Κάθε καλοκαίρι στην Κρήτη πέφτει πολύς χορός. Κρητικός χορός..παραδοσιακότατος.. όχι τσιφτετέλια. Εκεί ακόμα χορεύουν οι πάντες με χάρη και φυσικότητα. Μικροί και μεγάλοι έτσι όπως θα έπρεπε να συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα. Τώρα εγώ εγγονή πρωτομάστορα λυράρη και να ξέρω μόνο Συρτό είναι απαράδεκτο. Με έναν παππού που είχε κάνει τουρνέ στην Αμερική με λύρα και τη Δόρα Στράτου.
(Ο Αλέκος Καραβίτης είναι ένας από τους σημαντικότερους μουσικούς της Κρητικής παράδοσης. Έγινε ένας δεξιοτέχνης της λύρας και συνέβαλε στην εξάπλωση της νησιώτικης μουσικής του σε όλο τον κόσμο. Έγραψε δικές του μελωδίες και τιμήθηκε παγκοσμίως με διεθνή βραβεία. Παρουσίασε την κρητική μουσική, σε συνεργασία με μεγάλα χορευτικά συγκροτήματα όπως εκείνο της Δόρας Στράτου σε χώρους όπως το Carnegie Hall της Νέας Υόρκης και στην έδρα της Unesco στο Παρίσι. Ένας σπουδαίος λυρατζής του οποίου τα βήματα ακολούθησαν πολλοί σύγχρονοι μουσική).
Έτσι ορκίστηκα πως του χρόνου θα επιστρέψω στο χωριό ως εξπέρ! Ξεκίνησα λοιπόν μαθήματα με το Μιχάλη Σηφακάκη, λεβέντη συγχωριανό μου σχεδόν – από Ρέθυμνο- στα γραφεία της Δόρα Στράτου στην Πλάκα, σε ένα μαγικό κτίριο που αρχικά ήταν σπίτι και μετά σχολείο και όπου εκεί πλέον ανακαλύπτω θησαυρούς.. Απολαύστε τη θέα από τα γραφεία του, την αυλή και την ατμόσφαιρα γενικά.
.
Χθες είχε μάθημα κεντήματος και γινόταν χαμός επάνω έτσι είχα την τύχη να κάνω μία έφοδο στο βεστιάριο κάτω όπου η Αγγελική Χριστοφιλοπούλου φυλάει εκεί τους θησαυρούς αυτούς σαν τα μάτια της. Τι να μας πουν οι μόδιστροι τώρα..Τι μανίκια, τι μαντήλες , τι κεντήματα και τι κοσμήματα.. Κανένας Ντόλτσε και Γκαμπάνα παιδιά..Πολλοί τα γνωρίζετε, άλλοι είστε χαμένοι στις χαοτικές στιλιστικές επιλογές που λανσάρει η τηλεόραση και τις πουλάει για μεγάλη σικαρία. Τελικά δεν είμασταν πάντα κακόγουστοι..Και τι ωραία η στολή, το κόνσεπτ να μην ψάχνεις συνέχεια τι να βάλεις..Σας μιλάω εγώ που ζηλεύω τις στολές του Σταρ Τρεκ και έχω λιώσει τρία φορέματα εναλλάξ όλο το καλοκαίρι ενώ τα υπόλοιπα κάθονται στιβαγμένα στην ντουλάπα. Ζω τον απόλυτο μηδενισμό με τη μόδα – το παπούτσι βέβαια ακόμα με συγκινεί..
Εδώ με μαντήλα χιώτικη και τον τσολιά που έχει γιλέκο ζωγραφισμένο από το Γιάννη Τσαρούχη..
Η Δόρα Στράτου – με ο και όχι ω που απεχθανόταν γιατί της θύμιζε φαρδύκωλη γυναίκα.. δείτε το διορθωμένο πάνω- ήταν μια δυναμική Σκορπίνα που μεγάλωσε στο μεγαλοαστικό περιβάλλον της Αθήνας των αρχών του αιώνα. Πήγαινε στους χορούς των ανακτόρων, μάθαινε ξένες γλώσσες και τραγούδι, έκανε παρέα με τους γόνους των ισχυρών οικογενειών. Στο πιάνο είχε δάσκαλο το Δημήτρη Μητρόπουλο. Παρακολουθούσε τις θεατρικές παραστάσεις και τις συναυλίες, ένα πάθος που διατήρησε σε όλη της τη ζωή. Ιδρυσε το σωματείο “Ελληνικοί χοροί – Δόρα Στράτου” το 1953. Κόρη πρωθυπουργού και αδελφή υπουργού, με σπουδές στο κλασικό τραγούδι η Στράτου κατάφερε να κινητοποιήσει το ενδιαφέρον της Πολιτείας και ιδιωτών, και με την οικονομική τους υποστήριξη πραγματοποίησε το όραμά της να σώσει από την λήθη τον γνήσιο ελληνικό χορό δημιουργώντας γι αυτόν ένα “ζωντανό μουσείο”, το οποίο αργότερα επεκτάθηκε σε άλλες δραστηριότητες. Πίστευε στη διατήρηση των χορών σαν απόδειξη της συνέχειας της ελληνικής φυλής.
Συνδέθηκε φιλικά και βοήθησε αμέτρητους ανερχόμενους καλλιτέχνες και διανοούμενους . Μερικά μόνο από τα ονόματα: Σπύρος Βασιλείου, Μάνος Χατζιδάκις, Γιάννης Τσαρούχης, Φοίβος Ανωγειανάκης, Σίμων Καράς, Γιάννης Μόραλης, Οδυσσέας Ελύτης, Νέστορας Μάτσας, Αλέκος Λιδωρίκης, Δημήτρης Χορν, Δημήτρης Λουκάτος, Αγγελική Χατζημιχάλη, Τζίνα Μπαχάουερ.
Σε ηλικία 50 ετών άρχισε με ορμή μια νέα ζωή δουλεύοντας εξαντλητικά. Ο Τσαρούχης έφτιαξε φορεσιές με ζωγραφιστά κεντήματα για το ξεκίνημα. Εκείνη γύριζε στα χωριά μαζεύοντας χορούς, τραγούδια, φορεσιές και κοσμήματα, συγκεντρώνοντας έτσι τη μεγαλύτερη συλλογή στην Ελλάδα. Επέλεξε τους καλύτερους χορευτές και οργανοπαίχτες για να πλαισιώσουν το συγκρότημα της. Έδωσε παραστάσεις στην Ελλάδα και περιόδευσε θριαμβευτικά σε 21 χώρες. Κατόρθωσε, αγοράζοντας συνεχώς επί 30 χρόνια παλιές φορεσιές από τα χωριά, να προικίσει το σωματείο με την μεγαλύτερη συλλογή της Ελλάδας: πάνω από 2.000 πλήρεις φορεσιές από όλες τις περιοχές, πολλά παραδοσιακά κοσμήματα, καθώς και ένας μεγάλος αριθμός αντικειμένων (παραδοσιακά υποδήματα, μάσκες, σπαθιά, μαντίλια, κουδούνια κλπ.). Παλιές φορεσιές σαν κι αυτές δεν υπάρχουν πλέον στα χωριά, ούτε μπορούν να ξαναγίνουν γιατί έχουν χαθεί τα υλικά και οι τεχνίτες.
Και με φορεσιά μπουγιουρντί από ναξιώτικο καρναβάλι! Λίγο υπομονή και θα τις αναμεταδόσουμε όλες!
Η συλλογή αυτή αποτελεί συγχρόνως την ιματιοθήκη του Θεάτρου, παρουσιάζει δηλαδή την ιδιομορφία σε σύγκριση με τις συλλογές των μουσείων ότι οι φορεσιές φοριούνται, ζουν στη σκηνή του Θεάτρου, με τα αντίστοιχα προβλήματα συντήρησης και φύλαξης. Μερικές φορεσιές είναι πάρα πολύ βαριές, άλλες είναι κεντημένες με χρυσή κλωστή, και συνοδεύονται από παραδοσιακά κοσμήματα. Περίπου 1.000 φορεσιές φοριούνται στις παραστάσεις κάθε καλοκαίρι. Ειδικευμένο προσωπικό βοηθά τους χορευτές να ντυθούν σωστά και φροντίζει για την αντιμετώπιση των φθορών, την αποθήκευση, το καθάρισμα κλπ..
Ολα αυτά τα θαύμασα χθες και για όλα τα παραπάνω θα κάνουμε εκτενέστατα αφιερώματα στο Cosmopoliti μας στο συγκλονιστικό αυτό ζωντανό μουσείο του ελληνικού χορού. Έχω εμπεδώσει το Συρτό και συνεχίζω ακάθεκτη. Την επόμενη Κυριακή ξεκινάει μαθήματα και ο Άλεξ στο κηποθέατρό Δόρα Στράτου στου Φιλοπάππου με τα παιδάκια! Οσοι ενδιαφέρεστε για ελληνικούς χορούς πατείστε το λινκ και παραμείνετε στο σάιτ μας που θα έχει σταθερή αναμετάδοση.
Σχολείου 8, Πλάκα, 10558 Αθήνα
Τηλ. 210 324 4395, 210 324 6188, 210 921 2866, 210 921 4650, φαξ 210 324 6921
mail@grdance.org – www.grdance.org
Σχόλια για αυτό το άρθρο