Αλμπέρτα Τσομπανάκη: «Αν το ψάξεις καλύτερα όλα είναι μαύρη κωμωδία»

Αγωνίστρια και μαχήτρια χρόνια τώρα για ένα καλύτερο θέατρο, όπως η ίδια το πιστεύει και το επιζητεί δίνοντας την ψυχή της γι’ αυτό! Η πολυσχιδής και πολυτάλαντη Αλμπέρτα Τσομπανάκη είναι ηθοποιός, σκηνοθέτις, συγγραφέας βιβλίων και θεατρικών έργων μεταξύ των πολλών χαρισμάτων που διαθέτει. Το θαυμάζω αυτό το κορίτσι που προσπαθεί και επιδιώκει το καλύτερο αποτέλεσμα στις παραστάσεις της, που γράφει και εμπνέεται η ίδια τα έργα που σκηνοθετεί με αγάπη και πάθος, έχοντας ως ορμητήριο και στέκι της το θέατρο Παραμυθίας, το γνωστό πυρήνα θεατρικών αναζητήσεων. Την θαυμάζω ακόμη για το ήθος, την ευγένεια , τη μόρφωση , την πάντα φιλοσοφημένη διάθεσή της και την έντονη προσωπικότητά της! Τέλος, την θαυμάζω για τον ιδεαλισμό της και τον αγώνα της για ένα καλύτερο θέατρο, αγνοώντας το οικονομικό ρίσκο και κάθε αντιξοότητα με σκοπό να επιτύχει τα όνειρά της και να τα κάνει πράξη με κάθε κόστος… Τη φετινή σεζόν ανέβασε στο θέατρο Παραμυθίας τη σατιρική, σουρεαλιστική, μουσικοθεατρική παράσταση ”Ελλάς Κομπλέ” και σας προκαλεί να τη δείτε για να περάσετε υπέροχα! Η πολυδιάστατη, δραστήρια και ταλαντούχα Αλμπέρτα Τσομπανάκη από το Α ως το Ω.

ΣχετικάΆρθρα

Ανατροπές:
Υπάρχουν σε όλα τα έργα μου και σε κάθε μορφή ζωής.

Βιαιότητες:
Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο -Αλίκη – Δημήτρης.

Γυναικοκτονίες:
Εγκλήματα μίσους και αυταρχισμού. Βλέπε δικτατορικές χώρες της Νότιας Αμερικής. Σημαντικό παράγοντα ευθύνης φέρει η ανατροφή της μητέρας προς τον γιό της. Δεν εκπαίδευσε τον γιό της να σέβεται τη γυναίκα, αντίθετα του εμφύτευσε τη νοοτροπία να βλέπει τη γυναίκα ως αντίπαλο και όχι συνοδοιπόρο. Πρέπει να θεσπιστεί από ειδικούς η συμπεριφορά μητέρας προς γιό. Η αιώνια αντιπαλότητα πεθεράς και νύφης πρέπει να πάψει ολοσχερώς, ειδάλλως το φαινόμενο θα συνεχίζεται να διαιωνίζεται. Επιπλέον, οι γυναίκες εκείνες που δέχονται να της κακοποιούν πρέπει να απαλλαγούν από την έλλειψη αυτοεκτίμησης.

Διαφθορά:
Συστηματική καταπάτηση και περιφρόνηση των θεσμών του κράτους δικαίου. Με βάση τα επίσημα στοιχεία, η χώρα μας έρχεται πρώτη σε ποσοστό διαφθοράς μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ. Παντού την βλέπουν οι Έλληνες αλλά το πιο απαισιόδοξο είναι ότι δεν την καταγγέλλουν. Αν δεν αλλάξει αυτό, το τοπίο θα συνεχίζει να κολυμπάει στη σαπίλα που καλλιεργεί. Κινητήρια δύναμη βέβαια σε αυτό το φαινόμενο είναι ο χρηματισμός αναφανδόν.

Ελλάς Κομπλέ:
Ό,τι επικρατεί σήμερα, όλα μαζί και τίποτα απολύτως. «Ελλάς Κομπλέ» είναι και ο τίτλος του έργου που έχω γράψει και ανέβηκε στο θέατρο Παραμυθίας με δεκαμελή θίασο! Στο έργο, η Ελλάδα καλείται να δικαστεί για διαφθορά και συγκάλυψη στο Δικαστήριο της Χάγης… Είναι μια μαύρη κωμωδία εμπνευσμένη από την Commedia dell‘arte, τον βωβό κινηματογράφο, το μιούζικαλ, το φιλμ νουάρ και το θέατρο σκιών, και εξελίσσεται με πολλές ανατροπές.

Ζήλος:
Διευκολύνει οπωσδήποτε την επίτευξη κάποιου σκοπού με δυναμική και με ακρίβεια, ο επαγγελματισμός ξεχωρίζει από τον ερασιτεχνισμό και πάντοτε επιτυγχάνεται θεαματικό αποτέλεσμα.

Ηθοποιοί:
Το πιο παρεξηγημένο επάγγελμα από πολλές απόψεις…

Θέατρο Παραμυθίας:
Η πρώτη πρωτοποριακή και πειραματική σκηνή νέων καλλιτεχνών. Δημιούργησε φεστιβάλ θεάτρου που παλαιότερα δεν υπήρχαν, ανοίγοντας ένα δρόμο που οδηγεί στην παρηγοριά της ψυχής, το όνομα του θεάτρου δε, είναι πιστεύω καθοριστικό. Παραμυθία = Παρηγοριά!

Ισότητα:
Καλό θα ήταν αν υπήρχε! Την πέτυχαν οι φεμινίστριες αλλά τώρα την ζητούν απεγνωσμένα οι άντρες. Αν δεν υπάρχει σε γυναίκες που εργάζονται και έχουν οικογενειακά βάρη είναι πράγματι απάνθρωπο.

Καλλιτεχνικοί στόχοι:
Το ανέβασμα του μυθιστορήματός μου «Ο θεός του φόβου», όπως και ολοκλήρωση του νέου μου μυθιστορήματος -και θεατρικού- «Βασίλισσα Λουλουδιών». Επίσης και ταινία μεγάλου μήκους…

Λογομαχίες:
H πιο συνηθισμένη εικόνα στα έδρανα της βουλής και στα απανταχού ευρισκόμενα καφενεία στην επικράτεια σε προεκλογική περίοδο.

Μαύρη κωμωδία:
Τελικά, αν το ψάξεις καλύτερα, όλα είναι μαύρη κωμωδία, ακόμη κι αν έχουν σαν βιτρίνα το χιούμορ- μιας και ζούμε σε αυτό τον τόπο δηλαδή!

Νεωτερισμοί:
Να τους ξεχωρίσουμε καταρχήν από τα καταστήματα ένδυσης και υπόδησης και να αναφερθούμε διαχρονικά στο ποια τύχη είχε ο Σωκράτης που έφερε τα καινά δαιμόνια; Τον φαρμάκωσαν! Παρ’ όλα αυτά, είναι απαραίτητοι σαν προσαρμοστικά ρακόρ για την εξέλιξη της κοινωνίας.

Ξένοι ηθοποιοί:
Al Pacino, Alain Delon, Robert Redford, Robert de Niro, Jack Nicholson, Anthony Hopkins, George Clooney, Salma Hayek, Robin Wright, Jessica Lange, Jodie Foster , Marilyn Monroe, President Bardon, Vivian Lee, Edward Saxon, Katherine Hepburn, Ingrid Bergman, Charlie Chaplin και πολλοί ακόμη.

Ομοφοβικοί:
Το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις, πάντως όπου και να σου σκάσει πρέπει να αποτελεί μία συνθήκη πολιτισμένη. Κάθε μορφή βίας είναι απάνθρωπη.

Παράσταση:
«Ελλάς Κομπλέ», μαύρη σουρεαλιστική κωμωδία. Το απόλυτο μπάχαλο που επικρατεί στα ανθρώπινα συναισθήματα που διαρκώς εναλλάσσονται, μεταλλάσσονται και διαιωνίζονται στο διηνεκές.

Σουρεαλισμός:
Δίνει τα περιθώρια σε κρατικούς μηχανισμούς να κινούνται ενάντια στα χρηστά ήθη, απειλεί το αυθύπαρκτο δικαίωμα της επιβίωσης ανθρώπων και ζώων και καταστρέφει ακόμη το φυσικό περιβάλλον – βλέπε αιματηροί πόλεμοι, αναγκαστικές προσαρτήσεις κρατών, διεθνής ομηρία πολιτών με τρομοκρατική απειλή… Γενικά ο σουρεαλισμός αυτοδιοικείται, έχει δικούς του κανόνες και εκφράσεις ,δεν λογοδοτεί στα θέσφατα της λογικής. Πολλές φορές ενεργεί ακόμα και αντίθετα με αυτά παράλογα και γενικά διέπει εντελώς ροκ καταστάσεις. Έχει δυστυχώς καταντήσει να θεωρείται μόδα και προοδευτικότητα.

Τρόμος:
Ό,τι μας είναι άγνωστο, μία περίπτωση να μας φοβίζει. Δεύτερη περίπτωση, ό,τι μας είναι γνωστό μπορεί και να μας τρομοκρατεί (φωτιά, σεισμός, άγρια πανίδα). Γενικά ό,τι απειλεί είναι ενοχλητικό όπως ενοχλητικός είναι και ο άνθρωπος για το στενό του οικογενειακό περιβάλλον, τους φίλους του, τα ζώα τη φύση, όταν δεν δίνει προτεραιότητα στη λογική.

Υποχθόνιος:
Ό,τι κινείται αόρατα για να πετύχει σκοπό εναντίον μας. Πολλοί το εφαρμόζουν και ως τρόπο ζωής.

Φωνή:
Αν δοθεί επίσημο βήμα σε κάποιον για να αναπτύξει τις απόψεις του (μικρόφωνο – βήμα – εφημερίδα- κανάλι – βουλή). Άλλο τώρα, εάν με αυτά που επάγεται με εξυπνάδα η βλακεία μας αφήσει άφωνους. Άλλο η φωνή και άλλο η δημαγωγία.

Χαμένος χρόνος:
Να πιστεύεις ότι για όλα φταίνε οι άλλοι… Εθελοτυφλώντας…

Ψυχή:
Αυταπάτες, πλάνη, άλλοθι, κούραση, μισαλλοδοξία, μεγαλοσύνη.

Ωραίες σκηνοθεσίες:

Όταν οι ηθοποιοί αντιλαμβάνονται το σκεπτικό του σκηνοθέτη και της συνεργασίας.

Σκηνοθεσία: Αλμπέρτα Τσοπανάκη
Χορογραφίες: Χριστίνα Καϊάφα
Μουσική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Τσιμούρης
Σκηνικά -Κουστούμια: Πάολα Γερολυμάτου
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάββας Σουρμελίδης
Χειριστής φώτων: Λευτέρης Κούνε
Παραγωγή: ΘΕΑΤΡΟΣΚΟΠΙΟ αμκε

Παίζουν: Αλμπέρτα Τσοπανάκη, Κωνσταντίνος Τσιμούρης, Κυριάκος Μιγγείρος, Ειρήνη Κοτσαρίνη, Λουκία Κλεώπα, Πέτρος Λενούδιας, Δέσποινα Ιεραπετριτάκη, Θησέας Χριστοφόρου, Παναγιώτης Σαριδάκης, Ειρήνη Βασιλάκη.
Τραγουδούν: Κωνσταντίνος Τσιμούρης, Λουκία Κλεώπα

Ως Κυριακή 28/4
Παραστάσεις: Σάββατο ώρα 21:00, Κυριακή ώρα 20:00
Διάρκεια: 120 λεπτά (με διάλειμμα)

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 12 € (γενική είσοδος), 8 € (φοιτητικό, ανέργων, ΑμεΑ, ατέλειες)

ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΘΕΣΕΩΝ στην ticketservices και στο ταμείο του θεάτρου, τηλ: 211 2144 593
Προπώληση:
https://www.ticketservices.gr/event/theatro–paramythias–ellas–komple/