ΤΩΡΑ |
O Γιώργος Σκούρτης επέλεξε τον Γιώργο Λιβανό και την ομάδα του για να τους εμπιστευτεί το τελευταίο του έργο το “Σοκ”. Ο Σκούρτης ήταν παρών στις πρόβες και με θέρμη εμψύχωνε τους πρωταγωνιστές και τον σκηνοθέτη. Έξι χρόνια μετά ο Γιώργος Λιβανός και η ομάδα του επιστρέφουν με τα ‘’Κομμάτια και Θρύψαλα’’ το αριστούργημα του Σκούρτη, όπως το έχει χαρακτηρίσει η ελληνική κριτική ( Γεωργουσόπουλος- Βαρβέρης) και ο σκηνοθέτης επιλέγει τους ίδιους πρωταγωνιστές να παραστασιοποιήσουν και στη νέα παράσταση, που παίζεται με μεγάλη επιτυχία στο Studio Κυψέλης. Πώς γίνεται η μετάβαση από το ένα έργο στο άλλο, στον κόσμο του Γιώργου Σκούρτη; Οι πέντε ίδιοι και στα δύο έργα πρωταγωνιστές και ο σκηνοθέτης μας απαντούν:
Μάνος Χατζηγεωργίου:
Πάντα μου άρεσαν τα κείμενα του Γιώργου Σκούρτη, αληθινά , με σκληρή γλώσσα, με ένα πικρό σαρκαστικό χιούμορ που φτάνει στην ψυχική αυτοχειρία . Καταστάσεις καθημερινές που όχι μόνο καθρεφτίζουν μία πραγματικότητα, αλλά και που δεν διστάζουν να αντιπαραταχθούν με την κοινωνία , την πολιτική , το γενικότερο σύστημα ,τους κρατούντες…
Τα ‘’Κομμάτια και Θρύψαλα ‘’ του Γιώργου Σκούρτη είχα την τύχη να τα δω για πρώτη φορά πριν από κάποιες δεκαετίες σε μία εμβληματική παράσταση στο θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, που θα μου μείνει αξέχαστη. Νομίζω, ότι ως έργο σηματοδότησαν ένα νέο είδος γραφής για το νεοελληνικό έργο και αυτό φαίνεται από το γεγονός, ότι 50 χρόνια αργότερα τα κείμενα αυτά εξακολουθούν να υπάρχουν και να δείχνουν πόσο μπροστά ήταν για την εποχή που γράφτηκαν
Με τους ‘’ Θεατρίνων Θεατές ‘’ του Γιώργου Λιβανού μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω για πρώτη φορά σε κείμενα του Γιώργου Σκούρτη μέσα από το έργο ‘’ Σοκ ‘’ που ήταν ένα πραγματικό σοκ κατά γενική ομολογία για κοινό και κριτικούς . Υπήρχαν κείμενα τα οποία έμοιαζαν να βρίσκονται στα όρια επιστημονικής φαντασίας. Δυστυχώς , όμως, εξέφραζαν μία απειλητική πραγματικότητα, η οποία βρισκόταν τόσο κοντά, που δε νομίζω να την φανταζόταν κάποιος , τουλάχιστον σ’ αυτή τη μορφή που παρουσιαζόταν .
Για δεύτερη φορά φέτος έχω την ευκαιρία με τους θεατρίνων θεατές του Γιώργου Λιβανού να καταπιαστώ με αυτά τα κείμενα-μονόπρακτα , τα ‘’Κομμάτια και Θρύψαλα’’ πράγμα που θεωρώ πολύ μεγάλη ευκαιρία για τον ηθοποιό , γιατί όλα αποτελούν το κάθε ένα και ένα ολοκληρωμένο συμπεπτυγμένο διαφορετικό έργο .
Ερμηνεύω έναν πολιτικό που μέσα από τον μονόλογό του βγαίνει η ψυχική αποσύνθεση εκείνων των ανθρώπων που χωρίς ‘’περίσκεψιν, χωρίς αιδώ ‘’ με όπλο το θράσος τους , αποζητούν την εξουσία και επιχειρούν παντί τρόπω να την αποκτήσουν, κάνοντας ακόμη και το ψέμα τους αξίωμα .
Πολύ καλό είναι και το ομότιτλο μονόπρακτο που φέρει τον τίτλο ‘’Θρύψαλα ‘’ και με τρόπο ανάγλυφο μας παρουσιάζει την αποξένωση των ανθρώπων ακόμη και της οικογένειας. Μια καυστική σάτιρα ανθρώπων της διπλανής πόρτας που κάθε άλλο παρά μακριά μας βρίσκεται .
Τέλος το προφητικό και εφιαλτικό του κείμενο για τους εγκλωβισμένους και αποξενωμένους μέσα σε ένα διαμέρισμα ανθρώπους, που ο ένας επιτίθεται στον άλλον μέχρι της ψυχικής καταρράκωσης τους . Ειδικά το τελευταίο το θεωρώ κορυφαίο στο είδος και το αγαπώ ιδιαίτερα, γιατί είχα την τύχη να το ερμηνεύσω και παλιότερα .
Φυσικά όλα τα κείμενα αυτής της εκδοχής, έχουν το ιδιαίτερο ξεχωριστό ενδιαφέρον τους , αγγίζοντας με τον δικό τους τρόπο το σήμερα, το οποίο δεν δείχνει να είναι ευοίωνο. Ωστόσο , η σκηνοθετική μπαγκέτα του Γιώργου Λιβανού, καταφέρνει να αφήνει στον θεατή μία αίσθηση δύναμής και ανακούφισης .
Σόνια Κωτίδου:
Από το ‘’Σοκ’’ στα ‘’Κομμάτια και θρύψαλα’’. Έξι Χρόνια μετά. Έξι αποκαλυπτικά χρόνια που τουλάχιστον εμένα μου άφησαν μια πικρή γεύση. Το ‘’Σοκ’’ ήταν ένα σκληρό έργο όχι όμως πιο σκληρό απ’ την πραγματικότητα. Ελπίζω οι θεατές να κατανοήσουν το πνεύμα του Σκούρτη και να αναγνωρίσουν τα ‘Κομμάτια και Θρύψαλα’’ με την ωριμότητα που αρμόζει στην εποχή μας.
Γιάννης Τσιώμου:
Πενήντα χρόνια ‘’Κομμάτια και θρύψαλα’’ . Πέντε χρόνια μετά εγώ, ξανασυναντώ τα λόγια του Σκούρτη, τα οποία όμως θα μας συντροφεύουν και μετά από πενήντα χρόνια αφού θα είναι πάντα σύγχρονα! Όπως μας πρότεινε ο Σκούρτης στο ‘’Σοκ’’, που έγραψε για τους Θεατρίνων Θεατές. O λόγος του Σκούρτη ρεαλιστικός και μαζί ποιητικός. Eυελπιστούμε να είμαστε και εμείς αντάξιοι του κειμένου και να παρουσιάσουμε κάτι δυνατό στο κοινό. Oι Θεατρίνων Θεατές και ο Γιώργος Λιβανός έσκυψαν με σεβασμό στα κείμενα που ο Γιάννης Σολδάτος επιμελήθηκε. Eυχόμαστε και οι θεατές να νιώσουν , ν’ αφυπνιστούν και ν’ απολαύσουν αυτό το έργο, όσο εμείς οι θεατρίνοι…
Μάνος Τσιβίλης:
Γιώργος Σκούρτης. Ατόφιος λαϊκός λόγος βγαλμένος, μέσα από τη ζωή και τις εμπειρίες του.
Το έργο “Κομμάτια και θρύψαλα ” έχει μια αλήθεια που αν την καταλάβεις παίρνεις μαθήματα ζωής που θα σε ακολουθούν για πάντα.
Ο Νίκος που υποδύομαι είναι ένα λαϊκό παιδί που έχει τα προβλήματα της καθημερινότητας του και προσπαθεί να βρει λύση σε αυτά μέσα.
Άμεσος λόγος του ήρωα με σκέψεις και πράξεις που έχουν περάσει από το μυαλό όλων μας.
Είμαι τυχερός που για δεύτερη φορά ο Γιώργος Λιβανός μου έδωσε την ευκαιρία να υποδυθώ ρόλο γραμμένο από την καθαρή πένα του Γιώργου Σκούρτη και ευτυχής που τον ξανασυναντώ μετά το ‘’Σοκ’’ του.
Μαρία Δρακοπούλου:
‘Ενα έργο βγαλμένο από την καθημερινότητα του τότε και του τώρα .Ο λόγος αιχμηρός Σκουρτικός. Οι ήρωες με ποικίλες αντιδράσεις και συναισθηματικές μεταπτώσεις. Ερμηνεύω τρεις διαφορετικούς ρόλους. Της κυρίας της νεόπλουτης, της κοπελίτσας με το σύνδρομο l wanna be και της πόρνης μιας φτωχιάς αγράμματης γυναίκας ορφανής. Κι οι τρεις δραματικοί ρόλοι με χιούμορ όμως .Πως θα έλειπε από ένα έργο του Σκούρτη . ( Ο τελευταίος ρόλος με την παρεμβατική γραφή του Γ.Σολδάτου) .Η υποκριτική μου σ’ αυτή την παράσταση μοιάζει με ακροβασία , όπως ήθελε κι ο Σκούρτης στο ‘’Σοκ’’. Ευχαριστώ τον χαρισματικό σκηνοθέτη μου Γ.Λιβανό που με βοηθάει σ αυτή την διαδικασία .Η συγκίνηση μεγάλη κι η αγωνία ,επίσης .
Γιώργος Λιβανός:
Αγάπησα το ‘’Σοκ’’ λάτρεψα τα ‘’Κομμάτια και Θρύψαλα’’ , που αποτελούν ένα καθρέφτη της πραγματικότητας μας.
Ευτυχής που και φέτος η ομάδα μου, οι Θετρίνων Θεατές καταπιάνεται με ένα σπουδαίο νεοελληνικό θεατρικό κείμενο γεμάτο ρεαλισμό αλλά και ποίηση.
Ο Σκούρτης έγραψε και ο Σολδάτος επανεξέτασε τα “Κομμάτια και Θρύψαλα” του, για να μας παρουσιάσει αυτούς που ονειρεύονται νύχτα και δεν τους αρκεί μια φορά για να ζήσουν!
Τα “Κομμάτια και θρύψαλα “ θεωρούνται από τα σημαντικότερα κείμενα του σύγχρονου μας ρεπερτορίου – δείγμα γραφής όπως τα χαρακτήρισε ο Βαρβέρης και κάθε ανέβασμα τους χωράει μελέτη και ιστορική τοποριοθέτηση. Δουλέψαμε διεξοδικά με αγάπη για το εξαιρετικά διαχρονικό έργο του Γιώργου, και την ελπίδα ότι θα μιλήσει σε όσο το δυνατόν περισσότερους θεατές. Άλλωστε ,είναι κι αυτό από τα έργα που ο τίτλος και μόνο έχτισε ένα μύθο. Mε την αισιοδοξία ότι η παράσταση θα κοινωνήσει παραγωγικά, ένα από τα σημαντικότερα σύγχρονα κείμενα σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο , διατηρώντας αυτό ακριβώς το μύθο στο 2024!
Προσωπικά είμαι διπλά χαρούμενος και θέλω πεισματικά να πετύχει το στοίχημα, γιατί μου το ζήτησε ο ίδιος ο Γιώργος στην τελευταία μας συνομιλία , πριν πετάξει, λίγο μετά την πρεμιέρα του ‘’Σοκ’’, του πρώτου έργου που μοιραστήκαμε την προετοιμασία και πάλι με δική του πρωτοβουλία! Στον Σκούρτη δε μπορούσες ν΄αρνηθείς εύκολα!
Με την τεράστια συμβολή του Γιάννη Σολδάτου και ένα πολυπληθές team εμπνευσμένων δημιουργών φτάνουμε στην πρεμιέρα. Εύχομαι η παράσταση να έχει ανάλογη επιτυχία με το ‘’Μπαλκόνι’’ και το ‘’Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ’’, τις τελευταίες δουλειές της ομάδας. Ένα καλοκαίρι προετοιμάσαμε και με τη Δέσποινα Βολίδη, το θέατρο αναμορφώνοντας το , για να μεγαλώσει η σκηνή και να γίνει ένας Αθηναϊκός δρόμος με ένα σπίτι μέσα…. Και τώρα είμαστε έτοιμοι να εκθέσουμε τα δικά μας κομμάτια. Με ρωτούν για το ύφος της σάτιρας που τόσο σωστά υπηρέτησε ο Σκούρτης και απαντώ δείτε την παράσταση να θαυμάσετε και ένα εκλειπόν είδος γραφής! Αν υπήρχε μια φράση που θα εξέφραζε τη θέση μου για το έργο είναι ένα δάνειο από το Rainer Werner Fassbinder: ‘’Σκουπίδια πόλη θάνατος. Και εν τέλει όλα τόσο προφητικά , στα ‘’Κομμάτια’’ μας φέτος, τόσο σημερινά που νιώθω σιγουριά ότι παίζονται και θα παίζονται…
Φωτογραφίες: Θάνος Γεωργίου
Σχόλια για αυτό το άρθρο