ΤΩΡΑ |
Είναι από τις ηθοποιούς που χαίρεσαι να συζητάς μαζί τους. Παραμένει ενζενί στην εμφάνιση και στην ψυχή αλλά μπορεί άνετα να ανταπεξέλθει σε ρόλους με ειδικό βάρος. Ως χαρακτήρας είναι ασυμβίβαστη, ανέμελη πρόσχαρη, επαναστάτρια χωρίς αιτία και προσκολλημένη στις ιδέες, τις απόψεις και τις αξίες της. Η φωτεινή ηθοποιός και όμορφη σαν οπτασία, Φαίη Κοκκινοπούλου, ανέβηκε στη σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος για να υποδυθεί την Άννα Αντρέγιεβνα του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα Νικολάι Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία του άξιου Γιάννη Κακλέα- η παράσταση συνεχίζεται για δεύτερη σεζόν- όπου απέσπασε διθυραμβικές κριτικές για την ερμηνεία της! Ύστερα, από μια ηθελημένη αποχή, γιατί ήθελε να αναθρέψει μόνη της τον γιο της, υποδυόμενη τον ωραιότερο ρόλο της ζωής της! Παρά τη μεγάλη αποστασιοποίησή της από το χώρο, το κοινό την αγκάλιασε ζεστά και της χάρισε την αγάπη του. Δεν την ξέχασε ποτέ… Έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές και έχει κάνει πολύ θέατρο. Βρίσκεται στην πιο ώριμη στιγμή της καλλιτεχνικής της πορείας και διακρίνεται για τον κατασταλαγμένο χαρακτήρα της, τις φιλοσοφημένες απόψεις της, το ήθος και της στάσης ζωής της. Κατά τη διάρκεια της ανατροφής του γιου της, αφιερώθηκε στη συγγραφή και έγραψε δύο βιβλία που κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Mamaya. Φαίη Κοκκινοπουλου συνέχισε την πορεία σου στο χώρο, γιατί η σκηνή σου πηγαίνει γάντι! Η πολυτάλαντη και πολυσχιδής, Φαίη Κοκκινοπούλου, άνοιξε την καρδιά της και μας αποκάλυψε άγνωστες προσωπικές και επαγγελματικές πτυχές της από το Α ως το Ω, χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος.
Άννα Αντρέγιεβνα: Η Άννα Αντρέγιεβνα, όπως τη «διαβάσαμε» στην παράστασή μας και σύμφωνα με τα στοιχεία που μας έδωσε το ίδιο το έργο, είναι μια γυναίκα μέσης ηλικίας, σύζυγος του διεφθαρμένου έπαρχου, φαντασμένη, ελαφρόμυαλη, αμόρφωτη, εύθυμα κουτοπόνηρη, ανταγωνίστρια της κόρης της στον ερωτικό τομέα, ονειρεύεται πλούτη και μεγαλεία στην Πετρούπολη. Πλούτη για τα οποία δεν έχει κανένα ενδοιασμό, κανένα ηθικό φραγμό στο να τα αποκτήσει. Είναι μια εκκολαπτόμενη Μαρία Αντουανέτα, που ευφυώς σατιρίζει μέσα από την πένα του ο Γκόγκολ.
Βούληση: Έχει απαντήσει η επιστήμη.
Γαλήνη: Ένα χειμωνιάτικο απόγευμα στο Γαλαξίδι…
Διορατικότητα: Ποτέ δεν είναι αρκετή, ποτέ δεν φτάνει όσο μακριά θα θέλαμε…
Ελληνικότητα: Οι απλωμένες μπουγάδες στις ταράτσες, οι στρωματσάδες, τα θερινά σινεμά, τα ουζάκια με μεζέ, τα οικογενειακά τραπέζια, οι βάρκες, τα κεράσματα, τα τζιτζίκια, το «σου έφερα λίγα λεμόνια από τον κήπο μου», τα ασβεστωμένα σπίτια, τα χιώτικα γιασεμιά, τα βότσαλα, τα χάχανα, το λαϊκό τραγούδι, οι ταβέρνες, το «κάτσε να φέρω ένα κρασί, να μου τα πεις».
Ζωή: Δυο πόρτες έχει η ζωή, Άνοιξα μια και μπήκα. Σεργιάνισα ένα πρωινό, Κι ώσπου να ‘ρθει το δειλινό, Από την άλλη βγήκα
Ηθοποιός: Και ηθοποιός και γυναίκα και μαμά και αδερφή και κόρη και ποδηλάτισσα και ανένταχτη και φιλόζωη και yolo και βάλε να φάμε !
Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ): Κάτι δείχνει να αλλάζει, μια δημιουργική εξωστρέφεια. Μακάρι…
Ιδεολογία:
- Μη συσσωρεύεις-δεν θα πάρεις τίποτα μαζί.
- Μην έχεις παραπάνω από αυτά που πραγματικά χρειάζεσαι και σε κάνουν χαρούμενο
- Μάθε στα παιδιά σου να αγωνίζονται και να ονειρεύονται
- Σεβάσου και αγάπα τη φύση και τα ζώα
- Δεν είσαι το κέντρο του κόσμου
- Φρόντισε, με τις όποιες δυνάμεις σου, το περιβάλλον
- Σεβάσου τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις, τη διαφορετικότητα, τις ελευθερίες
- Να είσαι αλαφροπάτητος
Κακλέας Γιάννης: Τον Γιάννη Κακλέα που σκηνοθέτησε την παράσταση «Επιθεωρητής» στην οποία συμμετέχω κι εγώ, τον εκτιμώ, τον αγαπώ και του οφείλω παρά πολλά. Επειδή σαν ηθοποιός ήμουν λίγο χύμα, λίγο σκορποχώρι και δεν είχα βρει τα πατήματά μου, με τη σκηνοθετική του μπαγκέτα, μου έδειξε ένα δρόμο που τον είχα μεγάλη ανάγκη. Αυτόν της δημιουργικότητας και της απόλυτης ελευθερίας αλλά με συγκρότηση, πειθαρχία και στόχο. Ο Κακλέας είναι σκηνοθέτης της αγγλικής σχολής. Δεν θα σου πει ποτέ, ούτε θα σου δείξει πώς να παίξεις έναν ρόλο. Σου δίνει όλα τα κλειδιά που χρειάζεσαι και σε αφήνει να ξεκλειδώσεις μόνος σου τις πόρτες.
Λάθη: Τα λάθη είναι η ειδικότης μου! Έχω μάστερ στη ‘’λαθική’’ τέχνη και συνεχίζω ακάθεκτη τη σπουδή για την κατάκτηση του διδακτορικού μου. Λάθη, γκάφες, ρεζιλίκια… απ´ όλα έχει το σακούλι μου. Αλλά και ατέλειωτα γέλια, αυτοσαρκασμό, και πράγματα για τα οποία είμαι υπερήφανη.
Μανιέρα: Η ανασφάλεια του ηθοποιού που φοβάται να δοκιμάσει και να ρισκάρει. Που αποφεύγει τις ψυχικές ανασκαφές, την αποτυχία, την έλλειψη θαυμασμού… Που έχει πάψει να είναι καλλιτέχνης και αγαπά περισσότερο το ταμείο. Που έχει κουραστεί και χρησιμοποιεί δοκιμασμένες συνταγές.
Νέα γενιά ηθοποιών: Παρακολουθώ με θαυμασμό τον 23χρονο Γιάννη Σύριο που πρωταγωνιστεί στην παράστασή μας και υποδύεται τον επιθεωρητή. Ακομπλεξάριστος, με καταπληκτική κίνηση, σκηνική παρουσία, θεατρική αντίληψη, υποκριτική εξυπνάδα, μέθοδο, δουλειά, προσήλωση, ορμή, τόλμη, πάθος… Οι νέοι ηθοποιοί ξεκινούν με πιο πολλά εφόδια, και συγκριτικά με τις παλαιότερες γενιές είναι πιο ολοκληρωμένοι καλλιτέχνες.
Ξένο ή ελληνικό ρεπερτόριο: Δεν υπάρχει «ξένο» στην Τέχνη, δεν υπάρχουν τέτοια διλήμματα, τέτοιοι διαχωρισμοί. Ένα μουσικό έργο, ένας πίνακας ζωγραφικής, μια θεατρική ή χορευτική παράσταση δεν έχει σύνορα. Πατρίδα της Τέχνης είναι η καρδιά, ο νους και η φαντασία…
Οντότητα: Προσωπικότητα!
Παιδί: Η μεγαλύτερη ευτυχία και η μεγαλύτερη αγωνία. Η ανατροφή ενός παιδιού είναι το πιο πολύπλοκο, ενδιαφέρον, συναρπαστικό, διασκεδαστικό, ουσιαστικό, πνευματικό, συναισθηματικό, ψυχικό παζλ, που καλείται να φτιάξει κάποιος στη ζωή!
Ρώσοι συγγραφείς ( Νικολάι Γκόγκολ): Ο Γκόγκολ ήταν Ουκρανικής καταγωγής. Έγραψε τον «Επιθεωρητή» σε ηλικία μόλις 25 χρόνων! Ευφυής, ορμητικός, ευθύβολος, σατιρικός, τολμηρός, ταρακούνησε τα νερά της τσαρικής Ρωσίας-και όχι μόνο- και ανέδειξε με τον πιο εύγλωττο τρόπο τις παθογένειες και τα κακώς κείμενα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του κυριεύτηκε από ψυχική ασθένεια, έγινε θρησκόληπτος, μυστικιστής, αποποιήθηκε τα έργα του, σταμάτησε να τρώει και πέθανε από νευρική ανορεξία. Άβυσσος!
Συγγραφή: Η συγγραφή είναι μια εθιστική ναρκωτική ουσία με το όνομα «φαντασία-εικόνες-λέξεις-πλοκή-χαρακτήρες-αρχή-μέση-τέλος» που κυκλοφορεί σε βιβλιοπωλεία, σε δωμάτια σπιτιών, σε χαρτιά και laptop. Με το «τέλος» του βιβλίου φεύγει και η επίδραση αυτού του σκληρού ναρκωτικού. Βέβαια, μετά από λίγο καιρό, τα συμπτώματα της στέρησης κάνουν την επανεμφάνισή τους… Δύο βιβλία έγραψα υπό την επήρεια αυτής της ουσίας: Μια συλλογή 27 μικρών διηγημάτων με τον τίτλο «Η εξαπάτηση» και ένα μυθιστόρημα με τον τίτλο «Μπούκου» που κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Mamaya.
Τηλεόραση: Τα τελευταία 8 χρόνια ούτε παρακολουθώ, ούτε έχω τηλεόραση στο σπίτι μου!
Υπερβάσεις: Δεν θα τις μοιραστώ μαζί σας, συγγνώμη.
Φόβοι: Το γέλιο σκοτώνει το φόβο. Εκτός αν πρόκειται για κατσαρίδες!
Χωρισμός: Νέα αρχή!
Ψυχική ηρεμία: Ναι, τι; Έχει εμφανιστεί κάπου, σε κάποιον, αυτό το παράξενο φαινόμενο;
Ωραία εμφάνιση: Ένα ειλικρινές, πλατύ, ζεστό χαμόγελο είναι η ωραιότερη και πιο ακαταμάχητη εμφάνιση.
Σχόλια για αυτό το άρθρο