Ένα ποίημα-κουίζ για τα 85 χρόνια του Λευτέρη Παπαδόπουλου

ΣχετικάΆρθρα

Εκλεισε τα 85 ο Μέγιστος, ο Πρόεδρος, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, το θωρηκτό Ποτέμκιν, όπως τον έλεγε όσο ζούσε ο Μάνος Ελευθερίου. Μιλάω συχνά στο τηλέφωνο με τον Πρόεδρο, άλλοτε βαριέται, “κλείνω Παύρη γιατί θέλω να ξυριστώ…”, άλλοτε έχει τα κέφια του και με ρωτάει διάφορα, με βάζει να του απαγγείλω για εκατομμυριοστή φορά το “Ομοφυλόφιλε απολογήσου”, το “Δώδεκα πόντους και μισό”. Γελάει τρανταχτά και με στολίζει με διάφορα κοσμητικά επίθετα εις άψογον γαλλικήν πάντα. Αντέχει ο Πρόεδρος, ακόμα και μέσα σε αυτήν την απίστευτη πραγματικότητα που μας έχει τρελάνει όλους. Τον σκέφτομαι κάθε μέρα, είναι και τα τραγούδια του που ενώ είμαι χάλια, πετάγονται από μια γωνιά του δρόμου και μου δίνουν κουράγιο.

Πριν από χρόνια, είχα γράψει ένα ποίημα προς τιμήν του, φτιαγμένο από στίχους των τραγουδιών του. Το παρουσιάζω εδώ, σαν κουίζ. Βρείτε πόσα τραγούδια του Λευτέρη Παπαδόπουλου περιέχει και αν απαντήσετε σωστά θα μπείτε στην κλήρωση. (Σημ. Μπορεί να περιέχει μόνο μια λέξη, η οποία όμως είναι γνωστή από κάποιο τραγούδι του, όπως πχ “Καισαριανή” ) Τρεις τυχεροί θα κερδίσουν ένα CD με τις μεγαλύτερες επιτυχίες του. Πρόεδρε, να είσαι γερός και δυνατός και σου υπόσχομαι ότι του χρόνου θα γιορτάσουμε τα γενέθλιά σου από κοντά, με σουβλιστά αρνιά και απαγγελίες!

ΓΙΑ ΤΑ 85 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Φτωχολογιά μες στη ζεστή σου την αγκάλη

ήμουν αηδονάκι δίχως τη φωνή

το μερτικό μου απ΄την χαρά το πήραν άλλοι

ένα Σαββατόβραδο στην Καισαριανή.

Κρατούσα φλούδες μανταρίνι στο ένα χέρι

κύλαγα το τσέρκι στην οδό Φυλής

και τραγουδούσα ένα τραγούδι του Λευτέρη

Αχ! χελιδόνι να πετάξεις δεν μπορείς.

Ημουν δεκαοχτώ, μικρό παλληκαράκι

άγγελος δραπέτης απ΄τον ουρανό

κι έψαχνα καβάλα στο δελφίνι-δελφινάκι

τον Σεβάχ για να ‘βρω, τον θαλασσινό.

Γλυκά πονούσε στην καρδιά μου το μαχαίρι

γίνονταν ο κόσμος, τόσος, μια σταλιά

έβαζα να ακούσω ένα τραγούδι του Λευτέρη

κι η φτωχή μου κάμαρη γέμιζε πουλιά.

Τις Κυριακές στην Κατερίνη αναζητούσα

μια μικρή γοργόνα κάτω στο γιαλό

με ένα άγαλμα στο δρόμο προχωρούσα

κι όλοι μου φωνάζαν “Διώξτε τον τρελό”!

Κάτω από έναστρο ουρανό σαν του Σεφέρη

έψαχνα τρόπο να γλιτώσει το παιδί

και ακουγόταν το τραγούδι του Λευτέρη

που ΄λεγε “Βγάλε από την πόρτα το κλειδί.”

Στην Κοκκινιά απόψε αντάμωσα τον Χάρο

έπεφτε πάνω μου φωτιά σαν την βροχή

κι εκεί που έπινα τσιγάρο στο τσιγάρο

έφυγε μέσα από τα χείλη μου η ψυχή.

Πάνε να πεις στη δόλια μάνα το χαμπέρι

και στο μπαγλαμά σου παίξε ένα σκοπό

προτού πεθάνω, ένα τραγούδι του Λευτέρη

γι΄αυτή την άπονη ζωή θέλω να πω.

Διαβάστε επίσης:

Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο πρόεδρος... Του χρωστάει πολλά το Ελληνικό τραγούδι. Πάρα πολλά. Γιατί εκτός από τους χιλιάδες στίχους που έχει γράψει, με τον τρόπο…
Παυρότητες με τον Μάνο Ελευθερίου Σε ένα προφητικό ποίημα που βρέθηκε ανάμεσα στα χαρτιά του, γράφει: "Προσεύχεσθε καμιά φορά για τους αρρώστους, προσεύχεσθε καμιά φορά…
Ο Δάκης τα λέει όλα! Τελικά ο Δάκης αφιερώθηκε στην καριέρα του ή στη ζωή του; Αυτό το ερώτημα έθεσα στον εαυτό μου όταν ξεκίνησα…
Ο Πασχάλης από το Α ως το Ω: "Στην Ελλάδα αισθανόμουν και ευτυχισμένος και super star!" Συνέντευξη με τον Πασχάλη
Δήμητρα Γαλάνη: 50 χρόνια καριέρας Με την Δήμητρα γνωριζόμαστε σχεδόν 40 χρόνια. Σε καλλιτεχνικές παρέες, σε πάρτι, στην δισκογραφία, μπιρίμπα στο σπίτι της, συνεργασίες, κοινές…