Εντυπώσεις από την παράσταση “Καίσαρας” στο Θέατρο Δρόμος

Στον ευχάριστο χώρο του Θεάτρου Δρόμος, συνάντησα εν δράσει τη θεατρική ομάδα Μήδεια που ανέβασε με σκηνοθέτη τον Εμμανουήλ Γ. Μαύρο το έργο Καίσαρας βασισμένο στην εμβληματική πολιτική τραγωδία του Ουίλιαμ Σαίξπηρ “Ιούλιος Καίσαρας”. Η ιστορία και η δολοφονία του Καίσαρα είναι γνωστή. Ο Εμμανουήλ Γ. Μαύρος στη δική του διασκευή, τολμάει και πρωτοτυπεί βάζοντας τον Καίσαρα να είναι γυναίκα (με συνεχή εναλλαγή των άρθρων αρσενικού θηλυκού) όπως και γυναίκα βάζει επίσης να είναι ο “εγκέφαλος” της συνωμοσίας (η Κάσια) δίνοντας έτσι μια άλλη σημασία στην έννοια “εξουσία” που ταυτίζεται σχεδόν πάντα με τους άντρες. Έτσι, η θέση και ο ρόλος της γυναίκας στην πολιτική και σε θέσεις εξουσίας αποκτά άλλο νόημα στην παράσταση.

ΣχετικάΆρθρα

Έχει ο άνθρωπος τη δύναμη να αλλάξει το πεπρωμένο του; Όπως λέει η Κάσια: “O άνθρωπος γίνεται κάποτε κύριος του πεπρωμένου του”. Ακολουθώντας αυτό το μονοπάτι, ο Εμμανουήλ Γ. Μαύρος έστησε μια καλοκουρδισμένη παράσταση. Εκμεταλλεύτηκε τη μικρή σκηνή με όποια και όσα ευρήματα του δίνει τη δυνατότητα ο χώρος. Η λειτουργική σκηνοθεσία δεν επιχειρεί να εντυπωσιάσει και αυτό είναι ένα από τα ατού της. Ενορχήστρωσε δεξιοτεχνικά τους ηθοποιούς ώστε να πειθαρχήσουν στους ρυθμούς του έργου και στις δυναμικές των δράσεων. Η στιβαρή του σκηνοθεσία απέδωσε στο έργο έναν ατμοσφαιρικό εφιάλτη μορφών και σχημάτων, που ακολουθεί τη ροή της δράσης.

Εξαιρετικοί όλοι οι ηθοποιοί –Ήρα Δαμίγου, Πάνος Ιωαννίδης, Γιώργος Λιάκος, Θοδωρής Λουφόπουλος, Δάφνη Μαρκάκη, Σαββας Πογιατζής- είναι συνεχώς μέσα στο ρόλο, υπηρετούν τη σκηνοθετική γραμμή με συνέπεια και ερμηνευτική διαύγεια. Κινούνται με συντονισμό, έχουν ρυθμό και υποκριτικό μέτρο. Ένας θίασος με 6 νέους ηθοποιούς -οι περισσότεροι με θαυμάσια φωνητικά προσόντα- υπηρετούν την παράσταση όσο πιο ενεργητικά και φιλότιμα μπορούν. Οι ερμηνείες τους έχουν τόνους, ημιτόνια, εξάρσεις και σωστές υπερβολές. Ξεχωρίζουν (με συναισθηματικό πλούτο στους ρόλους τους) : η Δάφνη Μαρκάκη ως Καίσαρας, μια γοητευτική ύπαρξη, ένα άγριο θηλυκό που συμπεριφέρεται σαν αφέντρα, φιλόδοξη, σκληρή και μαχητική, ο Γιώργος Λιάκος ως Μάρκος Αντώνιος (που έχει στοιχεία από Πέτρο Φυσσούν και Λάκη Κομνηνό στα πολύ νιάτα τους) και ο Σάββας Πογιατζής με εξαίρετους χρωματισμούς στη φωνή του.

Εντυπωσιάζουν τα εκκεντρικά κοστούμια της Μάγδας Καλορίτη (ειδικά του δεύτερου μέρους) όπως και το ντύσιμο ντισκομπάλα της/του Καίσαρα με τον κόκκινο βελούδινο μανδύα. Αλησμόνητη και η χρυσή τουαλέτα θρόνος που γίνεται σαμπανιέρα στο δεύτερο μέρος! Οι ζαχαρωτές καραμέλες Τσάρλεστον έχουν τη δική τους θέση στην παράσταση. Όπως λέει και η Καίσαρας: “Θέλω να έχω γύρω μου ανθρώπους καλοθρεμμένους, καλοχτενισμένους, που να κοιμούνται ήσυχα ολόκληρη τη νύχτα“.

Η πρωτότυπη μουσική που έγραψε ειδικά για την παράσταση ο Δημήτρης Ευαγγελινός, είναι υπονομευτική και δυναμική ταυτόχρονα. Θα μπορέσετε να την ξεχωρίσετε ανάμεσα σε άλλες γνωστές συνθέσεις και τραγούδια που “στολίζουν” την παράσταση. Η μουσική του Δημήτρη Ευαγγελινού που δεν περνάει απαρατήρητη, ενισχύει και υπογραμμίζει το ξεχωριστό στιλ της παράστασης.

Μεγάλη η διάρκεια -ευτυχώς υπάρχει διάλειμμα- για τις αντοχές του θεατή λόγω των θέσεων χωρίς πλάτη (κάτι που μπορεί να διορθωθεί για το καλύτερο αποτέλεσμα του θεάτρου).

Ο/η “Καίσαρας” είναι μια δουλειά-διαμαντάκι που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως υπόδειγμα για τον τρόπο με τον οποίο ένα κλασσικό έργο από μια νέα θεατρική ομάδα με νέους, ταλαντούχους συντελεστές, μπορεί να μας προσφέρει μια μοντέρνα παράσταση μέσα από τη σκηνοθετική προσέγγιση που έκανε ο Εμμανουήλ Γ. Μαύρος. Αξίζει τη θέαση σας!