Γιάννης Χριστοδουλόπουλος: “Ζω μελαγχολική μοναχική ασκητική ζωή αλλά με ελευθερία”

Είναι παιδί θαύμα! Χαρισματικό, φωτεινό, με πληθωρικό και αξιοζήλευτο ταλέντο, πρωτοφανές πάθος για τη μουσική, οξυδερκές, άκρως δημιουργικό, πολυβραβευμένο, πολύπλευρο, με δικό του αποτύπωμα ξεχωριστό σε όλες τις δουλειές του και λάμπει σαν διαμάντι. Με ήθος, παιδεία και ευγένεια! Θα ήθελα σελίδες επί σελίδων για να αναφέρω ενδελεχώς όλα τα επιτεύγματα του ταλαντούχου συνθέτη, τραγουδοποιού, ενορχηστρωτή, performer, Γιάννη Χριστοδουλόπουλου και τις σπουδαίες της συνεργασίες του, για αυτό, θα προσπαθήσω να αναφέρω ενδεικτικά κάποιους σημαντικούς σταθμούς στη λαμπρή αυτή πορεία του, που αποδεικνύουν πόσο υπερήφανοι πρέπει να είμαστε για αυτά που μας χαρίζει και απολαμβάνουμε. Θα μπορούσε να κάνει καριέρα εκτός Ελλάδος και να διαπρέψει , αποσπώντας δάφνες και περγαμηνές ή να είναι κάλλιστα ένας σπουδαίος διεθνούς φήμης συνθέτης του εξωτερικού! Στα 35 του χρόνια έχει δημιουργήσει τόσα πολλά πράγματα που άλλοι συνάδελφοί του θα ήθελαν δυο ζωές για να τα πραγματοποιήσουν… Φανταστείτε στο διηνεκές τον Γιάννη Χριστοδουλόπουλο τι έχει να προσφέρει στη μουσική που θα γράψουν ιστορία! Ξεκίνησε πιάνο σε ηλικία 5 χρόνων και εν συνέχεια έκανε μαθήματα κλασικής κιθάρας, σπούδασε λαϊκά όργανα, αλλά και το σύνολο σχεδόν όλων των μουσικών οργάνων! Μόλις 19 ετών συνέθεσε το μουσικό σήμα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004. Το 2011 έγραψε μουσική για το τραγούδι ”Watch me dance” που εκπροσώπησε την Ελλάδα στον 56ο διαγωνισμό της Eurovision με ερμηνευτές τον Λούκα Γιώρκα και τον Stereo Mike. Συνεργάστηκε ως συνθέτης και στιχουργός με τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της ελληνικής μουσικής σκηνής και του θεάτρου και έντυσε μουσικά κινηματογραφικές ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, θεατρικά έργα και μιούζικαλ. Το 2008 με την πρώτη προσωπική δισκογραφική του δουλειά ” Χίλια χρόνια μετά” σε στίχους του Νίκου Μωραϊτη, μας συστήνεται και ως ερμηνευτής. Το 2013 εγκαινίασε το δισκογραφικό του label ”SOLO” με την Feelgood Records και ακολούθησε μια σειρά από τραγούδια που γνώρισαν αμέσως επιτυχία και την αποδοχή του κόσμου. Έχει παρουσιάσει έργα του στο εξωτερικό, τα οποία σημείωσαν τεράστια επιτυχία και απέσπασαν διθυραμβικές κριτικές. Τη φετινή σεζόν εμφανίζεται με τη μοναδική, ανεπανάληπτη και διαχρονική Ελπίδα στο θέατρο Μπέλλος, κάθε Τετάρτη, σε ένα μουσικό πρόγραμμα με τίτλο ‘’ Τοποθεσία Πλάκα ‘’ που θα σας μείνει αλησμόνητο! Μην το χάσετε!

ΣχετικάΆρθρα

– Πώς ήρθε η μουσική στη ζωή σου;

Όπως ακριβώς το είπατε, ήρθε! Με παρενοχλεί από 5 ετών που είδα ένα πιάνο κάπου δεν θυμάμαι… Και από τότε η σκέψη μου ταλαιπωρείται καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Είχα αποφασίσει από οχτώ χρόνων ποιο θα είναι το αντικείμενο με το οποίο θα ασχοληθώ. Και εύκολο και δύσκολο. Εποχές λίγο θολές αμφιβόλου εξελίξεων αλλά με ένα εμφανές χάρισμα το οποίο πρωταγωνιστούσε σε ό,τι και να έκανα, όπως και να εκφραζόμαστε. Ήταν μονόδρομος να το ακολουθήσω. Με σέρνει.

-Ποια ήταν τα συναισθήματά σου όταν σε ηλικία μόλις 19 χρόνων σου ανατέθηκε να συνθέσεις το μουσικό σήμα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας 2004;

Είναι η πρώτη και μία από τις πιο σημαντικές συγκινήσεις που έχω ζήσει στη μέχρι τώρα πορεία μου! Ο Θεός μου έκανε δώρο να είναι το πρώτο μου μπράβο! Είχα συμμετάσχει σε διαγωνισμό μεταξύ άλλων , πολλών συνθετών από όλα τα μέρη του κόσμου. Ήρθε το τηλεφώνημα από την επιτροπή που μου είπαν ότι διάλεξαν τη δική μου μουσική να εκπροσωπήσει το σήμα των Ολυμπιακών Αγώνων. Αν σκεφτεί κανείς ότι για τα επόμενα 80 χρόνια δεν θα ξανά έχουμε Ολυμπιακούς Αγώνες σίγουρα στη χώρα μας, το να είσαι αυτός που συμμετέχει με ένα τρόπο σε όλη αυτή τη διαδικασία και την ιστορία που αφήνει πίσω, είναι από μόνο του ένα μεγάλο κεφάλαιο. Παράλληλα, για εμένα ήταν μεγάλη νίκη γιατί μπήκα στη δουλειά με αυτό τον τρόπο χωρίς κανένα background ούτε από γονείς ούτε από το χώρο. Φυσικά, μου άνοιξε πάρα πολλές πόρτες κυρίως στο εξωτερικό, γιατί η μουσική μου πριν το 2004, από το 2002 ακουγόταν σε όλο τον κόσμο, σε ντοκιμαντέρ, σε ταινίες μικρού μήκους, σε διαφημιστικά σε τελετές κ.λπ. πράγμα που δεν εκμεταλλεύτηκα εκείνο το διάστημα καθώς ήμουν 19 και τότε ερωτεύτηκα το μουσικό θέατρο και αφοσιώθηκα στο να φτιάξω και να τρέξω μαζί με τον Κραουνάκη την Σπείρα Σπείρα. Ταυτόχρονα, ερχόντουσαν προτάσεις πολλές για να γράψω τη μουσική για παραστάσεις και για ταινίες, οπότε ήμουν ευτυχής! Έκανα αυτά που ήθελα πάντα!

-Γράφεις σαν να εύχεσαι ή σαν να προσεύχεσαι;

Το δεύτερο. Και ταυτόχρονα ξαλαφρώνω .

-Νιώθεις τυχερός στην ως τώρα πορεία σου η ή επιτυχία ήταν θέμα σκληρής δουλειάς;

Ασφαλώς νιώθω τυχερός γιατί αν δεις τη μεγάλη εικόνα είναι πολύ δύσκολο κάποιος να καταφέρει να διαχειριστεί από τα πρώτα χρόνια της ζωής του μέχρι και σήμερα τον εαυτό του και τους στόχους του χωρίς να παρεκκλίνει. Αυτό συνέβη γιατί είχα την ευλογία από τον Θεό και τη συναισθηματική νοημοσύνη να ξέρω που ταιριάζω και που όχι, γενικότερα στη ζωή μου. Από εκεί και πέρα το 90 % είναι η εργασία και τα χιλιόμετρα που γράφει κανείς με αυτό που καταπιάνεται! Εγώ εργάζομαι σχεδόν τις ίδιες ώρες με αυτές παράλληλα που έχω ζήσει, αν εξαιρέσεις τα πρώτα 10 χρόνια της ζωής μου. Γεννήθηκα μέσα σ’ αυτό, ζω από αυτό και γι’ αυτό. Είναι πάρα πολλές οι εμπειρίες και οι ώρες πτήσης, οι συνομιλίες με δασκάλους και πνευματικούς ανθρώπους που με κατέστησαν πιο σίγουρο για το δρόμο και τον τρόπο που ακολουθώ. Αυτό είναι τύχη, να συναντάς τους ανθρώπους που σε εμπνέουν. Από εκεί και πέρα είσαι μόνος σου…

– Είσαι τραγουδοποιός, καθώς επίσης ντύνεις μουσικά θεατρικές παραστάσεις, τηλεοπτικές σειρές, κινηματογραφικές ταινίες, ντοκιμαντέρ, μεταξύ άλλων… Στίχοι σου έχουν μεταφραστεί σε πολλές χώρες του κόσμου! Τι σε ιντριγκάρει περισσότερο από όλα αυτά;

Είναι ίδια η δουλειά, η παραγωγικότητα, η δημιουργικότητα και η διαφορετικότητα. Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν κάτω από την ομπρέλα της δημιουργίας και από άλλες ιδιότητες που δεν χρειάζεται τώρα να αναφέρουμε. Πάνω από όλα, ο δημιουργός ψάχνει κάποιον να απευθυνθεί, όταν τον βρει και πάρει την απεύθυνση πίσω έχει ολοκληρώσει μια σπουδαία διαδικασία: της προσωπικής του έκφρασης πρώτον και δεύτερον να μπορέσει να μιλήσει και γι’ αυτόν που δεν μπορεί ή δεν έχει «φωνή» και δεν έχει τρόπο να τα πει ή θέλει απλώς να κατανοηθεί από κάποιον . Για τον αποδέκτη δημιουργούμε και για τον εαυτό μας. Άλλα μέσα μας αυτό περιμένουμε, να επικοινωνήσουμε άγνωστοι μεταξύ αγνώστων να λέμε τις ίδιες κουβέντες κι ας μην έχουμε γνωριστεί…

-Έχεις συνεργαστεί με τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του ελληνικού τραγουδιού. Έχεις βγει εκτός συνόρων και απέσπασες σημαντικά βραβεία. Πώς το αντιμετώπισες όλο αυτό;

Ήμουν πολύ τυχερός να προλάβω τους μεγάλους της εγχώριας μουσικής πραγματικότητας σε καλή εποχή. Η μία δουλειά έφερε την άλλη. Πάντα είχα στο μυαλό μου να μην τυποποιηθώ και ποτέ δεν έκανα κόπια από τα έργα μου. Πάντα γράφω custom για ο,τιδήποτε μου ζητηθεί, το οφείλω στην ίδια τη δημιουργία καθ’ αυτή, στο παιχνίδι και κυρίως στην πιθανότητα να βγει κάτι καινούριο αναπάντεχο που θα ξεπεράσει το αναμενόμενο.

-Παρά την τόσο μεγάλη απήχηση που έχεις στον κόσμο και την άπλετη δημοφιλία, τι ήταν εκείνο που σε έκανε να μην καβαλήσεις ποτέ το καλάμι και παραμένεις σεμνός και χαμηλών τόνων;

Ε… καλά δεν έχω και άπλετη δημοφιλία, τι να πει τότε ένας πραγματικά δημοφιλής και εκτός συνόρων… Μόνο και μόνο αν σκέφτεσαι αυτό δεν είναι δυνατόν να καβαλήσεις το καλάμι. Τη μουσική και τα τραγούδια μου αγαπάνε και κατ’ επέκταση εμένα. Η απήχηση είναι κάτι άλλο, δεν χρειάζεται να έχεις τίποτα για να την πετύχεις, φτάνει μόνο ένας λογαριασμός σε social media και μια ακραία ατάκα. Η επιτυχία για εμένα είναι συνώνυμο με τη διαχρονικότητα! Αυτό με ενδιαφέρει να κερδίσω, όταν έρθει η στιγμή να μπορώ να κοιτάξω πίσω μου και να δω τα πεπραγμένα.

-Με τη συγγραφή πώς ασχολήθηκες;

Καιρό είχα στο μυαλό μου ένα περιεχόμενο βιβλίου του οποίου ο στόχος είναι να ανατρέψει όλα τα κλισέ και τις φορεμένες ιδεολογίες τριγύρω από την Τέχνη. Με ένα χιουμοριστικό τρόπο σχεδόν τρολ περιγράφω, φωτογραφίζω και αναφέρω απτά παραδείγματα παρεξηγήσεων , τρομερών κλισέ η μεταμφιεσμένων νοημάτων που κατά λάθος έχουμε φορτωθεί μέσα στα χρόνια. Εγώ, απλώς, αφηγούμαι την ιστορία από άλλη οπτική γωνία, όπως την έχω εκλάβει εγώ. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα και αποτελεί έτσι έναν οδηγό βοήθειας για καλλιτέχνες και μη.

– Είσαι άνθρωπος που ερωτεύεται εύκολα και συχνά ή σπάνια;

Όπως βγει.. Αλλά γενικά σπάνια.

-Πώς είσαι όταν ερωτεύεσαι;

Αναλόγως τι θα εκπέμψει και θα εμπνεύσει το πρόσωπο και η περίπτωση που ένας άνθρωπος σου κάνει trigger άλλα κομμάτια του εαυτού σου, της ψυχολογίας και της ανάγκης σου. Έχω υπάρξει ερωτευμένος με πολλές εκφάνσεις, τα έχω γράψει στα τραγούδια μου, δεν τα κρύβω…

-Αν σου ζητούσα να μου περιγράψεις τα προτερήματα και τα ελαττώματά σου, ποια θα ήταν αυτά;

Δείχνω, λέω και πράττω αυτό ακριβώς που σκέφτομαι με οποίο κόστος. Για εμένα είναι προτέρημα, όμως γνωρίζω ότι είναι και μεγάλο ελάττωμα. Μεταξύ του αν είναι διπλωματικό ή όχι απαντώ πως έχω κάνει το χρέος μου όταν ερωτηθώ για κάτι να μιλήσω ή να αντιδράσω από τα βάθη της καρδιάς μου. Σ’ αυτή τη ζωή ερχόμαστε να ανταλλάξουμε μεταξύ άλλων και συναισθήματα, είναι μικρή ζωή, ας είμαστε πιο αληθινοί. Αλλά όχι τώρα, τότε πότε; Όπως λέω και στο “Ξανασκέψου το”, το βιβλίο μου: Άνθρωποι είμαστε όλοι στο τέλος της ημέρας σε ένα κρεβάτι.

–Μελαγχολείς, έχεις τέτοιες καταστάσεις;

Η βάση μου είναι αυτό. Οι άλλες καταστάσεις είναι το διάλειμμα… Ζω σε μια απέραντη μελαγχολική μοναχική ασκητική ζωή αλλά με την ελευθερία όποια στιγμή να βρεθώ όπου θέλω και όποτε θέλω. Δεν με τρομάζει η καραντίνα. Την έχω συνηθίσει και την έχω μάθει καλά από μόνος μου. Υπάρχουν μήνες που δεν βγαίνω από το στούντιο χωρίς υπερβολή.

– Σου αρέσει η χλιδή, πώς διασκεδάζεις;

Φαγητά στο σπίτι , φίλοι , φιλοσοφία και κουβέντες που μένουν ή σε εξελίσσουν. Για εμένα η μεγαλύτερη διασκέδαση είναι ο ύπνος, ξέρετε τι τρελά όνειρα που βλέπω; Τροφή για τον εγκέφαλο και την ψυχή δεν είναι κι αυτά; (γέλια)

-Πες μου το πιο τρελό καλλιτεχνικό σου όνειρο που θέλεις πολύ να γίνει πραγματικότητα.

Δεν το έχω σκεφτεί.

-Τι πιστεύεις για τα μπουζούκια;

Κολοσσαίον κάθε εποχής…

-Από πού εμπνεύστηκες για να γράψεις τη μουσική στο έργο του Άκη Δήμου ”Η νύχτα των μυστικών” που παίζεται στο θέατρο Μπέλλος;

Από το κείμενο και από την ατμόσφαιρα που ήθελε εξ’αρχής να δώσει η σκηνοθέτις Αικατερίνη Παπαγεωργίου. Από τη μυστηριακή κρυφή ζωή ενός τσίρκου και μιας ιστορίας . Είναι χειροποίητη μουσική, ακροβατεί και αυτή, όπως και οι ηθοποιοί. Το όχημα ήταν οι στίχοι του Άκη Δήμου, αυτοί ξεκλείδωσαν τη μουσική, εφιαλτικό Μπρεχτικό ρομαντικό τσίρκο στο πουθενά είναι το κλίμα της μουσικής. Μου αρέσει πολύ ως συγγραφέας ο Άκης Δήμου. Έχουμε δουλέψει μαζί και στην κινηματογραφική μεταφορά του ’’ Απόψε τρώμε στις Ιοκάστης’’.

– Η συνύπαρξή σου επί σκηνής με την πολυαγαπημένη της καρδιάς μας Ελπίδα πώς προέκυψε;

Με την αγαπημένη μου Ελπίδα γνωριστήκαμε κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων για το τραγούδι της σειράς ‘’Τα καλύτερά μας χρόνια’’ της οποίας υπογράφω όλη τη μουσική και το τραγούδι τίτλων. Βρεθήκαμε ωραία παρέα οι τρεις μας εκείνο το καλοκαίρι του 2020. Ο Δάκης, η Ελπίδα και εγώ, αγαπηθήκαμε – πρότεινα τους δύο αυτούς τραγουδιστές γιατί η φωνή τους είναι η εποχή που πραγματεύεται το σίριαλ. Έχω πάρει τεράστια χαρά από αυτό το τραγούδι – μου στέλνουν βίντεο από αποφοιτήσεις, από bachelor, από διάφορες συγκυρίες μοναδικές στα social και βλέπω ανθρώπους να το κάνουν sound track νέων στιγμών.

Για να ξαναγυρίσω στην Ελπίδα, μου ήρθε η ανάγκη και γεννήθηκε η ιδέα να φτιάξω κάτι σαν μεταμοντέρνα μπουάτ στο κέντρο της Πλάκας στο θέατρο Μπέλλος – ένα χώρο που έχει αναλάβει η ομάδα The young quill με την οποία συνεργάζομαι τα τελευταία έξι χρόνια από το Λονδίνο και μετά -αμέσως έκανα στο κεφάλι μου εικόνα βραδιές συλλεκτικές με τα καλύτερα τραγούδια που έχουμε αγαπήσει από όλες τις εποχές του ελληνικού τραγουδιού – και με τα δικά μου πεπραγμένα φυσικά αλλά και της σπουδαίας αυτής ερμηνεύτριας της Ελπίδας, η οποία έχει στιγματίσει την εποχή και πολλές από τις σπουδαίες στιγμές του ελληνικού τραγουδιού φέρουν την υπογραφή της φωνής της.

Της εξήγησα το concept και μου είπε: ‘’Μαζί σου και ό,τι θες!’’ Από τον Ιούνιο δουλεύουμε για αυτή την παράσταση. Την έχει αγαπήσει ο κόσμος, το περιεχόμενο της και τα πρόσωπα και την ατμόσφαιρα. Είναι μια παράσταση στην οποία πρώτη φορά σε τέτοιο μικρό χώρο βλέπουμε ολογράμματα καθόλη τη διάρκεια, υδρόγειες σφαίρες, ψυχεδελικά εφέ, ψηφιακές κουρτίνες, Ο Δάκης με τα καλύτερα μας χρόνια σε ολόγραμμα, μέσα σε όλα κι ένα ντουέτο με την Ρένα Μόρφη σε ολόγραμμα επίσης. Είναι ένα σχήμα παράστασης με πρωτότυπο σκηνικό design , μπορείς να καταλάβεις μόνο αν το ζήσεις… Την ευχαριστώ την Ελπίδα για όλα και γι’ αυτό το χειμώνα που περνάμε μαζί!