Ξημέρωσε Σεπτέμβριος και ένα περίεργο αίσθημα αισιοδοξίας με έχει κυριεύσει. Είναι το θέμα της Vogue που έρχεται με το εξώφυλλο του Παπαϊωάννου, είναι ο αέρας που έπεσε, είναι η γιόγκα που ξεκινάω με το ζόρι και κάνω φινάλε πετώντας, είναι τα καλά νέα για το εμβόλιο; Τα καλά νέα έτσι κι αλλιώς πάντα διαβάζω επιλεκτικά. Στο μυαλό μου κάνω μόνο αισιόδοξα σενάρια και μάχομαι γι’ αυτά. Πόσες φορές δεν έχω πει με σιγουριά σε παρέα πως στις 21 Δεκεμβρίου θα τελειώσουν όλα και με κοιτάνε με τα μάτια ανοιχτά. Το έχει πει και ο μέγας αστρολόγος μου στο LA, αλλά εδώ στη Vogue τα αστρολογικά δεν τα έχουμε σε μεγάλη υπόληψη. Τέλος πάντων το έχω βάλει τόσο καλά στο μυαλό μου που τελικά πείθω και τους άλλους. Τα πρώτα νέα που κάνω share είναι τα καλά για το εμβόλιο που έρχεται – όποιο και να είναι αυτό.
Με το που μπήκε ο Σεπτέμβριος έπεσε και ο αέρας. Και ξεκίνησε με μία εντυπωσιακή πανσέληνο. Τα σχολεία πήραν παράταση. Πάμε step by step τις ζωές μας. Την πρώτη του μήνα λιαζόμουν με αγαπημένες μου συμμαθήτριες στο Αγράρι. Σαν να μην πέρασε μια μέρα από το σχολείο. Προσπαθούσα να συγκρίνω τις συζητήσεις μας με παλαιότερα. Πάνω κάτω τα ίδια θέματα πιάσαμε και το ίδιο γελάσαμε. Με αισιοδοξία λοιπόν να καθησυχάσω τις νεότερες ότι η ζωή συνεχίζεται υπέροχα. Ούτε φθείρεσαι ιδιαίτερα, ούτε χάνεις το κέφι σου. Μάλλον καλύτερη γίνεσαι γιατί ηρεμείς και λίγο και κοιμάσαι και πιο νωρίς εθελοντικά. (Εγώ τουλάχιστον που είχα μία ζωή τον ακάθιστο). Το μόνο σίγουρο είναι πως στις συζητήσεις πια δεν πρωταγωνιστούν οι άντρες αλλά η διατροφή μας, η γυμναστική και οι βιταμίνες. Το θέμα “σύντροφος” είτε έχει τακτοποιηθεί, είτε έχει καταμετρηθεί, ζυγιστεί και καταχωρηθεί στη θέση που του αξίζει.
Οι γυναίκες δυναμώνουμε με το χρόνο και γινόμαστε πιο ανεξάρτητες. Με εξαιρέσεις βέβαια δεν ψάχνουμε την επιβεβαίωση αλλά ανακαλύπτουμε συνέχεια νέα πράγματα που μας κάνουν ευτυχισμένες. Οι μικρές χαρές της ζωής γίνονται μεγάλες. Εκεί στα 31 που νομίζεις ότι μεγάλωσες και στα 36 που είσαι σίγουρη πως βγαίνεις σύνταξη έχε στο νου σου πως στα 40 θα είσαι πιο νέα και πιο ωραία από ποτέ. Μην τρέχεις να μποτοξαριστείς. Καλύτερα ξεκίνα να γυμνάζεις τα χέρια σου γιατί αυτά πρώτα εγκαταλείπουν. Μη σε νοιάζει αν “δε στείλει”. Την επόμενη φορά που θα τηλεφωνήσει πες του πως θα τον πάρεις πίσω σε μισή και μην τον πάρεις ποτέ. Σε μερικές μέρες, μήνες, χρόνια ούτε θα τον θυμάσαι. Ο χρόνος σβήνει και τις μεγαλύτερες ανεκπλήρωτες καψούρες. Έχεις χρόνο. Αγάπησε τον εαυτό σου και μην επικεντρώνεσαι στα ελαττώματά σου. Μην φτάνεις βέβαια και στα άκρα. Καλό το body positivity αλλά καλύτερο ένα σωστό BMI. Στο δρόμο που χάραξε η Adele.
Προσπάθησε να είσαι υγιής και μη βασίζεσαι στη σιλικόνη και στα extensions. Ούτε στο ρετούς. Μόδες είναι, θα περάσουν. Έχεις χρόνο και για καριέρα και για οικογένεια. Και στα 50 μπορείς να κάνεις παιδί και να το ευχαριστηθείς – ή εκτιμήσεις – ίσως και πολύ περισσότερο από όσο στα 25. Η φύση ξέρει, γιατί σου έχει δώσει πια παράταση. Κι αν έρθουν οι εξάψεις είναι για να γίνεις με τον πιο παράδοξο τρόπο πιο ζεν και πιο cool. Δες το Fleabag, Season 2 και βρες το επεισόδιο με το μονόλογο της Kristin Scott Thomas για τις γυναίκες. Δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο. Και στο κάτω κάτω όταν φτάσουμε αισίως στα χρόνια της Ελισάβετ Β υπάρχει πάντα και η μπιρίμπα.
Σχόλια για αυτό το άρθρο