ΤΩΡΑ |
Στο Θέατρο Μουσούρη, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, ανεβαίνει για πρώτη φορά το έργο «Spoonface η κουταλένια» που σκηνοθετεί ο Κώστας Σπυρόπουλος. Στον ομώνυμο ρόλο, η καινούργια ταλαντούχα ηθοποιός Καρολίνα-Ιουλία Σακελλαρίου που μόλις αποφοίτησε από τη Σχολή του Καρόλου Κουν και μαζί της στο ρόλο της μητέρας, η καταξιωμένη πρωταγωνίστρια Νίκη Παλληκαράκη.
Το “Spoonface Steinberg” του Lee Hall, ξεκίνησε ως ραδιοφωνικό μονόδραμα για το BBC Radio 4 τον Ιανουάριο του 1997 και στη συνέχεια ανέβηκε για πρώτη φορά παγκοσμίως στο Θέατρο Crucible, ενώ το 2000 μεταφέρθηκε στο Νew Αmbassadors στο Λονδίνο. Το 1998 γυρίστηκε σε τηλεταινία για το ΒΒC.
Ποια είναι η Spoonface η κουταλένια
Η μικρή Spoonface, ένα αυτιστικό κορίτσι, αφηγείται τις σκέψεις της για τη ζωή, τον Θεό, την αγάπη, τη μουσική, την οικογένεια που διαλύεται, τους γιατρούς, τη μοναξιά και την απώλεια. Μέσα από την αθώα αλλά σοφή της ματιά, αναζητά το νόημα στα πιο απλά πράγματα και βρίσκει παρηγοριά στη μουσική της όπερας και στη φωνή της Μαρίας Κάλλας. Η «Κουταλένια» δεν είναι μια σκοτεινή ιστορία. Είναι μια τρυφερή υπενθύμιση ότι ακόμη και όταν η ζωή φέρνει δυσκολίες, μπορείς να ανακαλύψεις το χρώμα, το φως και την ελπίδα. Είναι μια παράσταση που μιλάει για τη δύναμη της αγάπης, τη σημασία να βλέπεις τον κόσμο αλλιώς και να χαμογελάς εκεί που κανείς δεν το περιμένει.
Ο Κώστας Σπυρόπουλος αναλύει τη σκηνοθετική του ματιά στο έργο:
Η σκηνοθετική ματιά φέρνει για πρώτη φορά επί σκηνής την μητέρα της Κουταλένιας, ρόλος που υποδύεται η Νίκη Παλληκαράκη, δημιουργώντας ένα διάλογο ανάμεσα στο «Τότε» και το «Τώρα». Έτσι, η αφήγηση αποκτά διπλή διάσταση: από τη μία η αθωότητα και η αλήθεια ενός παιδιού, από την άλλη η ωριμότητα και η αναμέτρηση με τη μνήμη. Ακριβώς επειδή ο ρόλος είναι πρόκληση, ήθελα μία ηθοποιό που να είναι φτασμένη και να έχει γράψει χιλιόμετρα στο σανίδι για να στηρίξει μια νέα ηθοποιό. Η Νίκη Παλληκαράκη για εμένα, είναι ο ορισμός της εξειδίκευσης, υπάρχει η παρουσία της όλα αυτά τα χρόνια στο θέατρο και υποστηρίζει απόλυτα όποιο ρόλο αναλαμβάνει.
Η Καρολίνα Σακελλαρίου μοιράζεται μαζί μας σκέψεις για το έργο και πώς γνώρισε τον Κώστα Σπυρόπουλο:
Από πολύ μικρή ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο, οι γονείς μου μου έλεγαν πόσο σημαντικό είναι να έχεις ένα πτυχίο στο χέρι σου και κάπου εκεί σαν να πάγωσε το όνειρο – αυτό που θα πω τώρα είναι ότι δεν ήταν το σωστό timing γιατί τελικά στη ζωή είναι όλα θέμα timing. Ωρίμασα έκανα και άλλα πράγματα άρχισα να μαθαίνω εμένα. Τα έργα νομίζω σε βρίσκουν πάντα σε μια στιγμή της ζωής σου που κάτι σημαίνουν για σένα, κάτι μαγικό γίνεται το ένιωθα και στη σχολή αυτό με όσα κομμάτια είχα.
Το 2009 γνώρισα τον Κώστα Σπυρόπουλο που έπαιζε τότε στο “Βlood brothers” μια παράσταση που λάτρεψα. Τον έβλεπα και σε άλλες παραστάσεις και μια μέρα λέω αν συνεχίσεις έτσι και δεν δώσεις εξετάσεις σε δραματική σχολή θα είσαι δυστυχισμένη. Ρώτησα τότε τον Κώστα, εκείνος δεν έκανε μαθήματα και με έστειλε στην Μαρίνα Ασλάνογλου, που αργότερα έγινε και κουμπάρα μου. ‘Ετσι το ταξίδι ξεκίνησε. Μπήκα στο Θέατρο Τέχνης και μετά από τόσο καιρό ποιος να μου το έλεγε ότι ο άνθρωπος που θαύμαζα και εκτιμούσα θα ερχόταν η ώρα που θα με σκηνοθετούσε – μόνο δώρο είναι αυτό-. Γι΄ αυτό πρέπει να πιστεύουμε στα θαύματα. Όταν θέλεις κάτι τελικά πάρα πολύ γίνεται και να που βρέθηκε στο δρόμο μου η spoonface.
Πολλά πράγματα με κέρδισαν στο Spoonface ένα από αυτά είναι ότι σε αυτή τη ζωή, τη διαφορετικότητα πρέπει να την αγαπάς , άνθρωποι είμαστε όλοι είτε μας λείπει ένα χέρι είτε έχουμε αυτισμό ή δυσλεξία. Βρήκα πολλά δικά μου κομμάτια μέσα σε αυτό το έργο και θυμάμαι όταν το διάβασα δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Πόσο σημαντικό είναι να λες στους ανθρώπους αυτό που νιώθεις γιατί δεν ξέρεις πότε τους βλέπεις για τελευταία φορά. Το διαφορετικό πολλές φορές κατακρίνεται ενώ έχει να μας δώσει τόσα πολλά έχουμε να μάθουμε τόσα πολλά – αυτό το κατάλαβα και διαβάζοντας για τον αυτισμό- παιδιά που μπορεί τα διάφορα καλώδια να ναι μπερδεμένα στο κεφάλι τους όπως διάβασα σε ένα βιβλίο αλλά με πολλά χαρίσματα – έτσι είναι κ η Spoonface μου. Της αρέσει η μουσική και έχει χάρισμα με τους αριθμούς και τις ημερομηνίες. Tα αυτιστικά παιδιά βλέπουν τον κόσμο αλλιώς και έτσι θα έπρεπε να τον βλέπουμε και εμείς. Η spoonface είναι ένα παζλ που δεν τελειώνει ποτέ όπως και η ανθρώπινη ψυχή. Πάντα θα υπάρχει ένα νέο κομμάτι.
Στη φωτογραφία ο βοηθός σκηνοθέτης Χρήστος Γιάνναρης, ο Κώστας Σπυρόπουλος, η Καρολίνα Σακελλαρίου και η Νίκη Παλληκαράκη, την ημέρα γενεθλίων του Κώστα Σπυρόπουλου, όπου του έκαναν έκπληξη πριν ξεκινήσουν την πρόβα.
Σχόλια για αυτό το άρθρο