ΤΩΡΑ |
Φωτογενής, λαμπερή, όμορφη, φινετσάτη! Αποπνέει φως, ευγένεια, τρυφερότητα και η μορφή της είναι αγγελική! Η χαρισματική Όλγα Βενέτη δεν είναι μόνο μια ταλαντούχα καλλιτέχνις αλλά διαθέτει μόρφωση, καλλιέργεια, ιδεώδη, καλούς τρόπους συμπεριφοράς και έχει σπουδάσει μουσική ως μονωδός σε Ελλάδα και εξωτερικό, καθώς και Γαλλική Φιλολογία. Είναι μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, άξια θαυμασμού! Λατρεύει τον γιο της και τη δουλειά της, το τραγούδι, ενώ η φετινή της συνεργασία με τη σπουδαία Γεωργία Ζώη στο μουσικοθεατρικό έργο ”Η τέλεια παράσταση” της δίνει την ευκαιρία να αποδείξει την υποκριτική της πλευρά. Πρόσφατα απέσπασε διθυραμβικές κριτικές ερμηνεύοντας την Dalida στην ομότιτλη παράσταση. Το έργο θα ανέβει για δύο μόνο παραστάσεις στις 19 και 20 Οκτωβρίου στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο σε κείμενο της άκρως δημιουργικής Τάνιας Χαροκόπου και σκηνοθεσία του ακάματου Λεωνίδα Λοϊζίδη. Η καλλιτέχνις με star quality Όλγα Βενέτη από το Α ως το Ω.
Αναποδιές: Πολλές, από πάντα. Αλλά δεν το βάζω κάτω! Ίσως είναι και το κάρμα μου να πετυχαίνω έχοντας κοπιάσει και δουλέψει πολύ. Ίσως, να έχει άλλη αξία το να ανταμείβεσαι ψυχικά ενώ όλα πηγαίνουν κόντρα, γιατί ξέρεις ότι έχεις κατακτήσει κάτι που δεν χαρίζεται εύκολα. Όπως λέει και ο Ευριπίδης δίνει άλλη ευχαρίστηση να θυμάσαι τα βάσανα, όταν τα έχεις καταφέρει-είναι η πιο γλυκιά ανταμοιβή ότι κάτι έχεις κάνει σωστά…
Βία: Την καταγγέλλω σε κάθε της μορφή: λεκτική, σωματική, ψυχική. Είμαι ενάντια και κόντρα σε οποιονδήποτε μπορεί να ασκήσει βία, να βιάσει άλλον άνθρωπο, ακόμα και αν πρόκειται για δικό μου άνθρωπο, για το παιδί μου, που είναι ό,τι ωραιότερο έχω. Αλλά η βία έχει διάφορες μορφές και εκδοχές και δεν είναι πάντοτε προφανής: μπορεί να έχει τη μορφή συναισθηματικού εκβιασμού, έμμεσης απειλής ακόμα και λεκτικής επίθεσης που μπορεί να προκαλέσει εξίσου μεγάλο τραύμα. Θεωρώ, λοιπόν, την ευγένεια ύψιστο αγαθό και προϋπόθεση για τις ανθρώπινες σχέσεις. Άλλωστε, αυτό δεν κάνει και το τραγούδι; Εξευγενίζει και εξευμενίζει τις συνειδήσεις…
Γυάλινο θέατρο: Από το Γυάλινο μουσικό θέατρο έχω τρυφερές και συγκινητικές αναμνήσεις, από τις δύο υπέροχες συναυλίες που είχα πραγματοποιήσει εκεί. Γι’ αυτό και νιώθω μεγάλη συγκίνηση κάθε φορά που επιστρέφω, ειδικά τώρα που μπορώ και βλέπω διαφορετικά την πορεία που έχω διανύσει μέχρι εδώ ως ερμηνεύτρια.
Δημιουργικότητα: Νιώθω δημιουργική όταν είμαι καλά με τους δικούς μου ανθρώπους και με τον εαυτό μου. Η δημιουργία θέλει ψυχή και η ψυχή μου δημιουργεί όταν την έχουν «αγκαλιά». Δεν μπορείς ποτέ να είσαι δημιουργικός μόνο για εσένα αλλά μόνο όταν μοιράζεσαι τη δουλειά σου και το έργο σου με άλλους, όταν μπορείτε και αγκαλιάζετε αυτό που συμβαίνει από κοινού-και αυτό το νιώθω τόσο με τους δικούς μου ανθρώπους, όσο και με τον κόσμο. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από την αίσθηση ότι αυτό που κάνεις έχει καθολική ψυχική ανταπόκριση.
Ειρωνεία: Την απεχθάνομαι γιατί συνιστά έμμεσο, δειλό τρόπο επίθεσης. Προτιμώ την ευθεία αντιπαράθεση και διαφωνία. Για εμένα είναι δείγμα υγιούς στάσης και αντιμετώπισης και πολύ καλύτερη από την κρυφή βία που υποδηλώνει η ειρωνεία. Γιατί τελικά η ειρωνεία εκφράζει μια αλαζονική θέση εκ μέρους του άλλου, την πεποίθηση ότι μιλάει από πλεονεκτική θέση, ότι δεν είναι ισότιμη η σχέση.
Ζωή: Ο γιος μου, ο οποίος είναι το νόημα της ύπαρξής μου αλλά και το τραγούδι. Μη σας φανεί παράξενο το ότι μπορεί να μιλάω για τον γιο μου και για το τραγούδι-σε μια μόνο πρόταση. Για εμένα το τραγούδι είναι ανάσα, τρόπος ύπαρξης και ουσία. Γιατί μόνο όταν τραγουδώ, ζω, αναπνέω, είμαι πραγματικά ο εαυτός μου! Είναι τότε που νιώθω την ύπαρξη μου να δονείται και ότι η Όλγα υπάρχει και είναι η καλύτερη εκδοχή της σε όλα τα επίπεδα.
Η τέλεια παράσταση: Πρόκειται για μια μεγάλη πρόκληση για εμένα αφού θα είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που θα ζήσω το τραγούδι και την ερμηνεία και μέσα από την πρόζα, συμπράττοντας με την εξαιρετική ηθοποιό Γεωργία Ζώη, υποδυόμενη έναν ρόλο συγκινητικό που αναφέρεται άμεσα στα όνειρα ψυχής που θέλουν να εκφραστούν αλλά γνωρίζουν εμπόδια και απογοητεύσεις. Είναι πολλές οι πλευρές μου που εκφράζει η ευαίσθητη και μελαγχολική Μαρίνα, την οποία νιώθω ακόμα και στα αδιέξοδά της. Η ζωή και τα πρόσωπά γύρω της μπορεί να μην της φέρθηκαν με αγάπη αλλά ακόμα και στη δυστυχία της ξέρει ότι έχει ένα δικό της τρόπο έκφρασης, που στην παράσταση αποτυπώνεται στα τραγούδια. Ακόμα και όταν προσπαθεί να πνίξει τη θλίψη της στο ποτό και βουλιάζει στην απελπισία, όταν δεν είναι ικανή να προστατεύσει τον εαυτό της και το παιδί της, τα τραγούδια είναι αυτά που της δείχνουν τον δρόμο προς τη λύτρωση. Ενώ τα πάντα ακούγονται στα αυτιά της ως λόγια, τα τραγούδια είναι για εκείνη πράξεις. Αλλά, ας μην σας αποκαλύψω περισσότερα-απλώς ανυπομονώ να σας χαρίσω την «τέλεια παράσταση»!
Θέατρο: Πεδίο λαμπρό για να ξεδιπλώσεις τον εαυτό σου. Τυχεροί οι ηθοποιοί που ποιούν ήθος μέσα στον μαγικό και άκρως γοητευτικό χώρο του θεάτρου. Νομίζω πως στο θέατρο υπάρχει αυτό που οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν, συνδέοντας το με τον σκοπό και την ουσία του δράματος, “κάθαρση”, γνωρίζοντας ότι το θέατρο σε κάνει να αποκαθαίρεσαι και να εξαγνίζεσαι από ό,τι περιττό και ανούσιο. Μπορεί , όταν υποδύεσαι ταυτόχρονα να δοκιμάζεις τον εαυτό σου σε πολλά επίπεδα αλλά και ταυτόχρονα να ανακαλύπτεις πτυχές του εαυτού σου που ούτε καν είχες φανταστεί. Και αυτό ισχύει για όλους όσοι συμμετέχουν σε αυτή τη ‘μύηση’ που λέγεται θεατρική πράξη: τους πρωταγωνιστές και το κοινό.
Ιδεώδη: Η πατρίδα, η σημαία, η θρησκεία, η γλώσσα, η οικογένεια, οι αρχές και οι αξίες της ζωής μας! Αυτά που μας έθρεψαν και συνιστούν τα ιδεώδη μας, αυτά που προκαλούν ρίγος, σεβασμό και ευλάβεια. Από εκεί απορρέει ο σεβασμός και όταν αυτά αμφισβητούνται νομίζω ότι αρχίζουν τα πράγματα να γίνονται επικίνδυνα. Είναι σαν να χάνουμε το έρμα μας.
Καθημερινότητα: Δύσκολη και ανυπόφορη πολλές φορές. Όμως νιώθω ευλογημένη όταν μπορώ και νιώθω ότι τη ζω μέχρι το μεδούλι. Είναι σημαντικό να μπορείς να ζεις και να απολαμβάνεις την κάθε μέρα σου, να είσαι γερή και να την απολαμβάνεις. Γιατί τίποτα δεν είναι αυτονόητο…
Λεωνίδας Λοιζίδης: Εκρηκτική, γοητευτική προσωπικότητα με άσβεστο πάθος για την τέχνη του. Με όραμα και αλήθεια για τον χώρο τον μαγικό του θεάτρου και του κινηματογράφου. Πάνω απ’ όλα καλλιτέχνης που υπηρετεί επάξια την ιδιότητά του υπηρετώντας το κάλλος της τέχνης!
Μονωδός: Ευθύνη, άγχος, γοητεία, αλλά και μοναξιά πολλές φορές η οποία όμως είναι απαραίτητη για την ανασυγκρότηση, για την τελική ευθεία και εν τέλει για την πραγματοποίηση ενός ονείρου ζωής. Γιατί τίποτα δεν επιτυγχάνεται αν δεν είσαι απόλυτα αφοσιωμένη στην τέχνη σου και στο στόχο.
Νους: Πολλές φορές ο νους παίζει δύσκολα και ύπουλα παιχνίδια. Μοιάζει δύσκολος σύμβουλος, ειδικά όταν δείχνει να αυτονομείται. Παρότι, πολλές φορές, αγωνίζομαι να τον τιθασεύσω, ωστόσο με βάζει σε διαδικασίες που με κάνουν να νιώθω ζωντανή. Ειδικά για εμένα που λειτουργώ με βάση το συναίσθημα το να μπορώ να αφήνω περιθώριο στο μυαλό να αυτονομείται και να αποφασίζει με ουδέτερα και ψυχρά κριτήρια είναι ένα στοίχημα πολύ δύσκολο να κερδηθεί. Αλλά ευτυχώς, παρότι συναισθηματική κατά βάση, δεν χάνω εντελώς τον έλεγχο γιατί ξέρω τι παιχνίδια παίζει το μυαλό.
Ξενισμός: Δυστυχώς αναπόφευκτος για την εποχή μας. Κάποιες στιγμές είναι ασφυκτικά κοντά μας, πνίγοντάς μας. Πρέπει να του αντισταθούμε για να υπηρετήσουμε τη μοναδικότητα της χώρας μας, της γλώσσας μας και του πολιτισμού μας. Γιατί ο μιμητισμός των ξένων στοιχείων και η αποποίηση της ταυτότητας είναι τελικά βαθύς επαρχιωτισμός, όπως επέμενε να λέει ο Τσαρούχης!
Οργή: Δυστυχώς μεγαλώνοντας φλερτάρω αρκετές φορές με αυτή. Αλλά ξέρω ότι πρέπει να συγκρατούμαι γιατί είναι κακός σύμβουλος. Πιστέψτε με!
Προκλήσεις: Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν η γέννηση του παιδιού μου γιατί συνδέεται με άπειρη ευθύνη το να φέρνεις στη ζωή ένα πλάσμα με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Η δεύτερη μεγαλύτερη πρόκληση ήταν η πραγματοποίηση ενός ονείρου ζωής που είχα από έφηβη να ενσαρκώσω την Dalida. Στις 24-10-23 το πραγματοποίησα, με τη βοήθεια του Θεού, στο υπέροχο Παλλάς. Πρόκειται για την πιο συγκινητική και καθοριστική στιγμή της μουσικής μου ζωής ως ερμηνεύτριας.
Ρολόι: Είμαι μανιακή με την ακρίβεια και τη συνέπεια. Το ρολόι έχει ρεαλιστική και μεταφορική σημασία για εμένα. Και στις δύο περιπτώσεις προσπαθώ πάντα να είμαι “on time” γιατί σέβομαι τον εαυτό μου και τους άλλους που συνδέονται μαζί μου.
Σχέδια χειμερινής σεζόν:. Προτιμώ να μιλάω για όνειρα παρά για σχέδια που είναι πιο πραγματιστικό. Είναι ρομαντικό να έχεις όνειρα και όταν τα πιστεύεις να βλέπεις όλες τις δυνάμεις να ενώνονται για να γίνουν πραγματικότητα. Τα βλέπω να έρχονται ή μάλλον καλύτερα να καλπάζουν.
Τάνια Χαροκόπου: Έχει τον δικό της τρόπο να γράφει, να συνδιαλέγεται, να εμπνέεται και να αφουγκράζεται με πάθος. Και αυτός αποτυπώνεται με ενάργεια στο χαρτί. Έτσι εξηγείται και η δυναμική του έργου από το οποίο εμπνέεται η «τέλεια παράσταση».
Υπoκριτική ή τραγούδι: Το τραγούδι για εμένα είναι ερμηνεία. Η ερμηνεία είναι ρόλος μαγικός. Άρα η ερμηνεία ενέχει και τα δυο ή μάλλον καλύτερα τα πάντα!
Φόβοι: Πολλοί δυστυχώς… Κυρίως φοβάμαι τα αεροπλάνα παρόλο που τρελαίνομαι να πετώ. Μήπως να προσγειωθώ λίγο;
Χαμόγελο: Με συνοδεύει στη ζωή μου γιατί είναι αυτό που μου δίνει ώθηση και δύναμη για να είμαι ο εαυτός μου. Το χαμόγελο ειδικά των μωρών και των μικρών παιδιών είναι η ελπίδα στον κόσμο όλον.
Ψευδαισθήσεις: Τις επιστρατεύω πολλές φορές όταν δεν θέλω να δω την αλήθεια. Μου συμβαίνει κυρίως στα προσωπικά μου θέματα. Δεν δέχομαι την ασχήμια στο χαρακτήρα ενός ανθρώπου και την κακή προαίρεση και έτσι θέλω να έχω την ψευδαίσθηση ότι δεν είναι έτσι. Όμως το τίμημα είναι ακριβό. Πού θα πάει, θα διορθωθώ…
Ωραίες δουλειές: Ό,τι επιλέγω θέλω να είναι αποτέλεσμα της ψυχικής μου προτροπής και της αγάπης μου για το πάθος μου που δεν είναι άλλο από το τραγούδι. Όταν αγαπάς κάτι πραγματικά, δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει ομορφιά.
Σχόλια για αυτό το άρθρο