Τι υπέροχη σκηνοθέτις και συγχρόνως τι αξιόλογος άνθρωπος με αρχές, ήθος και αξιοπρέπεια, που λαμπρύνει με τις δουλειές της το θέατρο! Σπούδασε στο τμήμα θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καθώς, επίσης, κλασικό τραγούδι και χορό. Η χαρισματική και πολυτάλαντη, Ελένη Ευθυμίου, είναι ευλογημένη με πολλά θεία τάλαντα και εκτός από σκηνοθέτις είναι: περφόρμερ, μουσικός, τραγουδίστρια και συγγραφέας θεατρικών έργων! Πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό, δραστήρια, ευρηματική, εμπνευσμένη, παθιασμένη με το θέατρο, ψυχή τε και σώματι. Με λάβαρο της το πειραματικό και ερευνητικό θέατρο έχει σκηνοθετήσει παραστάσεις- σταθμούς που παρουσιάστηκαν εκτός Ελλάδος με μεγάλη επιτυχία! Την χαρακτηρίζει το δικό της σκηνοθετικό ύφος και όλες οι παραστάσεις της έχουν μια κινηματογραφική μορφή και στηρίζονται πολύ στον ήχο, γιατί την ενδιαφέρει πολύ η δημιουργία ενός ακουστικού περιβάλλοντος σε αυτές και η κίνηση, γι’ αυτό χρησιμοποιεί πολύ την τεχνική του σωματικού θεάτρου. Αλλά τι σημαίνει για την ίδια το θέατρο;” Αγαπώ το θέατρο, γιατί εκτιμώ και αποζητώ τη συνεύρεση, την επικοινωνία, τη συλλογικότητα, τη συνεργασία, την έρευνα, αλλά και την ποίηση, τη φαντασία και τη δημιουργία νέων τόπων”. Από το 2013 συνεργάζεται, είναι η ψυχή της Ομάδας Εν δυνάμει! Μια ομάδα που αποτελείται από νέους ανθρώπους με ή χωρίς αναπηρία, η οποία ιδρύθηκε από την Ελένη Δημοπούλου . Οι παραστάσεις που έχει ανεβάσει μαζί με αυτήν την ομάδα- που είναι το καμάρι της και μιλά πάντα με υπερηφάνεια για αυτή -συγκλονίζουν και προκαλούν σοκ και δέος, ακόμη και στον πιο απαιτητικό θεατή… Ειδικότερα, η πιο πρόσφατη ”Τα ερωτευμένα άλογα” είναι ένα ποίημα, μια παράσταση ύμνος στον έρωτα, τρυφερή, συγκινητική, εικαστική, με ερμηνείες που συνταράσσουν, εξαιρετικούς φωτισμούς, έμπνευση, καλλιτεχνική αρτιότητα και ευθύβολους συμβολισμούς. Με τον έρωτα να κυριαρχεί σε όλες τις εκφάνσεις του, χωρίς ταμπού, χωρίς απαγορεύσεις, γιατί πρέπει να τον χαίρονται όλοι με ή χωρίς ιδιαιτερότητες… Μπράβο, Ελένη Ευθυμίου συνέχισε αυτή την πολύτιμη συνεργασία σου, αλλά και τις άλλες αριστοτεχνικές σκηνοθεσίες σου με τα ιδιωτικά και κρατικά θέατρα γιατί είσαι μια από τις σκηνοθέτιδες του αυριανού καλού θεάτρου και της Τέχνης! Αυτή είναι η πραγματική Τέχνη άλλωστε, μακριά από τα φώτα, την ανούσια δημοσιότητα, τα κλειστά κυκλώματα και καθοδηγούμενη με σκοπό το θεαθήναι και κυρίως τις χρηματικές απολαβές. Μην χάσετε για κανέναν λόγο τα ”Ερωτευμένα άλογα”, θα σας κάνουν να συγκινηθείτε και να διαπιστώσετε τι σημαίνει καλό θέατρο! Η παράσταση θα παίζεται στο θέατρο της Μονής Λαζαριστών, μέχρι τις 8 Μαϊου. Η σκηνοθέτις- κόσμημα, Ελένη Ευθυμίου, από το Α ως το Ω!
Αλτρουϊσμός: Η κουλτούρα που ως ανθρώπινο είδος, πολιτισμένο, ελπίζουμε, προσπαθούμε, θέλουμε να έχουμε. Διαδρομή χωρίς τέλος. Αδιάκοπη προσπάθεια.
Βιαιότητες: Η κουλτούρα που ως ανθρώπινο είδος, θέλουμε να αποβάλλουμε. Μάταιος κόπος; Προερχόμαστε από τα ζώα κι ας είμαστε χειρότεροι κι από αυτά τις περισσότερες φορές. Πόλεμος με τη φύση μας…
Γενική δοκιμή: Γενική δοκιμή στα Ερωτευμένα Άλογα = ηρεμία, προσμονή χαρά. Γενική δοκιμή σε έργο που δεν έχει ανέβει ακόμη = χτυποκάρδι, αγωνία, εφιάλτες τα βράδια, ελπίδα.
Διάδραση: Ουσιαστική και βαθιά, με τους Εν Δυνάμει.
Ερωτευμένα άλογα: Θα ήθελα να ταξιδέψουμε παντού. Να γεράσουμε και ακόμη να παίζουμε.
Ζωτικότητα: Με καλή διατροφή επανέρχεται. Καθαρός αέρας, βόλτα στην παραλία χωρίς βάρος στην πλάτη. Περπάτημα ή ποδήλατο. Και η θάλασσα βοηθάει. Έρχεται και καλοκαίρι…
Ηθοποιοί: Κυρίως αγαπημένοι άνθρωποι. Οικογένεια. Εν δυνάμει δημιουργοί της ουτοπίας.
Θέατρο: Εργασία αλλά και πεδίο έρευνας, κοινωνικής ζύμωσης, τόπος όπου τα όρια επαναδιαπραγματεύονται και διαμορφώνουν οι άνθρωποι.
Ιδιαιτερότητες (αναπηρίας): Ανάγκη για τα αυτονόητα, κοινωνική ένταξη, προσβασιμότητα, συμπερίληψη, ορατότητα, ισοτιμία.
Καλλιτεχνικά σχέδια επόμενα: Η παράσταση “Υπνοβάτες” με τους Εν Δυνάμει – η νέα μας παραγωγή μετά από 4 χρόνια.
Λογοτέχνες: Αλμπέρτ Καμί, Ρολάν Μπαρτ, Ελφρίντε Γέλινεκ, Χαρούκι Μουρακάμι, Γιόκο Ογκάουα, αλλά να πω την αλήθεια προσωπικά εμπνέομαι από πολύ ετερόκλιτα πράγματα και δεν μου αρέσει να ξεχωρίζω, οπότε είπα απλώς τους πρώτους και πρώτες που ήρθαν στο μυαλό μου.
Μεταμοντέρνο θέατρο: Μεγαλύτερη ελευθερία στη φόρμα.
Νέα γενιά ηθοποιών: Διαρκής αγώνας επιβίωσης στο θεατρικό χώρο. Άνθρωποι που καθώς σπουδάζουν ετοιμάζονται παράλληλα να πολεμήσουν.
Ξένο ή ελληνικό ρεπερτόριο: Από όλα!
Ουκρανικός πόλεμος: Πόλεμος στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στον Λίβανο, στην Παλαιστίνη, στη Λιβύη, στο Ιράκ… Πάντα οι ίδιοι κερδισμένοι και πάντα θύμα ο απλός λαός…
Παράσταση: Κάθε σήμερα διαφορετικό από το χτες. Χαρά της επανα-ανακάλυψης.
Ρομαντισμός: Μία κοινωνικά φορετή έννοια που αποδυναμώνει την ουσία και το βάθος στις ανθρώπινες σχέσεις.
Σκηνοθεσία: Ανάγκη, δημιουργία, χαρά, ευθύνη, ευκαιρία.
Τραγικός: Αυτός ο κόσμος. Που αθωώνει δολοφόνους και υμνεί τυράννους, που επιτρέπει το ρατσισμό και το διαχωρισμό μεταξύ των ανθρώπων, που θεωρεί τα ζώα και τη φύση υποδεέστερη κι όχι ανώτερη του. Κι όπως κάθε τραγικός ήρωας θα έχει κάποια στιγμή κι ένα τραγικό τέλος…
Υλισμός: Μία σημαντική φιλοσοφική θεωρία που έχει προχωρήσει μπροστά την ανθρώπινη κοινωνία.
Φαντασία: Η πιο όμορφη διεργασία του εγκεφάλου. Αυτή που πρέπει να διατηρούμε, να ενισχύουμε και να μην παραβλέπουμε. Ένα εργαλείο που όσο μεγαλώνουμε ξεχνάμε να το ακούμε.
Χαώδης κατάσταση παγκοσμίως: Τέλμα. Φαύλος κύκλος. Ή μία μεγάλη επανάσταση ή ένα μεγάλο “μπουμ” να διαλυθούνε όλα να φτιαχτούν από την αρχή…
Ψυχή: Αν υπάρχει και δεν είναι κι αυτή μία ακόμη χημική ένωση τότε μάλλον αιωρείται μαζί με τη φαντασία και τα όνειρα και συναντά άλλες ψυχές, χορεύει μαζί τους και επιστρέφει στο σώμα. Αν πάλι δεν υπάρχει είναι κι αυτή ένα όμορφο κατασκεύασμα του νου για να ερμηνεύσουμε τα συναισθήματά μας…
Ωραίες δουλειές: Ό,τι μας βοηθάει να αντέχουμε τη χαώδη παγκόσμια κατάσταση…
Σχόλια για αυτό το άρθρο