Με την Ρούλα Κορομηλά

Με τον Γιώργο Αλκαίο, τα Χριστούγεννα του 1990

Με τον Σάκη Ρουβά

Με την Βίκυ Μοσχολιού

Με την Μαντώ

Με την Άντζελα Δημητρίου

Με τον Πασχάλη, το 1995 στο “Οn the rocks”

Καλοκαίρι 1995, με την Δέσποινα Βανδή, και την Σοφία Βόσσου

Τόσα καλοκαίρια… διακοπές

Καλοκαίρι στη Μύκονο

Αυτόγραφο με ιδιόχειρη αφιέρωση του Δάκη

Στην ταινία “Η θεία μου η χίπισσα”

Αφίσα της ταινίας “Ο παραγυιός μου ο ραλίστας” όπου το όνομά του είναι πάνω κι από τον τίτλο!

Με τον Κώστα Βουτσά σε τηλεοπτική εκπομπή στην ασπρόμαυρη ΥΕΝΕΔ

Με την Ισμήνη Καλέση και τον Σπύρο Μπιμπίλα

Με την Λουκίλα Καρρέρ Πλέσσα

Με την Ζωζώ Σαπουντζάκη

Με τον Βασίλη Νάτσιο και την Σόφη Ζανίνου

Με την Χριστίνα Πολίτη στην εκπομπή “Mega με μία”

Με την Σόφη Ζανίνου και την Μπέσσυ Αργυράκη

Μια μεγάλη επιτυχία, “Το πρώτο μας πάρτυ” του Μάκη Δελαπόρτα

Με τον Μάκη Δελαπόρτα

 

 

Είμαι ένα μεγάλο παιδί! Το Δάκης βγαίνει από το ‘’παιδάκης’’

 Η ευγένεια είναι το Α και το Ω για εμένα!  Λατρεύω τους ευγενικούς ανθρώπους και απεχθάνομαι τους αγενείς.

Θα ήθελα πολύ να κάνω ένα ντουέτο με την Barbra Streisand. Εκείνον με τον οποίον δεν κατάφερα να συνεργαστώ ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις, ο οποίος και επιθυμούσε πάρα πολύ, αλλά η δισκογραφική μου εταιρεία  ήθελε να με πάει σε άλλα μονοπάτια, αυτά του ποπ τραγουδιού.

Μακάρι να είχα το ταλέντο και να έγραφα στίχους

Η ωραία εμφάνιση με ενδιαφέρει μόνο, όταν βρίσκομαι στην πίστα.  Εκτός δουλειάς, καθόλου.

Δεν φοβάμαι το θάνατο αλλά τον τρόπο με τον οποίο θα πεθάνω…