Η γλυκιά Τζένη Ρουσσέα

Γλυκιά, ευγενική, ταλαντούχα, θεατρίνα με την κυριολεκτική έννοια της λέξης και σταρ του κινηματογράφου, η Τζένη Ρουσσέα αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην καλλιτεχνική ιστορία και στην πολιτιστική προσφορά της χώρας μας. Μια όμορφη κοπέλα που ξεχώρισε από τα πρώτα της βήματα με το ταλέντο και το ήθος της και κατάφερε να αφήσει τη σφραγίδα της στο δύσκολο θεατρικό χώρο.

Γεννημένη στις 25 Οκτωβρίου στη Ζάκυνθο,  μεγάλωσε σε ένα παλιό αρχοντικό κοντά στη Μητρόπολη. Ο πατέρας της ήταν καθηγητής Γυμνασίου και ζωγράφος, όπως και μία μεγαλύτερη αδελφή της. Στο σπίτι τους ήταν διάχυτο το καλλιτεχνικό περιβάλλον, όπως και στα Επτάνησα που έχουν μεγάλη θεατρική παράδοση. Πριν τελειώσει ακόμα το Γυμνάσιο, έκανε συχνά ταξίδια στην Αθήνα για να δει θέατρο. Στις σχολικές παραστάσεις επίσης, όπως και στους προσκόπους, ήταν πρώτη και καλύτερη. Λεπτή και εύθραυστη φύση, εκείνα τα δύσκολα χρόνια, αρρώστησε και, για να μη χάσει την τάξη, έκανε μαθήματα στο σπίτι.

Τότε ήρθαν οι τρομεροί σεισμοί που έπληξαν τα Επτάνησα και αυτές οι στιγμές δεν έφυγαν ποτέ από τη μνήμη της. Η ίδια θυμάται: «Η γη κουνιόταν, σαν να ήμουν σε καράβι, που το χτυπούσε τρικυμία. Μια ολόκληρη πόλη που λίγο πριν έβλεπα μπροστά μου, μέσα σε δύο λεπτά, έπαψε να υπάρχει, με ένα τρομερό τράνταγμα και ένα φοβερό βουητό. Δεν ξέρω πώς γλυτώσαμε. Δεν προλάβαμε να βγούμε από το σπίτι, φτάσαμε μέχρι την πόρτα και σταθήκαμε από κάτω. Αυτό μας έσωσε κι αυτό σώθηκε μονάχα, το περβάζι. Όλο το άλλο σπίτι έγινε σκόνη. Κι όταν σταμάτησε ο σεισμός, είδαμε ότι η μητέρα ήταν ετοιμοθάνατη». Μετά το θάνατο της μητέρας και την καταστροφή του σπιτιού, τίποτα δεν κρατούσε την οικογένεια Ρουσσέα στη Ζάκυνθο. Έτσι, ο πατέρας πήρε τα παιδιά και μετακόμισαν στην Αθήνα. Έμειναν στην Καλλιθέα αρχικά αλλά καταστάλαξαν στο Κολωνάκι.

Η Τζένη μπήκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και αποφοίτησε το 1954. Ήθελε να πάει νωρίτερα στη Δραματική Σχολή με την παρότρυνση και την ενθάρρυνση ενός οικογενειακού φίλου και άνθρωπο του θεάτρου, του Διονυσίου Ρώμα, ο οποίος ήταν και ο πρώτος που διέγνωσε το ταλέντο της και μάντεψε την καριέρα της. Αλλά η μητέρα της δεν ήθελε να γίνει η κόρη  της θεατρίνα. Όταν το άκουσε για πρώτη φορά, λιποθύμησε. Η Τζένη σεβάστηκε αυτή την επιθυμία της και ασχολήθηκε με το όνειρό της όταν βρέθηκαν στην Αθήνα.

Πριν καλά καλά τελειώσει τη Σχολή, η Τζένη παντρεύτηκε. Ένας ξαφνικός γάμος με ένα νεαρό αξιωματικό του Ναυτικού, μετά από ένα ειδύλλιο τεσσάρων χρόνων.  Όμως το αίσθημα εκείνο της πρώτης αγάπης, διαλύθηκε με το γάμο που κράτησε μόνο ενάμιση χρόνο. Στο μεταξύ, την ανακάλυψε ο Κώστας Μουσούρης, που πάντα έψαχνε νέες ηθοποιούς και τις έχριζε πρωταγωνίστριες. Κάθε νέα ηθοποιός που πατούσε το σανίδι του θεάτρου Μουσούρη, γινόταν αμέσως πρωταγωνίστρια.

Το 1956, ο Μουσούρης ανεβάζει «Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ» με την Αντιγόνη Βαλάκου στον ομώνυμο ρόλο. Για το ρόλο της αδελφής της, του συστήνουν την Τζένη. «Αυτήν ζητούσα!» είπε μόλις την είδε. Και κατάλαβε ότι θα ήταν η επόμενη πρωταγωνίστρια του θεάτρου Μουσούρη. Μετά το τέλος της «Άννας Φρανκ» η Τζένη Ρουσσέα, φεύγει από το θίασο, αφού το αστέρι της Βαλάκου δεν αφήνει περιθώρια να ξεχωρίσει άλλη ηθοποιός. Δέχεται την πρόταση του Λιάκου Χριστογιαννόπουλου, που ανέβαζε αστυνομικά έργα και εκεί είχε πρωτοεμφανιστεί σαν συγγραφέας ο Νίκος Φώσκολος. Παίζει με το θίασο «Αστυνομική Αυλαία» για ένα καλοκαίρι και στη συνέχεια, την ζητάει πάλι ο Μουσούρης για τις «Σκηνές του δρόμου», τη σεζόν 1957-58. Το καλοκαίρι του 1958, πρωταγωνιστεί στο έργο του Διονυσίου Ρώμα «Ζακυνθινή Σερενάτα» που ανεβάζει ο Νίκος Χατζίσκος στον Εθνικό Κήπο. Την επόμενη σεζόν, ο Κώστας Χατζηχρήστος, της δίνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο θίασό του, στο θέατρο Διονύσια, στον «Λήσταρχο Νταβέλη». Το καλοκαίρι του 1959, παίζει δίπλα στον Απόστολο Αβδή σε δύο έργα: «Χαϊδεμένος» και «Λαϊς η Κορινθία».

Η καριέρα της στο θέατρο ανεβαίνει με επιταχυνόμενο ρυθμό, διότι στο μεταξύ η Τζένη έχει γίνει σταρ του ελληνικού κινηματογράφου. Μαθήτρια ακόμα στο σχολείο, συμμετέχει στην ταινία “Ο κόκκινος βράχος”του Γρηγόρη Γρηγορίου, που γυρίζεται στη Ζάκυνθο, το φθινόπωρο του 1948, πριν τους σεισμούς. Έτσι έχουμε την ευκαιρία να δούμε την προσεισμική Ζάκυνθο στο φιλμ. Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα του Ξενόπουλου “Φωτεινή Σάντρη”.  Ο πρωτοπόρος παραγωγός του ελληνικού σινεμά, Μαυρίκιος Νόβακ, που είχε ιδρύσει την εταιρία «Νόβακ Φιλμ», ανακάλυψε την Τζένη από την εποχή που ήταν ακόμα σπουδάστρια στη Σχολή και της έδωσε τον πρώτο της επαγγελματικό ρόλο στην ταινία «Πρέπει να τα παντρέψουμε» βασισμένο επίσης, από ένα μυθιστόρημα του Ξενόπουλου, σε σκηνοθεσία από τον ίδιο τον Νόβακ. Το φιλμ προβλήθηκε τη σεζόν 1953-53 και η Τζένη Ρουσσέα ξεχωρίζει. Ακολουθούν περίπου 30 ταινίες κυρίως στη Φίνος Φιλμ και στην Καραγιάννης-Καρατζόπουλος που την αναδεικνύουν σε μία από τις σημαντικότερες πρωταγωνίστριες του ελληνικού κινηματογράφου.

Με την έλευση της τηλεόρασης, η Τζένη περνάει και στη μικρή οθόνη. Ο «Άγνωστος Πόλεμος» ήταν η πρώτη της τεράστια επιτυχία και δέκα χρόνια μετά «Το φως του Αυγερινού». Σύμπτωση: Το σίριαλ θα ταυτιστεί με το σεισμό του 1981 και για μια ακόμη φορά, οι σεισμοί εμφανίζονται στη ζωή της Τζένης.

Το 1970 αποφασίζει να παντρευτεί για δεύτερη φορά. Δέχεται την πρόταση γάμου που της κάνει ο φαρμακοβιομήχανος (και αργότερα πολιτικός) Σωτήρης Σοφιανόπουλος και δίπλα του βρίσκει την ηρεμία και τη γαλήνη της οικογενειακής εστίας. Μετακομίζουν στο αρχοντικό του σπίτι, στην Αχαρνών -μια τεράστια έκταση που παλιότερα είχε στάβλους και οίκημα για το υπηρετικό προσωπικό- και την ευτυχία τους ολοκληρώνει ο ερχομός της κόρης τους Έλλης. Αλλά κι αυτός ο δεύτερος  γάμος, θα καταλήξει μετά από χρόνια, σε διαζύγιο.

Μετά το θάνατο του Κώστα Μουσούρη, αναλαμβάνει εκείνη το θέατρο της πλατείας Καρύτση, αφού είχε γίνει πια η μόνιμη πρωταγωνίστριά του. Για 8 χρόνια ανεβάζει άρτιες παραστάσεις, συνεχίζοντας την παράδοση του δημιουργού του (Διαβολεμένη Μυλωνού, Ροζ Τατού, Μπόρα, Ερρίκος Δ’, Μια νύχτα άνω κάτω, Επικίνδυνη Στροφή, Τριαντάφυλλο στο στήθος, Η γυναίκα μου το φάντασμα κ.α.). Σ΄αυτά τα 8 χρόνια, είχε την ευκαιρία να δείξει όλο το πολύπτυχο ταλέντο της και την πλούσια εκφραστικότητά της. Αν και η καλλιτεχνική της επιτυχία ήταν αδιαμφισβήτητη, οικονομικά το θέατρο την «γονάτισε». Γι΄αυτό και αναγκάστηκε να το παραχωρήσει σε άλλον. Όμως το όνομά της στο θέατρο Μουσούρη, είχε δεθεί για πολλά χρόνια με τους θεατρόφιλους της Αθήνας.

Ακολουθούν πολλές παραστάσεις, όπως το “Καληνύχτα μητέρα” με την Αλίκη Νορ, η “Άννα Καρένινα” με την Μιμή Ντενίση, το “Ήρθες σαν όνειρο” με τον Τόλη Βοσκόπουλο και την Άντζελα Γκερέκου και η “Αττική οδός” των Ρέππα-Παπαθανασίου. Επιλεγμένες είναι και οι εμφανίσεις της στην τηλεόραση (Με θέα στο πέλαγο, Ο πατέρας μου ο Έλληνας, Κάποιος να τη φυλάει, Η λάμψη, Έκτη εντολή κ.α.) με τελευταία τη συμμετοχή της στο σίριαλ του Mega “Oι αταίριαστοι”. Στον κινηματογράφο συνεργάστηκε και με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο σε δύο ταινίες (Μελισσοκόμος, Το βλέμμα του Οδυσσέα) και οι πιο πρόσφατες εμφανίσεις της, ήταν στις ταινίες “Η γυναίκα είναι σκληρός άνθρωπος” το 2005 και “Στο βάθος κήπος” το 2009. Το 2008 πρωταγωνίστησε στην ταινία μικρού μήκους “Χήρα Στρατηγού” και έλαβε τιμητική διάκριση για την ερμηνεία της στο Φεστιβάλ Δράμας. Στο θέατρο, την είδαμε στο αριστούργημα “Οι φάλαινες του Αυγούστου” σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια στο θέατρο Χώρα, τη σεζόν 2019-20.

Η Τζένη Ρουσσέα μένει ακόμα στο αρχοντικό σπίτι-πύργο της Αχαρνών, “ο πύργος των καταιγίδων” όπως έλεγε χαρακτηριστικά,  που εδώ και πολλές δεκαετίες, ο κάτω όροφος με τον υπέροχο κήπο, έχει γίνει καφετέρια/εστιατόριο και παιδική χαρά και αποτελεί διαχρονικό στέκι για τους κατοίκους των Κάτω Πατησίων. Η ίδια απολαμβάνει να ξεκουράζεται τις ηλιόλουστες ημέρες στο μπαλκόνι και να χαιρετάει τους θαμώνες του καφέ, φέρνοντας μια γλυκιά νοσταλγία από ωραίες εποχές και μια αισιοδοξία για μια υπέροχη ζωή…

Τα πρώτα της εξώφυλλα

Πολλά χαστούκια στο σινεμά! Φυσικά για τους ρόλους της. Με τον Γιάννη Βόγλη στην ταινία “Οι άνδρες δεν λυγίζουν ποτέ”

Χαστούκι κι από τον Νίκο Κούρκουλο στην ταινία “Ένας μεγάλος έρωτας”

Κι άλλο χαστούκι, από τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, στην ταινία “Ανάμεσα σε δύο γυναίκες”

“Εγωισμός” (1964) του Γιάννη Δαλιανίδη με την Ζωή Λάσκαρη

Εγωισμός (1964) Τζένη Ρουσσέα, Ζωή Λάσκαρη, Άγγελος Μαυρόπουλος, Ρίτα Μουσούρη

 

Πυρετός στην άσφαλτο (1967) του Ντίνου Δημόπουλου με τον Γιώργο Φούντα

Πυρετός στην άσφαλτο

Πυρετός στην άσφαλτο

Κατηγορώ τους ανθρώπους (1966) του Ντίνου Δημόπουλου

Οι εχθροί (1965) του Ντίνου Δημόπουλου, με τον Αλέκο Αλεξανδράκη και την Αλέκα Κατσέλη

Εσχάτη Προδοσία (1971) του Πάνου Γλυκοφρύδη, με τον Κώστα Πρέκα

Εσχάτη Προδοσία (1971)

Ησαϊα μη χορεύεις (1969) του Κώστα Καραγιάννη, με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τον Ανδρέα Μπάρκουλη και την Άννα Ματζουράνη

Ησαϊα μη χορεύεις

Οι άνδρες δεν λυγίζουν ποτέ (1968) του Κώστα Ανδρίτσου, με τον Γιάννη Βόγλη

Ο σπαγγοραμένος (1967) του Κώστα Καραγιάννη, με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα

Πληγωμένα Νιάτα (1969) του Παύλου Τάσιου, με τον Λευτέρη Βουρνά

Ανάμεσα σε δυο γυναίκες (1967) του Κώστα Καραγιάννη, με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ

Ανάμεσα σε δυο γυναίκες

Ανάμεσα σε δυο γυναίκες

Έρωτας και προδοσία (1972) του Χρήστου Κυριακόπουλου, με τον Ανδρέα Μπάρκουλη

 

Με την αδελφή της, ζωγράφο Μαρία Ρουσσέα

Νύφη για δεύτερη φορά δίπλα στον Σωτήρη Σοφιανόπουλο

Ως “Βιργινία Δέρβου” στον “Άγνωστο Πόλεμο” του Νίκου Φώσκολου

“Το φως του Αυγερινού”, η σειρά που έχει συνδεθεί στη μνήμη πολλών τηλεθεατών με το σεισμό την Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 1981

Με τον Κώστα Μουσούρη στο έργο “Ο σύζυγος της κυρίας προέδρου” (1967)

Με τον Πέτρο Φυσσούν

Με την Αλίκη Νορ στο θεατρικό “Καληνύχτα μητέρα”

Στις “Φάλαινες του Αυγούστου” στο θέατρο Χώρα