«Lemons Lemons Lemons Lemons Lemons»: Όταν η κάθε λέξη μετράει

ΣχετικάΆρθρα

Σε έναν θορυβώδη κόσμο, όπου δύο άτομα καταφέρνουν να βρουν το ένα το άλλο ξεκινώντας μια ρομαντική σχέση, ο Sam Steiner, στο πρωτοποριακό έργο του “Lemons Lemons Lemons Lemons Lemons”, φαντάζεται μια συνθήκη που αγγίζει τα όρια της δυστοπίας. Η κατάχρηση εξουσίας, ο περιορισμός της ελευθερίας, η επικοινωνία, η αντίσταση και ο έρωτας είναι μόνο κάποια από τα κομμάτια του μωσαϊκού που περίτεχνα δημιουργεί ο συγγραφέας.

Σε ένα φανταστικό μέλλον, όπου η κυβέρνηση εφαρμόζει έναν αυστηρό νόμο που περιορίζει την καθημερινή ομιλία, μέσα στη δίνη των κοινωνικοπολιτικών θεμάτων που εγείρονται, μια όμορφη και συγκινητική ερωτική ιστορία, μεταξύ δύο πολύ διαφορετικών ατόμων, μας θυμίζει ότι σχεδόν πάντα «η κάθε λέξη μας μετράει»!

Πώς γίνεται αυτά τα δύο άτομα να έρθουν πιο κοντά; Ποια είναι αυτά που λένε με ή χωρίς το όριο στις λέξεις και – το πιο σημαντικό – τι λένε ανάμεσα στις λέξεις;

Πόσο σημαντική είναι η επικοινωνία και η ελευθερία και πόσο συμβάλουν στη βελτίωση των ανθρωπίνων σχέσεων που ήταν και θα είναι πάντα τόσο εύθραυστες;

Το “Lemons Lemons Lemons Lemons Lemons” είναι ένα αιχμηρό έργο, που μοιάζει οικείο, διαχρονικό, γεμάτο χιούμορ και φοβερά αληθινό…!

Σκηνοθετικό σημείωμα:

«Εμπνευσμένη από το ίδιο το έργο και τη σύμβαση του περιορισμού της ομιλίας, αφού διάβασα για πρώτη φορά το έργο “Lemons lemons lemons lemons lemons”, προκάλεσα τον εαυτό μου να το περιγράψω με 3 λέξεις. Και η μαγεία που δημιούργησε ο Sam Steiner μετέτρεψε αυτό το μικρό παιχνίδι στην πραγματικότητα σε έμπνευση για τη σκηνοθετική προσέγγιση αυτής της παραγωγής. Οι τρεις λέξεις μου θα ήταν: Γνώριμο, Αιχμηρό, Σωματικό.

Είναι μια ιστορία αιχμής, που τσακίζει κόκαλα, ιστορία του τώρα και του για πάντα, και νιώθω μεγάλη τιμή που είχα την ευκαιρία να την εξερευνήσω μαζί με μια ονειρική ομάδα ταλαντούχων καλλιτεχνών που έχουν σαφείς αποστολές, ανοιχτές καρδιές και ατελείωτο χιούμορ. Μην το χάσετε. ‘Ένα νέο ρεύμα καινούργιων έργων ακμάζει στην πόλη και αξίζει να το τιμήσουμε.»

(Ζαφειρία Δημητροπούλου Del Angel)