Σύμφωνα με τη Μυθολογία, οι Κυκλάδες πήραν το όνομά τους από τις ομώνυμες Νύμφες τις οποίες ο Ποσειδώνας μεταμόρφωσε σε νησιά. Λέγεται ακόμη πως οι αρχαίοι γεωγράφοι έδωσαν στα νησιά το όνομα Κυκλάδες γιατί φαίνεται σαν να δημιουργούν ένα κύκλο γύρω από το ιερό νησί της Δήλου. Ας δούμε όμως πώς προήλθαν τα ονόματα των νησιών των Κυκλάδων…
ΝΑΞΟΣ: Δύο θεωρίες υπάρχουν για το όνομα του νησιού. Σύμφωνα με την πρώτη, προέρχεται από το Νάξο, τον ηγεμόνα των πρώτων κατοίκων. Η δεύτερη θεωρία θέλει το όνομα να βγαίνει από το την αρχαία ελληνική λέξη “νάξαι” που σημαίνει “θυσίασε” από τις θυσίες που γίνονταν εκεί προς τιμήν των θεών.
ΑΝΔΡΟΣ: Σύμφωνα με τη Μυθολογία ο πρώτος κάτοικος του νησιού ήταν ο θεϊκής καταγωγής ΄Ανδρος ή Ανδρεύς που έδωσε και το όνομά του.
ΠΑΡΟΣ: Στο παρελθόν το νησί είχε διάφορα ονόματα. Το όνομα Πάρος λέγεται πως οφείλεται στον Αρκάδα οικιστή του νησιού, Πάρο τον Παράσσιο.
ΤΗΝΟΣ: Το νησί της Παναγιάς παλαιότερα ονομαζόταν “Υδρούσα” εξ΄αιτίας των πολλών πηγών. Ετσι την αναφέρει και ο Αριστοτέλης, ενώ ο Αριστοφάνης την λέει “Σκορδοφόρο”, ο Καλλίμαχος “Αγαθούσα” και ο Δημοσθένης “Ερούσα”. Το σημερινό όνομά της το έχει πάρει από τον βασιλιά Τήνο, τον πρώτο οικιστή και αρχηγό μιας ομάδας Ιώνων από την Καρία της Μικράς Ασίας. Πάντως η τοπική παράδοση λέει πως το νησί πήρε το όνομά του από την πριγκίπισσα Τήνο.
ΜΗΛΟΣ: Λέγεται ότι το όνομα του νησιού προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη “βήλος” που εξελίχτηκε σε “μήλος” και σημαίνει πρόβατο.
ΚΕΑ: Στην Τουρκοκρατία λεγόταν και Τζιά. Το όνομά της το πήρε από τον ήρωα Κέω, ο οποίος επικεφαλής των Λοκρών από τη Ναύπακτο, είχε καταλάβει το νησί κατά την αρχαιότητα.
ΑΜΟΡΓΟΣ: Πήρε το όνομά της από ένα φυτό σαν το λινάρι, που φύτρωνε στο νησί και λεγόταν “Αμοργίς”. Από αυτό φτιάχνονταν οι “άλικοι αμοργίδες” , οι περίφημοι κόκκινοι χιτώνες της Αμοργού.
ΙΟΣ: Από τους ντόπιους λέγεται και Νιός, και οι κάτοικοί της Νιώτες. Το όνομα το απέκτησε από τα πολλά ία, βιολέτες δηλαδή, που φύτρωναν άφθονες κατά την αρχαιότητα στην περιοχή. Κατ΄άλλους το όνομά της η Ιος το οφείλει στην αρχαία φοινικική λέξη “ίος”, που σημαίνει σωρός από πέτρες, επειδή το νησί είναι βραχώδες.
ΚΥΘΝΟΣ: Aπό τον βασιλιά Κύθνο, αρχηγό των αρχαίων Δρυόπων, που ήταν οι πρώτοι κάτοικοι της Κύθνου. Παλιά ονομαζόταν και Δρυοπίς, καθώς και Θερμιά, λόγω των θερμών πηγών της.
ΜΥΚΟΝΟΣ: Η Μύκονος απέκτησε το όνομά της από τον ήρωα Μύκονο,που ήταν απόγονος του μυθικού βασιλιά της Δήλου Αινίου, γιου του Απόλλωνος και της Νύμφης Ροιούς, κόρης του Διονύσου. Ετσι εξηγείται και ο χαρακτήρας του νησιού που είναι και απολλώνιος και διονυσιακός.
ΣΥΡΟΣ: Το όνομα προέρχεται από τους Φοίνικες, τους πρώτους κατοίκους του νησιού και από την λέξη “συρ” ή “οσύρα” που σημαίνει βράχος στα αρχαία φοινικικά. Ο Ομηρος την αναφέρει ως “Συρίη” και τον 17ο αιώνα αναφέρεται και ως Νησί του Πάπα, “L΄ Isola del Papa”, λόγω του καθολικού δόγματος των κατοίκων της.
ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ: Στην αρχαιότητα είχε το όνομα Στρογγύλη, λόγω σχήματος. Μετά την έκρηξη του ηφαιστείου την είπαν Καλλίστη, Φιλωτέρα, Καρίστη, Θηραμένη. Το μετέπειτα κλασικό όνομα Θήρα, το πήρε από τον αρχαίο Σπαρτιάτη Θήρα, που αποίκισε πρώτος το νησί. Το Σαντορίνη, είναι ιταλολατινική παραφθορά του Santa Irina.
Σχόλια για αυτό το άρθρο