Εντυπώσεις από την “Επικίνδυνη Στροφή ή το σκυλί που κοιμάται” σ

“Πολύ δυνατή η ιδέα να παρομοιάζεις την αλήθεια με ένα σκυλί που κοιμάται, δυνατή και ρεαλιστική γιατί όλοι ξοδεύουμε πάρα πολύ από το χρόνο μας λέγοντας ψέματα. Είναι υγιές να αποκαλύπτεται η αλήθεια, τόσο υγιές όσο το να παίρνεις μία επικίνδυνη στροφή με 120 χιλιόμετρα σε βρεγμένο δρόμο. Η ζωή έχει πολλές επικίνδυνες στροφές αν κανείς διαλέξει τη λάθος διαδρομή. Το να λέμε την αλήθεια, καμιά φορά μπορεί να είναι επικίνδυνο, ωστόσο υπάρχουν αλήθειες και αλήθειες, χωρίς να περιλαμβάνουν όσα υπάρχουν στις ψυχές των ανθρώπων”

ΣχετικάΆρθρα

Το έργο του J. B. Priestley “Επικίνδυνη Στροφή ή το σκυλί που κοιμάται” (Πρωτότυπος τίτλος: The Dangerous Corner) παρουσιάζεται στο θέατρο Αγγέλων Βήμα, σε επιλογή δραματολογίου και μετάφραση από την Μαργαρίτα Δαλαμάγκα-Καλογήρου και σε σκηνοθεσία του Μανώλη Κλωνάρη. Το συγκεκριμένο έργο που έχει ανεβεί και στο παρελθόν σε μεγάλες κεντρικές σκηνές της Αθήνας, “φωτίζει” τον πολυχώρο της οδού Σατωβριάνδου στην Ομόνοια.

Μια παρέα στενών φίλων και συνεργατών σε ανερχόμενο εκδοτικό οίκο, συγκεντρώνονται για να περάσουν ένα ευχάριστο βράδυ συντροφιά με έναν νέο συγγραφέα, του οποίου εκδίδουν ένα έργο. Ένα τυχαίο γεγονός και η ομήγυρη, χωρίς να το καταλάβει, αρχίζει να αναζητά τους λόγους που οδήγησαν τον αδελφό του ενός και φίλο όλων τους σε αυτοκτονία ένα χρόνο πριν. Με τον νέο συγγραφέα ως ανυποψίαστο καταλύτη ξετυλίγεται ένα σκοτεινό κουβάρι αναπάντεχων αποκαλύψεων για την σχέση καθενός τους με τον αυτόχειρα, με τους άλλους και με τον εαυτό του. Όταν η βραδιά τελειώνει όλοι τους βρίσκονται μπροστά στην Επικίνδυνη Στροφή. Και το ερώτημα είναι: Θα ήταν καλύτερα να «Κοιμάται το Σκυλί»; Μέχρι το τελευταίο λεπτό του φινάλε, υπάρχουν ανατροπές στην ιστορία του J. B. Priestley.

Ο Μανώλης Κλωνάρης ανέβασε μια παράσταση με αξιόλογο μέτρο γούστου, με τη σκηνοθεσία του να κινείται σε ρεαλιστικές βάσεις, προσεγγίζοντας το λαβύρινθο της έξαρσης της σκοτεινής ψυχολογίας και των μυστικών των ηρώων. Δεν επιχειρεί να εντυπωσιάσει με σκηνοθετικές υπερβάσεις και σκηνικές υπερβολές, άλλωστε δεν βοηθάει και ο χώρος. Πέρα από τις ερμηνείες, το βάρος δίνεται στο κείμενο, θέλοντας να αναδείξει τη διαχρονικότητα του συγγραφικού έργου.

Όλοι οι ηθοποιοί: Βαρβάρα Λάρμου, Μυρτώ Λοντόρφου, Πάνος Λουκαΐδης, Δημήτρης Μαζιώτης, Δημήτρης Παπάς, Ηλέκτρα Σαρρή, Ρουμπίνη Χονδρουδάκη δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, χωρίς ίχνος προσποίησης, απλά, όχι απλοϊκά, δημιουργώντας ένα ομοιογενές σφιχτοδεμένο σύνολο (Λίγο περισσότερο ξεχωρίζουν η Ηλέκτρα Σαρρή και ο Δημήτρης Μαζιώτης, του οποίου η εξέλιξη είναι εντυπωσιακή από έργο σε έργο).

Η συνεχής και αδιάκοπη ροή του έργου, με μικρές σκοτεινές ανάσες, εντάσσει τους θεατές στην πολυεπίπεδη και πολύσημη πλοκή του έργου, κάνοντάς τους μάρτυρες των γεγονότων. Εξ αρχής, η σκηνική λιτότητα της παράστασης φανερώνει τη σκηνοθετική επένδυση στη δυναμικότητα του θεατρικού λόγου και στις δυνατότητες των ηθοποιών, που μπαίνουν στο πετσί των ρόλων.

Η “Επικίνδυνη Στροφή” είναι μια παράσταση που αξίζει προσοχής, με ένα καλοδουλεμένο θίασο νέων ηθοποιών που ως σύνολο, κατακτούν τα σημεία επαφής μεταξύ τους. Αναδεικνύουν τους ρόλους τους και υπηρετούν πιστά, το κείμενο του συγγραφέα και το “όραμα” της σκηνοθεσίας και της παράστασης.