Ένα αστέρι γεννήθηκε στο καλλιτεχνικό στερέωμα που ακτινοβολεί ταλέντο! Η χαρισματική, πανέμορφη και πολυτάλαντη Ελευθερία Πάλλα, ξεχώρισε εν μία νυκτί με το ρόλο της ως Άννα Κανελλοπούλου στη σειρά που αγαπήθηκε πολύ από το τηλεοπτικό κοινό ”Έρωτας φυγάς” και θεατρικά στους ”Αθλίους” του μεγίστου Βίκτωρος Ουγκό, όπου υποδύεται την Φαντίν- έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές για το ρόλο αυτό- σε σκηνοθεσία της άξιας Κωνσταντίνας Νικολαϊδη που παίζεται στο Κέντρο Πολιτισμού ”Ελληνικός Κόσμος”. Δημιουργική, τελειομανής, παθιασμένη με την Τέχνη της, με σπουδές στο εξωτερικό στο Musical Theatre στο Bird College στην Αγγλία, ανακηρύσσεται για τα τάλαντα της σε μια εκλεκτή πρωταγωνίστρια από τη νέα γενιά. Χαίρομαι που ανακαλύπτω παιδιά νέα ταλαντούχα, τα οποία, εκτός από χαρισματικά, λαμπερά, με ήθος και γνώσεις σε επαγγελματικό επίπεδο, διαθέτουν παιδεία, δεν έχουν έπαρση και γνωρίζουν να χρησιμοποιούν άψογα την ελληνική γλώσσα! Το πιο σημαντικό; Ενδιαφέρονται για την εξέλιξη τους ουσιαστικά και με γνώμονα πάντα την ποιότητα προχωρούν, έχοντας αυτοσκοπό τους ένα καλύτερο θέατρο… Η αυριανή σπουδαία ηθοποιός, Ελευθερία Πάλλα, από το Α ως το Ω.
Άθλιοι: Παράσταση για μικρούς και μεγάλους. Το αριστουργηματικό έργο του Βίκτωρος Ουγκό που παραμένει διαχρονικό μιλώντας για τον αγώνα του ανθρώπου να πορευθεί από το σκοτάδι στο φως, ζωντανεύει μέσα από την χρωματιστή και αισιόδοξη σκηνοθετική ματιά της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη. 22 ερμηνευτές επί σκηνής σε συνδυασμό με κουστούμια και σκηνικά που υπογράφει η Μαρία Φιλίππου, τις χορογραφίες της Χριστίνας Φωτεινάκη, την πρωτότυπη μουσική του Γιάννη Οικονόμου σε στίχους της Μαγδαληνής Παλιούρας, τους φωτισμούς της Μελίνας Μάσχα και το Video art της Βικτώριας Βελοπούλου.
Βία: Ακόμη την συναντάς παντού και σε όλες τις μορφές της, λεκτική, σωματική, ψυχολογική, οικονομική. Με τρομάζει πως είναι ακόμα μη διαχειρίσιμη. Είναι ουτοπικό το να ονειρεύομαι μια κοινωνία ισότητας και συμπερίληψης άραγε;
Γιορτές: Κάθε χρόνος που περνάει με βρίσκει με διαφορετικά συναισθήματα για αυτές. Όταν ήμουν παιδί ήταν η καλύτερη περίοδος του χρόνου. Εκδρομές, παραστάσεις, δώρα! Τώρα το νόημα των γιορτών σαφώς και έχει αλλάξει με την καθημερινότητα μου. Φέτος οι γιορτές θα με βρουν στο θέατρο. Μπορεί να μην είναι πλέον για εμένα το ίδιο φωτεινές και χρωματιστές άλλα εύχομαι μέσω της δουλειάς μου να περάσω στους θεατές την ίδια ζεστασιά που πήρα εγώ ως παιδί.
Δομημένος: Χαρακτήρας ή αλλιώς “control freak” το χαϊδευτικό μου!
Έρωτας Φυγάς ( Άννα Καννελοπούλου): Όσο απρόσμενα ήρθε τόσο απρόσμενα (και άδοξα, ίσως) τελειώνει.. Μια σειρά που αγαπήθηκε πάρα πολύ από το κοινό χωρίς να το περιμένουμε. Νιώθω παραπάνω από ευγνώμων που είμαι κομμάτι αυτού του καθημερινού παίζοντας την Άννα ενάμιση χρόνο τώρα και που μου δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψω και να μάθω διπλά στους καλύτερους. Αν και αισθάνομαι πως είναι νωρίς ακόμα για να αποχαιρετήσω αυτό το project , είμαι σίγουρη πώς θα έρχεται συχνά στο μυαλό μου ως σημείο αναφοράς.
Ζήλος: Στην δουλειά υπάρχει άφθονος! Όταν αναλαμβάνω ένα ρόλο, αφοσιώνομαι σε αυτόν. Με κυριεύει η όρεξη και ο ενθουσιασμός να τον ανακαλύψω και να τον προσεγγίσω όσο καλύτερα μπορώ. Η επιθυμία βεβαία να πετύχω την απόλυτη αρτιότητα πολλές φορές με κλειδώνει σε μονοπάτια αυτοσαμποτάζ , οπότε προσπαθώ να κρατώ αυτόν τον φτερωτό δαίμονα της διακαούς επιθυμίας σαν μια μικρή φλόγα μέσα μου που θα με παρακινήσει αντί να με κυριέψει.
Ηθοποιός: Πάθος! Πάθος να μεταμορφώνεσαι, να ζεις με το σώμα σου, και τα συναισθήματα σου για εργαλείο, κόσμους και συνθήκες αλλιώτικες, και αυτό για να παρακινήσεις την σκέψη του θεατή, τον τρόπο που επιλέγει να ζει την μια και μοναδική ζωή του.
Θέατρο: Χώρος μάθησης και έκφρασης. Ως νέα ηθοποιός, παρατηρώ και λαμβάνω νέες πληροφορίες συνέχεια. Δοκιμάζω νέα πράγματα, πειραματίζομαι, κάνω λάθη, απογοητεύομαι και ξαναπροσπαθώ.
Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού: Το σπίτι μου το τελευταίο καιρό! Πιο συγκεκριμένα στον Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», ένας πανέμορφος σύγχρονος χώρος στον οποίο παίζουμε με τους ‘’Άθλιους’’ καθημερινά για τα σχολεία και Σαββατοκύριακα για το κοινό.
Κάλλος: Υποκειμενικό. Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική αντίληψη για το τι είναι όμορφο και τι όχι. Τα πρότυπα ομορφιάς αλλάζουν από γενιά σε γενιά, και οι τάσεις τόσο γρήγορα που δεν τις προλαβαίνεις! Αν πω ότι δεν με αγγίζει η αισθητική απόλαυση που προκαλεί η τελειότητα του ανθρώπινου σώματος θα είναι ψέμα. Με αφορά η καλαισθησία η οποία καλλιεργείται αλλά προσπαθώ να μην είμαι θύμα του συνόλου.
Λογική ή ευαισθησία: Και τα δύο. Λογική στην ευαισθησία και ευαισθησία στη λογική! Ένας φαύλος κύκλος όπου ενεργώ με την παρόρμησή της καρδιάς μου και το μυαλό έρχεται και με ανασυγκροτεί.
Μουσικές παραστάσεις: Παιδικό όνειρο. Το πρώτο μου καλλιτεχνικό ερέθισμα.
Νιάτα: Θα έπρεπε να ήταν ανέμελα! Όλο και περισσότεροι νέοι και νέες αντιμετωπίζουν ψυχικά προβλήματα και αυτοάνοσα. Συμβαίνουν τόσα πολλά ζοφερά γεγονότα γύρω μας τα οποία έχουν επηρεάσει βαθιά τη νεολαία. Είναι σαν η κοινωνία να τα έχει κάπως παραμελήσει; Όλοι λένε πως στα νιάτα το αίμα σου βράζει….Ας ελπίσουμε ότι, αν εκραγεί το αποτέλεσμα θα είναι επαναστατικό.
Ξενισμός: Αναπόφευκτος. Όχι όμως τόσο τρομακτικός όσο η ξενοφοβία…
Όνειρα καλλιτεχνικά: Αμέτρητα! Το πιο έντονο αυτήν την περίοδο είναι σίγουρα ότι θα ήθελα να συμμετέχω σε μια ωραία ταινία, και να δημιουργήσω ένα Video Art χορού.
Προτερήματα-Ελαττώματα: Ανυπόμονη, τελειομανής, αγχώδης και να σκεφτώ προτερήματα… Α, ναι! Ανυπόμονη, τελειομανής και δημιουργικά αναστατωμένη!
Ρόλοι (προτιμήσεις): Ό,τι έρθει καλοδεχούμενο! Θέλω να δοκιμαστώ στα πάντα. Τώρα αν μιλήσουμε για το ρεπερτόριο του Μουσικού Θεάτρου, εκεί υπάρχουν κάποιες προτιμήσεις : Charity–Sweet Charity, Ivy – On the town και Lola– Damn Yankees. Τρεις απίθανοι χορευτικοί ρόλοι!
Σπουδές στο εξωτερικό Σπούδασα Musical Theatre στην Αγγλία, στο Bird College για τρία χρόνια, από τις πιο δυνατές εμπειρίες! Εκεί γνώρισα μια διαφορετική κουλτούρα, πρωτοποριακές μεθόδους εκπαίδευσης , και εναλλακτικούς τρόπους έκφρασης. Είναι ζηλευτό πόσο ολοκληρωμένο και οργανωμένο πρόγραμμα σπουδών έχουν.
Τύχη ή πολλή δουλειά: Ήταν τυχαίο που γεννήθηκα σε ένα περιβάλλον που μπόρεσαν να μου προσφέρουν τη δυνατότητα να ασχοληθώ με αυτό που αγαπάω και με στήριξαν στην κάθε μου απόφαση, αυτό είναι σίγουρο. Όμως το μόνο εργαλείο για την επίτευξη των στόχων μου είναι η συνεχής προσωπική δουλειά. Το timing ή αλλιώς η τύχη του να βρίσκεσαι στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή δεν αρκεί από μόνη της αν την ώρα που σε βρει δεν είσαι έτοιμος να ανταπεξέλθεις.
Υπεροψία ή σεμνότητα: Σεμνότητα. Ο υπερόπτης θεωρεί πως είναι καλύτερος από όλους τους άλλους, πως δεν έχει ατέλειες. Εγώ σίγουρα έχω! Τώρα άλλο πράγμα η υπεροψία και άλλο η αυτοπεποίθηση και το τσαγανό!
Φαντίν: Αγωνίστρια! Η Φαντίν (Fantine), ο ρόλος που υποδύομαι στην παράσταση, είναι μία από τους τραγικούς χαρακτήρες του έργου. Ένα νέο αγνό κορίτσι εργατικής τάξης, η οποία για να μεγαλώσει μόνη της το παιδί της φτάνει στην πιο εξαθλιωμένη ανθρώπινη εκδοχή, καταλήγοντας στο θάνατο. Ρόλος που ήθελα πολύ να υποδυθώ καθώς με εξίταρε η μαχητικότητά της. Έχοντας το παιδί της, την Κοζέτ (Cosette), ως κινητήρια δύναμη είναι ικανή να κάνει τα πάντα, να παλέψει με θεούς και δαίμονες.
Χριστός: Ή η θρησκεία γενικότερα. Για πολλούς ένα μέσο για προσωπική ηρεμία και δύναμη…
Ψυχισμός: Περίπλοκος, ευμετάβλητος και σίγουρα διαταραγμένος!
Ωραία χρόνια: Δεν ξέρω αν έχουν έρθει, αν έχουν περάσει ή θα έρθουν στο μέλλον! Σίγουρα τα παιδικά μου χρόνια ήταν όμορφα. Με δελεάζει η ιδέα του να ζεις την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία, γιατί ποτέ δεν ξέρεις αν θα είσαι αύριο! Βέβαια, τα καλύτερα σου χρόνια μπορεί να είναι στα 20, στα 35, στα 50 σου! Δεν μου αρέσει αυτή η πίεση που υπάρχει στην κοινωνία «α, τώρα ζεις τα καλύτερα σου χρόνια!, τώρα που είσαι νέα».
Σχόλια για αυτό το άρθρο