ΤΩΡΑ |
Ελεύθερη, αυτό ήθελε να είναι πάντα. Και το κατάφερε, έζησε μια ζωή χωρίς δεσμεύσεις. “Ο έρωτας είναι ωραίες στιγμές με πολύ δυστυχία, η μοναξιά μέσα σε κόσμο είναι χειρότερη” όπως έλεγε. Η Ντίνα Κώνστα δεν ήθελε να βαριέται, δεν ήθελε η κάθε μέρα να είναι ίδια. Μόνο όταν έπαιζε στο θέατρο δεν βαριόταν, γιατί το άλλο μισό, η πλατεία, κάθε βράδυ ήταν άλλοι. Γεννήθηκε στη Σάμο. Έχασε τον πατέρα της όταν ήταν τριών μηνών και μεγάλωσε με την μητέρα της και την αδελφή της. Αγαπούσε το σινεμά και τα βιβλία. Ήθελε να σπουδάσει δημοσιογράφος, ζούσε με την μητέρα της αλλά ήταν ανεξάρτητη. Έκανε τη ζωή της γυρνώντας πάντα στο σπίτι. “Δεν μπορούσα να μοιραστώ το δωμάτιό μου” έλεγε. Έχει υιοθετήσει τον ένα της ανιψιό, γιο της αδελφής της και είχε αποκτήσει 4 εγγόνια. Η Ντίνα Κώνστα ακόμα και για όσους την γνώριζαν, ήταν ψυχρά ευγενική. Κρατούσε αποστάσεις και άνοιγε την ψυχή της μόνο σε λίγους.
Η πορεία της στην τηλεόραση άρχισε με δύο επεισόδια το 1976 στην παιδική σειρά “Μια φορά κι έναν καιρό” σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαλακόπουλου. Ο πρώτος μεγάλος ρόλος, η Βάβω, ήρθε δύο χρόνια μετά, το 1978 στη σειρά “Έρωτας και επανάσταση”. Την επόμενη χρονιά ήρθε η Ζηνοβία, στο “Συμβολαιογράφο”, κι ακολούθησαν η σιόρα Επιστήμη στη σειρά “Για την τιμή και το χρήμα” και η Αννέτα στους “Άθλιους των Αθηνών” το 1980. Έπαιξε σε “Θέατρο της Δευτέρας” και σε θεατρικά μονόπρακτα και το 1984 ήρθε ο ρόλος της Ντίνας στο “Μινόρε της αυγής”. Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε και σε άλλες δραματικές σειρές, όπως: Προς Οφρύνιο, Χατζημανουήλ κ.α. και σε σατιρικές όπως: “Σιγά η πατρίδα κοιμάται” και “Χαίρε Τάσο Καρατάσο”. Σε κωμική σειρά -εκτός από αυτοτελή επεισόδια, όπως “Τα παλιόπαιδα τ΄ατίθασα”- έπαιξε το 1984 στο σίριαλ “Οι υπάλληλοι” όμως ο πρώτος καθαρά κωμικός ρόλος ήταν η θεία Μερόπη. Ο Γιώργος Κωνσταντίνου το 1987 γράφει και παίζει στο σίριαλ “Η αλεπού κι ο μπούφος” και δίνει το ρόλο της Μερόπης στην Ντίνα Κώνστα που για δύο χρόνια, μας δείχνει το ταλέντο της και στην τηλεοπτική κωμωδία. Όταν η ιδιωτική τηλεόραση θα κάνει την εμφάνισή της, ο Μιχάλης Ρέππας και ο Θανάσης Παπαθανασίου θα της δώσουν γκεστ ρόλο σε τέσσερα επεισόδια στις “Τρεις Χάριτες” , την θρυλική θεία Νταϊάνα από το Αϊντάχο. Την επόμενη χρονιά και για δύο σεζόν θα γίνει η Ερασμία στο “Σόι μας” και παράλληλα, το 1993 έρχεται η Γιολάντα Ραγιά στο “Δις εξαμαρτείν”. Η Ντίνα Κώνστα ήταν τότε 55 χρονών, είχε διαδρομή στο θέατρο σχεδόν τριάντα χρόνια και με το “Δις εξαμαρτείν” ξεκίνησε μια δεύτερη καριέρα που την αποθέωσε και την γνώρισε στις νέες γενιές που ακόμα και σήμερα, ξέρουν απέξω τις ατάκες της, τόσο της Γιολάντας όσο και της Ντένης Μαρκορά, ρόλος που ήρθε το 1997 από τον Αλέξανδρο Ρήγα και τον Δημήτρη Αποστόλου στη σειρά “Δυο ξένοι”. Η Γιολάντα και η Ντένη άφησαν εποχή και η Ντίνα Κώνστα έγινε ένα από τα πιο αγαπημένα τηλεοπτικά πρόσωπα.
Η διαδρομή της στην τηλεόραση θα συμπληρωθεί με ερμηνείες στις σειρές: “Μαμά και γιος”, “Τα χρυσά κορίτσια”, “Τα χαϊδεμένα παιδιά”, “Σαν χειμωνιάτικη λιακάδα”, “Οι θειοσεβούμενοι”, και “Ο θησαυρός της Αγγελίνας” το 2005 που θα είναι η τελευταία της τηλεοπτική εμφάνιση.
Έπαιξε σχεδόν όλα τα είδη θεάτρου, κλασικό ρεπερτόριο, επιθεώρηση, δράμα, κωμωδία, νεοελληνικό έργο, σάτιρα και είχε απωθημένο την “Επίσκεψη της γηραιάς κυρίας”. Ο πρώτος μεγάλος της ρόλος ήταν η “Φαύστα” του Μποστ κι ακολούθησαν: Εσθήρ, Ω τι κόσμος μπαμπά, Φουρτουνάτος, Κατάλειψη, Τελετή, Σχολείο Σκανδάλων, Μια στο Καστρί και μια στο πέταλο, Χαράτσι απ΄τον Ανδρέα τον Απάτσι, 40 καράτια, Κάρμεν του Μποστ, Τσάο, Κάνε το Πασόκ σου παξιμάδι, Πλούτος, Καληνύχτα Μαργαρίτα, Πρόσωπα φυσικά κι αλλόκοτα, Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα, Το φιντανάκι, Μάνα μητέρα μαμά, Βγάλ’ τον υπουργό απ΄την πρίζα... ατέλειωτος κατάλογος! Είχε δυσάρεστες αναμνήσεις από τη θεατρική της συνεργασία με την Έλλη Λαμπέτη, όπως και με το Εθνικό Θέατρο είχε άσχημες εμπειρίες λόγω των κακών ρόλων που της έδιναν. Παρόλο που είχε πέντε προτάσεις τότε από το ελεύθερο θέατρο, επέλεξε το Εθνικό και έμεινε για επτά χρόνια.
Ρεσιτάλ ερμηνείας έδωσε ως Σωτηρία Μπέλλου (Η περιπλανώμενη ζωή μιας ρεμπέτισσας) στο ομώνυμο θεατρικό έργο της Σοφίας Αδαμίδου (σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καραγιαννοπούλου και παραγωγή Κώστα Σπυρόπουλου) που ξεκίνησε το 2011 στο θέατρο Κάππα και αργότερα στο θέατρο Ήβη, μέχρι το 2014. Η Σωτηρία Μπέλλου, ήταν ο τελευταίος ρόλος της Ντίνας Κώνστα, μια ανεπανάληπτη θεατρική εμπειρία για την ίδια και τους θεατές που την παρακολούθησαν. Αυθεντική και ασυμβίβαστη, όπως και η Μπέλλου, έντονα πολιτικοποιημένη, η Ντίνα Κώνστα ήταν μια μοναδική προσωπικότητα, ένα ταλαντούχο πλάσμα που μας άφησε κληρονομιά ερμηνείες που δεν θα σβήσουν ούτε από το πέρασμα των χρόνων ούτε από την καρδιά μας…
Στις 3 Ιουλίου 2022 η Ντίνα Κώνστα πέρασε στο αιώνιο φως… Οι ερμηνείες της δεν θα σβήσουν ποτέ…
Σχόλια για αυτό το άρθρο