ΤΩΡΑ |
Ήμουν μεταξύ του κατακαημένη και του κατακαμένη.. Δεν μιλάω για την κρατική τηλεόραση που κάνει προσπάθειες λίγο καλύτερες – αν και εκείνη κάνει τα ίδια λάθη με την ιδιωτική. Παρακολουθώ τις τηλεθεάσεις περισσότερο από τις ίδιες τις εκπομπές. Η ενημέρωση πια με αγχώνει και αυτός είναι και ο σκοπός της. Η δε ψυχαγωγία είτε ασχολείται με αυτά τα reality που δεν παρακολουθώ είτε αναμασάει τα ίδια και τα ίδια, είτε με αγχώνει με το άγχος της να ανεβάσει τα νούμερα με καραγκιοζιλίκια.
Η Ελένη Μενεγάκη σε αυτόν τον τομέα άφησε wannabe κλώνους που την αντιγράφουν όμως σε λάθος στοιχεία και σε πολύ κακά χρώματα κραγιόν. Η Ελένη ήταν και θα είναι η Ελένη. Σταρ. Γι’ αυτό και άλλαζε τους συνεργάτες της σαν τα πουκάμισα. Αυτό ισχύει με όλες τις παρουσιάστριες. Όποια ομάδα και να έχουν, εκείνες έχουν την ευθύνη και της επιτυχίας και της αποτυχίας. Γιατί τη φάτσα τους βάζουν μπροστά και πουλάνε. Κανείς δεν βλέπει την Ellen de Generis για την ομάδα, αλλά για την Ellen και αυτό ισχύει για όλους τους παρουσιαστές. Τώρα εδώ πάλι έχει γίνει ένα λάθος που μπλέκεται μέσα στις φτηνές τρέσες της ελληνικής σοουμπιζ. Ο καλός παρουσιαστής έχει προσωπικότητα και εμπειρίες. Ωραία φωνή και άνεση. Δικό του στιλ.
Αναπολώ παρουσιάστριες σαν τη Λιάνα Κανέλλη. Η τηλεόραση δεν είναι τα καλλιστεία του Αντ1 που μετά θα σε μάθουν να λες τον καιρό και έχει ο Θεός. Όσο καλή ομάδα και να έχεις αν είσαι κακός παρουσιαστής, το καλό θέμα που θα σου φέρει θα το κάψεις στον αέρα, τον σωστό καλεσμένο θα τον πας αλλού. Όσο και να σου αρέσει το είδωλό σου στην οθόνη δεν πρόκειται να έχεις διάρκεια όσο και να σε σπρώχνει το κανάλι σου. Εκτός αν είσαι ο Κοκλώνης και τους αγοράσεις όλους. Και τους μπουζουριάσεις σε μία λιμουζίνα και πρωταγωνιστείς εσύ γιατί κάνεις τα κέφια σου. Η σόουμπιζ στα πόδια του – κακά τα ψέμματα και οι παραγωγάρες- παραγωγάρες.
Η ιδιωτική τηλεόραση ξεκίνησε ως επί το πλείστον για να ικανοποιεί τα κέφια/συμφέροντα των καναλαρχών ή των διευθυντών προγραμμάτων. Τώρα λοιπόν που η εποχή δεν σηκώνει τέτοια, έχει αρχίσει και αποκαλύπτεται το αληθινό της πρόσωπο. Η συνεχής ανακύκλωση των επίμονων wannabes, που είχαν τη Μενεγάκη πόστερ στο δωμάτιό τους, έχει κάνει το Netflix μονόδρομο και τα χαμηλά άστατα νούμερα είναι αποτελέσματα της απόγνωση του zapping του τηλεθεατή που προσπαθεί να βρει κάτι ενδιαφέρον.
Όσο για τη διαφορά των “Άγριων Μελισσών”, που σαρώνουν, πόσα χρόνια είχαμε να δούμε ηθοποιάρες σε σειρά; Το πήρε η Μαρίκα Κίτσου πάνω της από το πρώτο επεισόδιο. Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις λοιπόν..
Και αν δεν έχεις χρήματα για παραγωγές άσε τις εύκολες λύσεις με τα φτηνά reality. Mια χαρά μεγαλώσαμε με δύο κανάλια που είχαν φτωχά τεχνικά μέσα. Βρες δημοσιογράφους και παρουσιαστές με προσωπικότητα και λόγο ύπαρξης σε αυτό το τόσο δυνατό μέσο και άσε τους ηθοποιούς και τους τραγουδιστές στη σκηνή και στην πίστα.
Ο ένας κάνει τη δουλειά του άλλου σε μία χώρα που κανένας πια δεν έχει συγκεκριμένο επάγγελμα και τρέχει με δεμένα μάτια όπου του κουνάνε λίγη δόξα και χρήματα. Όλη μας τη ζωή αντιγράφαμε απέξω. Δυστυχώς αντιγράφαμε τo concept και όχι την ουσία..
ΥΓ: Η υπέροχη Ελλη Ευαγγελίδου που έκανε την “Σύγχρονη Εύα”, είχε εξομολογηθεί πως στο εορταστικό πρόγραμμα “20 χρόνια τηλεόραση, σε κάποιο γύρισμα στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού έσπασε μια λάμπα πάνω από το κεφάλι της την ώρα του γυρίσματος και καθώς η λάμπα δεν είχε κάποιο προστατευτικό (λόγω έλλειψης οικονομικών μέσων), έπεσε πάνω στο χέρι της και της το έκοψε. Καθώς η μετάδοση της εκπομπής τα πρώτα χρόνια ήταν ζωντανή, η ίδια συνέχισε το γύρισμα, ενώ το χέρι της είχε γεμίσει με αίματα και το έκρυβε πίσω από την πλάτη της για να μην το αντιληφθούν οι τηλεθεατές.
Η Έλλη Ευαγγελίδου.. όχι η αριβίστα της γειτονιάς μας που λόγω γενικής ανοχής έχει πάρει προαγωγή σε τηλεστάρ.
Σχόλια για αυτό το άρθρο