“Zούμε σε μία εποχή που όλα τα πρόσωπα της αλήθειας είναι σκληρά κι εμείς απλά πρέπει να διαλέξουμε εδώ αυτό που μας ταιριάζει περισσότερο. Νομίζω ότι το Gagarin Way είναι μία εικόνα από το παρόν, και κυρίως από το μέλλον μας. Μας λέει πως έχουν τα πράγματα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και του καπιταλισμού των πολυεθνικών, και πώς οι απλοί άνθρωποι , που δεν είναι απλές στατιστικές στα χαρτιά των τεχνοκρατών, όχι απλώς σαρώνονται από τούτες τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, αλλά μεταλλάσσονται, και τρώνε ο ένας τον άλλον» . Αυτά λέει ο Αλέξανδρος Αβρανάς για το Gagarin Way του Gregory Burke που σκηνοθέτησε συγκλονιστικά και ανέβασε χθες στο ατμοσφαιρικότατο θέατρο Βασιλάκου στον Κεραμεικό.
Το ότι θα έβλεπα κινηματογραφικό έργο στο θέατρο δεν το περίμενα. Το ότι θα έτρωγα νύχια από αγωνία για να παρακολουθήσω ένα έργο που αναδεικνύει την πολιτική κατάσταση της εποχής μας- όσο ταλαντούχος και να ήταν ο Αβρανάς στο μυαλό μου , ούτε αυτό το περίμενα.
Πιο σύγχρονο θέμα δεν μπορούσε να διαλέξει. Θυμιζει έντονα το Reservoir Dogs και είναι άψογα παιγμένο και από τους τέσσερις ηθοποιούς , το Στέφανο Κοσμίδη, το Μιχάλη Μουλακάκη, τον Κώστα Ανταλόπουλο και το Μάνο Βακούση – ο καλύτερος που έχω δει τα τελευταία χρόνια στο θέατρο.
Τα πάντα είναι άψογα, οι δόσεις του χιούμορ – γιατί γελάς και περνάς καλά, τα πάνω και τα κάτω, καμία υπερβολή πουθενά, άψογος χρόνος των 80 λεπτών – όχι αυτές οι ατελείωτες θεατρικές παραστάσεις από τις οποίες νομίζεις πως φεύγεις με γαρύφαλλα καρφιτσωμένα στα τακούνια.
Αψογα σκηνικά, ήχος, φώτα, εφέ, ένταση και στο τέλος φυσικά μένεις άφωνος, μουδιασμένος και προβληματισμένος γιατί Αβρανάς είναι αυτός δεν μπορεί να σε αφήσει έτσι. Ειλικρινά τρέξτε να δείτε αυτή την παράσταση που θα παίζεται μέχρι το Πάσχα.
Αυτός ο δαιμόνιος, άμεσος, διαισθητικός ,ακομπλεξάριστος, αυτοδημιούργητος, γρήγορος ,εντελώς σύγχρονος σκηνοθέτης που δεν ανήκει σε κλίκες , λόμπι και άλλα αναμασημένα – που βραβεύτηκε στη Βενετία χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι, που είναι τόσο λαμπερός που δεν το παίζει σοβαροφανές βαρύ πεπόνι και δε στηρίζεται στις πλάτες κανενός παρά μόνο στην ιδιοφυία του θα μας το φέρει το Oscar της ξενόγλωσσης ταινίας να μου το θυμηθείτε..
Στην πρεμιέρα ο ίδιος επέλεξε να καλέσει και να τιμήσει φίλους. Ηταν παντού ζεστός και φιλικός σαν πραγματικός οικοδεσπότης , το ίδιο και η πεντάμορφη Ελένη Ρουσσινού – της οποίας επιτέλους γνώρισα την αγαπημένη μαμά!
Στη συνέχεια μας πήγε για γαστριμαργικές τρέλες στις «Σευχέλλες» Κεραμεικού όμως. Ενα ζεστό κουκλίστικο εστιατόριο σε νεοκλασσικό στη γωνία Παραμυθιάς 13 & Σαλαμίνος. Ελληνικό φαγητό με τουίστ , ψηλό επίπεδο και χαμηλές τιμές. Ενα ωραίο μπαρ και πολύ ρακή παντού.
Το εστιατόριο ανήκει στην Αννα Ρεπούση, αδελφή της Μυρτούς – κολλητής φίλης του Αλέξανδρου και της Ελένης – που είναι κόρες της Μαρίας Ρεπούση, που μέσα στο πακέτο της δυναμικής γυναίκας και βουλευτίνας είναι και υπερβολικά γλυκιά μαμά (το πόσο καλά κορίτσια είναι οι κόρες της και το πώς τις κοιτούσε και τις χάιδευε για ώρες ήταν συγκινητικό). Η υπέροχη Μυρτώ Ρεπούση είναι σύντροφος του Κώστα Περούλη που μοιράστηκε το βραβείο σεναρίου της «Miss Violence» με τον Αλέξανδρο (Μία ακόμη διάκριση για την πολυβραβευμένη ταινία με θέμα τις σχέσεις βίας και εξουσίας μεταξύ των μελών μίας σύγχρονης οικογένειας. H θριαμβευτική φεστιβαλική πορεία της Miss Violence ξεκίνησε με τον αργυρό λέοντα στο 70ο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας, ενώ o πρωταγωνιστής της, Θέμις Πάνου τιμήθηκε με το βραβείο Α” Αντρικού Ρόλου για την ερμηνεία του.)
Περάσαμε εκπληκτικά, μιλήσαμε για το έργο, για τις υποψηφιότητες , για σινεμά, για αναγεννησιακές γυναίκες (o Στέφανος Κοσμίδης μας έκανε την ανάλυση και τον αποθεώσαμε όλες την ώρα που τρώγαμε κάτι πατάτες τηγανητές τις οποίες σκέφτομαι ακόμα), φυσικά για ζώδια και στο τέλος για αγαπημένους σταρς του Χόλιγουντ -με τη γυναίκα του Στέφανου τη Βάσω Ιατροπούλου συμφωνήσαμε σε όλους!.. Ο Αλέξανδρος πρόσεχε τους γονείς του που ήρθαν από τη Λάρισα, πηδούσε από το ένα τραπέζι στο άλλο και φώναζε στην Ελένη πόσο την αγαπάει. Η Ελένη Ρουσσινού χαμογελούσε ντροπαλά και άλλαζε χρώματα με τα μάτια trademark καλειδοσκόπιο. Η Καλλιόπη Καρβούνη , δίπλα μου μία γυναίκα που αγαπώ και είναι και αυτή ένα μαγικό link που σε φέρνει κοντά με ανθρώπους που σε κάνουν να αγαπάς και να αντιμετωπίζεις τη ζωή κάθε μέρα με αισιοδοξία και όρεξη.
Θα κλείσω με μία απάντηση του Αβρανά σε πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του στο Bήμα.
Λείπουν οι εμπνευσμένοι άνθρωποι; «Οι εμπνευσμένοι άνθρωποι στην Ελλάδα νομίζω ότι δεν έχουν χώρο…».
Σχόλια για αυτό το άρθρο