Δήμητρα Παπαδήμα: «Όλοι οι ρόλοι κρύβουν μυστήριο»

Παρότι έγινε γνωστή από τις τηλεοπτικές σειρές, πρώτα με το ”Εκμέκ Παγωτό” του Βασίλη Νεμέα και εν συνεχεία έκανε το μπαμ με τους ”Δύο ξένους”, είναι γέννημα θρέμμα του σανιδιού! Η πολυτάλαντη με σπουδαία στόφα και ευρεία γκάμα, Δήμητρα Παπαδήμα, εκτός από το ότι είναι μια από τις πιο σημαντικές ηθοποιούς που διαθέτει το θέατρο, ασχολείται με τη συγγραφή μυθιστορημάτων, την ποίηση, με θεατρικά έργα, καθώς και με σενάρια τηλεοπτικών και κινηματογραφικών ταινιών. Είναι ψυχή τε και σώματι αφιερωμένη στο θέατρο! Το θέατρο για αυτήν είναι η ζωή της η ίδια μετά την οικογένεια της. Κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή, δίνει την ψυχή της, το ”είναι ” της και βγάζει αλήθεια! Κάθε ερμηνεία της προκαλεί ρίγη συγκίνησης κι αιχμαλωτίζει το κοινό και κάθε της δουλειά καθηλώνει και τον πιο απαιτητικό θεατή. Τα τελευταία χρόνια μας άφησε άφωνους ενσαρκώνοντας δύο εμβληματικές προσωπικότητες, την Μαρίκα Κοτοπούλη και την Πηνελόπη Δέλτα, υπερβαίνοντας τα εσκαμμένα. Οι ερμηνείες της αυτές γράφτηκαν αναντίρρητα και αδιαπραγμάτευτα στο θεατρικό Πάνθεον με χρυσά γράμματα. Η ίδια συνεχίζει το δρόμο της αθανασίας μέσω του θεάτρου που χάραξε η ίδια, χωρίς να παρεκκλίνει ποτέ από την απόφασή της αυτήν. Και τη φετινή σεζόν ανεβάζει σε πανελλήνια πρώτη ”Το πορτρέτο της Πηνελόπης Δέλτα”- reloaded σε σκηνοθεσία της ταλαντούχας κόρης της Θαλασσινής Βοσταντζόγλου. Τι θα δούμε, όμως, στο καινούργιο αυτό θεατρικό εγχείρημα της; Μέσα από “Το πορτρέτο της Πηνελόπης Δέλτα”, θα ανακαλύψετε όσα δεν γνωρίζατε για την Πηνελόπη μέσα από άγνωστες πτυχές της οι οποίες έρχονται στο φως και της καλλιτεχνικής της προσωπικότητας, όπου αποδεικνύεται ότι έπασχε από ανίατη ασθένεια, τη μητρική ανεπάρκεια και όλος αυτός ο συγκλονιστικός μονόλογος κορυφώνεται μέσα από το μαγικό δοξάρι της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, η οποία έγραψε την υπέροχη μουσική. Η θεατρίνα παλαιάς κοπής και εργάτρια του θεάτρου, Δήμητρα Παπαδήμα, από το Α ως το Ω.

ΣχετικάΆρθρα

Ανθρωπιά: Μοιάζει κάτι σαν διακοσμητικό. Στο άκουσμα της λέξης δημιουργείται Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Αντισταθείτε στην ορφάνια της εποχής…. Πλάστε την ανθρωπιά με τα δικά σας χέρια. Σαν ζυμάρι και μοιράστε κομμάτια παντού…. Επίσης δεχτείτε την, όταν σας την προσφέρουν. Μην κοιτάζετε με μισό μάτι. Ο άνθρωπος έχει δυο μάτια. Κρατείστε τα ορθάνοιχτα.

Βίοι εμβληματικών γυναικών: Προσωπικά με ενδιαφέρουν οι ζωές των ανθρώπων που, σε διάφορες εποχές προσπάθησαν κάτι να πουν. Με επιτυχία ή λιγότερη επιτυχία, ή δυστυχία. Με μορφώνουν. Αποτελούν για εμένα το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο. Ασφαλώς, όχι μόνο οι βιογραφίες γυναικών. Όλων των ‘ελεύθερων’ , των αναστατωμένων μυαλών. Των ‘υπερχειλισμένων ψυχών’ …. Επιτακτική η ανάγκη να διδάσκονται στα σχολεία με σωστό τρόπο…. Συγκεκριμένα, για την παράσταση που ανεβάζω Το πορτρέτο της Πηνελόπης Δέλτα. Στη σκηνή η Πηνελόπη με σάρκα και οστά μας λέει γιατί έγινε η Πηνελόπη Δέλτα. Γιατί έγραψε ό,τι έγραψε. Η πηγή της δημιουργίας έχει μεγάλη αξία!

Γιάννης Μποστ: Εμβληματική προσωπικότητα. Εκατό ψυχίατροι να τον ανέλυαν την ίδια στιγμή, θα έσκιζαν όλοι τα πτυχία τους. Ο άνθρωπος της ζωής μου!

Διαχρονικότητα: Διαχρονικό για εμένα, είναι ό,τι σε ‘τραβάει’ μπροστά. Ό,τι σε ξαφνιάζει. Ό,τι κάνει την καρδιά σου να φτερουγίζει…. Όταν συναντώ τη διαχρονικότητα, ηρεμώ και αναστατώνομαι ….

Εσωτερικός κόσμος: Ο εσωτερικός κόσμος πια, έχει περάσει σε άλλη σφαίρα. Είναι σχεδόν απαγορευτικός. Μόνο αδιέξοδα φέρνει στην επιφάνεια. Βρέθηκε λύση με την τεχνολογία. Και τώρα πια και με την τεχνητή νοημοσύνη. “Συνηθίζουμε να παραιτούμαστε από την ζωή. Είναι πιο βολικό. Σίγουρα στο τέλος θα καταφέρουμε να ζούμε κενοί”. Λόγια της Πηνελόπης Δέλτα. Πόσο κοντά οι εποχές!

Ζωή: Η ζωή είναι “Κι όλο ραγίσματα για να υπάρχουμε. Κι όλο ραγίσματα για να γραφτεί του καθενός η ιστορία”. Κι έχει μια θάλασσα κι έναν ουρανό. Στο ίδιο χρώμα και τα δυο…. Περίεργο…. Χαλαρωτικό….

Ηθοποιοί: Ε τι; Ε τι; Δουλεύουν τα παιδιά για να πληρώσουν σχολές. Τρία χρόνια, όνειρα…. Τρία χρόνια ελπίδα…. Ώσπου, στο τέλος αντιλαμβάνονται τον μάταιο αγώνα τους. Δεν φτάνουν οι σπουδές, η αγάπη, η δοτικότητα, η αφοσίωση, οι θυσίες, η δουλειά που ρίχνουν, χρειάζονται και άλλα προσόντα. Κυρίως μπάρμπα στην Κορώνη. Όπως και η κατρακύλα…. Με τον “εσωτερικό κόσμο” που είπαμε πριν σε αποσύνθεση. Μισώ το σύστημα. Η κατάσταση έχει παραγίνει. Κύριε Κράτος, έλεος η ξετσιπωσιά …. Δώστε δουλειά στα παιδιά που ανήκουν στον εαυτό τους. Ο κόσμος δεν είναι μόνο δικός σας…

Θαλασσινή Βοσταντζόγλου: Ένας νέος άνθρωπος που μόλις αρχίζει να αντιλαμβάνεται τα σίδερα της φυλακής που είναι κλεισμένη. Γιατί κατά τα ψέματα… Μάνα – κατά φαντασίαν εγγυητής … Προσπαθεί, σαν σκυλί, (Μάγκας), να δραπετεύσει. Εγώ την παρακολουθώ ως θεατής, την υπακούω ως ηθοποιός παλιάς κοπής. Αυτή με σκηνοθετεί , ως σκηνοθέτις με όραμα. Μπλέκοντας το παλιό με το νέο και μάλιστα μέσα από την ιδιαίτερη ψυχολογία της Πηνελόπης Δέλτα, που δεν διαφέρει και πολύ από της μαμάς της. Δηλαδή, η Θαλασσινή κατάφερε να ζωντανέψει την Πηνελόπη Δέλτα μέσα από την Δήμητρα Παπαδήμα. Σπουδαία και μοναδική συγκυρία για μένα.

Ιδιορρυθμία: Δεν θεωρώ ιδιόρρυθμη την Πηνελόπη Δέλτα. Θεωρώ ιδιόρρυθμη την εποχή της. Δεν θεωρώ εμένα ιδιόρρυθμο άτομο. Η εποχή είναι ιδιόρρυθμη… Έχουμε εφεύρει λέξεις και τις πλασάρουμε.

Καθαρότητα: Παρά τις άπειρες ποσότητες χλωρίνης στην αγορά, καθαρότητα δεν διακρίνω πουθενά… Έχω ένα φόβο. Μην μας πείσουν πως αντικαθιστώντας τη χλωρίνη με το πανάκριβο ελαιόλαδο, κάνουμε καλό στα εγκεφαλικά κύτταρα.

Λόγιοι: Δεν ασχολούμαι με τη λέξη. Δεν υπάρχει . Πέθανε.

Μονόλογος ποιητικός-Το πορτρέτο της Πηνελόπης Δέλτα: Είναι ένας σκληρός μονόλογος. Στη σκληρότητα υπάρχει μπόλικη ποίηση. Με τη μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα παίρνει άλλες διαστάσεις, αποκαλύπτει πιο μέσα, το πιο βαθύ, το σπάνιο.

Νέο έτος: Εύχομαι για τη νέα χρονιά να μας αφήσουν, έστω λίγο στην ησυχία μας να ζήσουμε τη ζωούλα μας. Να σταματήσει το τρομερά στημένο παιχνίδι του φόβου και του ξεπεσμού. Να σιγήσουν τα ηλίθια δελτία ειδήσεων. Να χτυπήσουν καμπάνες…

Ξένο ρεπερτόριο: Ασφαλώς και με ενδιαφέρει το ξένο ρεπερτόριο. Αλλά έχω τα δικά μου σχέδια. Δεν είναι κύριος στόχος μου να παίξω γνωστούς ρόλους, αλλά να δημιουργήσω μέσα από άγνωστους…

Ομοφοβία: Θλίψη…

Πάθος-πάθη: Εγώ και πάθη ; Τι λέτε τώρα;…. Μόνο πάθη η ζωή μου. Βούλιαξα από το πολύ πάθος. Ορθοπόδησα και ξαναβούλιαξα και συνεχίζω. Σαν τρελή με πάθος.

Ρόλοι: Όλοι οι ρόλοι κρύβουν μυστήριο. Σαγήνη. Κρύβουν κάτι από το χαρακτήρα μας.

Συγγραφή: Μεγάλο κεφάλαιο η συγγραφή. Είμαι πολύ τυχερή που η φύση μου έδωσε αυτό χάρισμα. Γιατί με το γράψιμο τίποτα δεν με σταματάει. Παίρνω φόρα και πλάθω τον κόσμο του γούστου μου.

Το πορτρέτο της Πηνελόπης Δέλτα: Για τα 150 χρόνια από τη γέννηση της ξεχωριστής αυτής γυναίκας, αποφάσισα να γράψω αυτό το έργο θέλοντας να φωτίσω, να δώσω σάρκα και οστά σε μια “μυθική προσωπικότητα”. Είναι σπουδαία στιγμή για εμένα. Και θα την γευτώ όπως της αξίζει.

Υπόδυση: Μια ανάστατη γυναίκα, γυρεύει τρόπους να γαληνέψει μέσα στο ανάστατο τοπίο…. Θέλει να φέρει τον κόσμο τούμπα αν και ξέρει πως αυτό είναι ανέφικτο. Να, τι κάνω επάνω στη σκηνή

Φωτεινή εορταστική ατμόσφαιρα: Δεν τρελαίνομαι… Μια βδομάδα είναι θα περάσει. Περιμένω την ανάσταση να τσουγκρίσω αβγά!

Χάρισμα: Διαθέτω το χάρισμα να χαίρομαι τα απλά πράγματα….

Ψυχές: Μπερδεμένα κουβάρια…. Ερχόμαστε, κυλιόμαστε και κατρακυλάμε στο χώμα

Ωραία παράσταση: Επιτρέψτε μου να ονομάσω την παράσταση μου. Κομμάτι της ιστορίας ενός τυραννισμένου τόπου. Μια γυναικεία ψυχή που ακροβατεί δίχως όρια. Ένας αγώνας για γνώση. Για ελευθερία.

Ένας μονόλογος με «πολλά» πρόσωπα. Μια παράσταση ποιητική και ανθρώπινη, που φανερώνει το σκοτάδι της κόρης, γυναίκας, καλλιτέχνιδας, συζύγου, μάνας κι ερωμένης Πηνελόπης Δέλτα -με λεπτομέρειες που ίσως ως τώρα να μην γνωρίζαμε και αλήθειες που είχαν ξεχαστεί με τα χρόνια.

«Το Πορτρέτο» γράφτηκε με αφορμή τα 150 χρόνια από τη γέννηση της συγγραφέως, που άφησε το αποτύπωμά της τόσο στην τέχνη της όσο και στη ζωή, πηγαίνοντας κόντρα στο συντηρητισμό της εποχής της και στα τετριμμένα.

Λίγα λόγια για το έργο
Η Πηνελόπη Δέλτα επί σκηνής περνά από την παιδική της ηλικία, στην εφηβεία με τα πρώτα σκιρτήματα, στην ενηλικίωση, το γάμο, την γνωριμία με τον κρυφό αγαπημένο της, Ίωνα Δραγούμη κι εντέλει φτάνει στο θάνατο.

«Συνομιλεί» με τους «αόρατους» συμπρωταγωνιστές της, τους ανθρώπους που σημάδεψαν τη ζωή της, τους γονείς της, τον Στέφανο Δέλτα και τον Ίωνα Δραγούμη. Μία μοναδική φορά, εξομολογείται όσα δεν τόλμησε να πει ποτέ, κατηγορεί τους πάντες, τον εαυτό της και τελικά την ίδια τη ζωή.

Σκηνοθετικό σημείωμα
Βασικότερος στόχος και αγωνία μου, ήταν το πώς θα παντρέψω το κλασσικό με το σύγχρονο, χωρίς να χαθεί φυσικά η ταυτότητα του έργου και η ατμόσφαιρά του. Νομίζω ότι ο μόνος τρόπος να καταφέρουμε κάτι τέτοιο είναι, διαλέγοντας τον δρόμο της απλότητας, τόσο υποκριτικά, όσο και σκηνικά.

Καθώς μιλάμε για μια γυναίκα που έζησε μεταξύ του 1874 και του 1941 ήθελα να επικεντρωθώ, στην ψυχή και τον εσωτερικό της κόσμο και λιγότερο στο έργο ή το περιβάλλον της, χωρίς φυσικά να τα αποκλείω από την παράστασή μας, αφού κι αυτά ήταν μέρος της. Ήθελα όμως πρώτη φορά, να μιλήσει αυτή η γυναίκα απλά κι ανοιχτά, για τα τόσα καταπιεσμένα συναισθήματα που κουβαλούσε όλη της τη ζωή. Να τη θυμόμαστε όχι μόνο ως την Πηνελόπη Δέλτα τη συγγραφέα, αλλά κι ως μια γυναίκα με πολύ πάθος και πολλά πάθη. Νομίζω ότι συχνά ξεχνάμε, όταν αναφερόμαστε σε τέτοιες προσωπικότητες, ότι κι εκείνοι ήταν απλά άνθρωποι. Αυτή η παράσταση λοιπόν, στήθηκε με την ανάγκη ο κόσμος, να νιώσει την Πηνελόπη κοντά του, να δει την ευάλωτη πλευρά της, να συμπονέσει και να συγκινηθεί μαζί της με τη ζωή.

Λίγα λόγια για τη Δήμητρα Παπαδήμα
Δουλεύει 35 χρόνια σαν ηθοποιός, και έχει γράψει περίπου 20 βιβλία και θεατρικά. Τα τελευταία χρόνια ανεβάζει δικά της έργα που όπως η ίδια λέει «έχει ανάγκη να εκφράσει στον κόσμο». Η Πηνελόπη Δέλτα είναι μία προσωπικότητα που την έχει απασχολήσει ξανά στο παρελθόν, καθώς έχει γράψει κι άλλο ένα έργο για την σχέση της με τον Ίωνα Δραγούμη, την «Τελευταία Συνάντηση», η οποία είχε αγαπηθεί πολύ από τον κόσμο και οι παραστάσεις είχαν μεγάλη επιτυχία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, για δύο χρόνια (2016- 17). Ακολούθησε ένας μονόλογος, για την Μαρίκα Κοτοπούλη, με τίτλο «Το Αγρίμι» που επίσης ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα. Τώρα, 150 χρόνια από τη γέννησή της, επιστρέφει στην πρώτη της ηρωίδα, την Πηνελόπη Δέλτα, με το έργο «Το Πορτρέτο», μιλώντας πια πιο ολοκληρωμένα για την ζωή της, τη σχέση με τη μητέρα της, -το «αγκάθι» της Πηνελόπης- αλλά και την σχέση με τα παιδιά της, τον σύζυγό της, και τον αιώνιο έρωτα της Ίωνα Δραγούμη.

Ταυτότητα παράστασης
Επί σκηνής: Δήμητρα Παπαδήμα
Κείμενο: Δήμητρα Παπαδήμα
Σκηνοθεσία: Θαλασσινή Βοσταντζόγλου
Επιμέλεια κίνησης: Αυγουστίνος Κούμουλος
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Σχεδιασμός φωτισμών: Δημήτρης Κουτάς
Φωτογραφίες: Εβίτα Σκουρλέτη
Γενική επιμέλεια: Γιάννης Μποσταντζόγλου

Θέατρο Αμαλία
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Σάββατο 30 Δεκεμβρίου στις 21:00
Δευτέρα 1 Ιανουαρίου στις 21:00
Τρίτη 2 Ιανουαρίου στις 21:00
Τετάρτη 3 Ιανουαρίου στις 21:00
Πέμπτη 4 Ιανουαρίου στις 21:00
Παρασκευή 5 Ιανουαρίου στις 21:00
Σάββατο 6 Ιανουαρίου στις 21:00
Κυριακή 7 Ιανουαρίου στις 20:00

Τιμές Εισιτηρίων:
15 ευρώ Γενική Είσοδος
13 ευρώ Μειωμένο (Άνεργων – Φοιτητών – Αμέα)
Προπώληση: Ταμείο Θεάτρου Αμαλία & more.com
Πληροφορίες – Κρατήσεις: 2310 842 509